Επτά αλήθειες και μύθοι για το 13ωρο: Τι θα ισχύσει για τους εργαζομένους
Το εργασιακό νομοσχέδιο παρέχει στους εργαζομένους τη δυνατότητα να εργαστούν κατ' εξαίρεση, εφόσον το επιθυμούν, έως 13 ώρεςτην ημέρα σε έναν εργοδότη - έναντι δύο εργοδοτών που ισχύει σήμερα - με προσαύξηση 40% στην αμοιβή.
Η διάταξη αυξάνει κατά μία ώρα το ημερήσιο ανώτατο όριο υπερωριών που επιτρέπεται να απασχολείται ένας εργαζόμενος, πέραν του νόμιμου ωραρίου, χωρίς να αλλάζουν τα όρια του εβδομαδιαίου χρόνου και ο ετήσιος αριθμός υπερωριών.
Από τρεις ώρες που ήταν το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ημερησίως στις υπερωρίες, γίνονται 4, αλλά δεν μεταβάλλεται ούτε το ανώτατο όριο του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας που παραμένει στις 48 ώρες, ούτε το ανώτατο όριο της υπερωριακής απασχόλησης που παραμένει στις 150 ώρες τον χρόνο.
Ο εργαζόμενος θωρακίζεται νομοθετικά σε περίπτωση που, όπως αναφέρουν «Τα Νέα», αρνηθεί να εργαστεί υπερωριακά, καθώς τυχόν απόλυσή του επειδή δεν συναίνεσε στο 13ωρο καθίσταται άκυρη. Προβλέπεται ρητά ότι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να απολυθεί αν αρνηθεί να δουλέψει υπερωριακά.
Στο νομοσχέδιο δεν αλλάζει τίποτα στο 8ωρο ούτε στα ανώτατα όρια του εβδομαδιαίου χρόνου απασχόλησης (48ωρο), όπως και στα ανώτατα όρια ετήσιων υπερωριών (150 ώρες).
Το νόμιμο όριο είναι οι 8 ώρες συν μία 1 υπερεργασίας με προσαύξηση 20%, δηλαδή 9 ώρες ημερησίως.
Στο 13ωρο αυτό που αλλάζει είναι ότι προστίθεται μια ώρα υπερωριακής απασχόλησης επίσης με προσαύξηση 40%, δηλαδή 4 ώρες αντί για 3 που είναι τώρα και έτσι ο ανώτατος ημερήσιος χρόνος απασχόλησης σε έναν εργοδότη θα μπορεί να φτάνει στις 13 ώρες αντί 12.
Στην πράξη ένας εργαζόμενος μπορεί να εργαστεί για 13 ώρες μία ή δύο φορές την εβδομάδα, αλλά ο συνολικός χρόνος εργασίας στην εβδομάδα δεν θα ξεπερνά τις 48 ώρες, ενώ η έξτρα ώρα υπερωριακής απασχόλησης δεν θα ανεβάζει το όριο των 150 ωρών υπερωριακής απασχόλησης σε ετήσια βάση.