Φοινικούντα: «Είπα τη συνθηματική φράση…» - Τι αποκαλύπτει ο φερόμενος συνεργός για το διπλό φονικό
Αποκαλυπτικές φαίνεται πως είναι οι καταθέσεις όλων των εμπλεκομένων στο διπλό φονικό σε κάμπινγκ στη Φοινικούντα.
Τόσο οι δύο 22χρονοι κατηγορούμενοι, που είναι πλέον προφυλακισμένοι, όσο και οι μάρτυρες φαίνεται πως μέσα από τις καταθέσεις τους φωτίζουν πτυχές του θρίλερ που μέχρι πρότινος παρέμεναν σκοτεινές.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η κατάθεση του φερόμενου ως συνεργού, που περιγράφει πώς προετοιμάστηκαν οι δύο κατηγορούμενοι πριν φτάσουν στο κάμπινγκ της Φοινικούντας.
«Στις 4/10 κάπου στα ξημερώματα, πήρα τηλέφωνο από το πακιστανικό μου αριθμό τον ”εκτελεστή” και του είπα τη συνθηματική φράση: «Έλα να φύγουμε για διακοπές», εννοώντας το τι θα γίνει. Μου είπε: «Εντάξει». Είχα διάφορους αριθμούς, γιατί δεν ήθελα να δίνω στις κοπέλες τον πραγματικό μου αριθμό. Έφυγα από το σπίτι με ταξί, φορούσα άσπρο παντελόνι και μαύρα παπούτσια. Είχα μαζί μου στη θήκη κιθάρας και αλλαξιές.
Ο ”εκτελεστής” μπήκε μέσα στο ταξί, κρατούσε δύο κράνη και είχε μια πλαστική σακούλα με ρούχα. Πήγαμε στην οδό που ήταν το σκούτερ. Από εκεί ξεκινήσαμε για Φοινικούντα, φτάσαμε πρωινές ώρες, κάναμε μια στάση και πήρα τηλέφωνο στο ξενοδοχείο. Έκανα κράτηση για να κοιμηθούμε και να ξεκουραστούμε. Ξυπνήσαμε περίπου 13:00-13:30. Άνοιξα τη θήκη της κιθάρας και είδα μια αλλαξιά ρούχα, μια ξανθιά περούκα, αλλά δεν θυμάμαι πόσο κοντά μαλλιά είχε και είδα και το περίστροφο. Ήταν όπως αυτά που έχουν στα γουέστερν. Είδα ότι το όπλο είχε μέσα σφαίρες».
Η διαδρομή προς το κάμπινγκ
«Στη διαδρομή σταματήσαμε σε βενζινάδικο για να πάρουμε κάτι να πιούμε και στη συνέχεια κάναμε στάση σε χωράφια στο χωριό Πιπερίτσα, όπου μείναμε 2-3 ώρες.
Αρνούμαι ότι κάλεσα κάποιον στο τηλέφωνο, δεν κάλεσα κανέναν.
Ξεκινήσαμε γύρω στις 18:00-18:30 για το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής προς τη Φοινικούντα. Κάναμε μια στάση για τουαλέτα. Εγώ είχα αγχωθεί, γιατί δεν είχαμε συμφωνήσει για τα λεφτά που θα παίρναμε».
Η άφιξη στο κάμπινγκ
«Όταν φτάσαμε στο κάμπινγκ, του είπα: ‘Στρίψε αριστερά, φτάσαμε’. Πήγαμε στο πάρκινγκ και είδα στο βάθος τη μερσεντές του θύματος, την αναγνώρισα και του είπα να πάει ευθεία και αριστερά για να βρει τη ρεσεψιόν.
Θέλαμε να πάρει γρήγορα χρήματα και να φύγει. Δεν είχαμε συζητήσει τι θα έκανε αν έβρισκε κάποιον εκεί. Στη χειρότερη περίπτωση θα έριχνε έναν πυροβολισμό. Περίμενα στη μηχανή, δεν είχα σκεφτεί ότι θα μπορούσε να είναι εκεί ο ανιψιός που τον συμπαθούσα.
Δεν ήθελα να πάθει κακό. Βγήκε μετά και μου είπε: ‘Έγινε μ…’. Πριν τσακωθούμε και χωρίσουμε, άλλαξα ρούχα και έβαλα τζιν. Το παντελόνι με δυσκόλευε στο κολύμπι, αλλά επειδή είχα πάει στο κολυμβητήριο και έχω κάνει ψαροντούφεκο τα κατάφερα.
Προτίμησα να φορέσω το τζιν γιατί ήταν μακρύ και με προστάτευε από φίδια και αγκάθια. Όταν βγήκα από τη θάλασσα, το κινητό μου είχε καταστραφεί. Είχα μαζί μου περίπου 100 ευρώ. Ακολούθησα τον δρόμο μέσα από τα βουνά, πέρασα ένα ρέμα και έφτασα στο ΚΤΕΛ των 19:30. Μία ημέρα πριν παραδοθώ, πέταξα το κινητό μου σε ένα φρεάτιο, γιατί είχε μέσα αριθμούς από παραβατικά άτομα και φοβόμουν».