Στην αντεπίθεση ο Νικολούδης για τον βουλευτή με το εκατομμύριο

Ο αντιεισαγγελλέας του Αρείου Πάγου και πρόεδρος της «Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης» προσέθεσε μάλιστα ότι «εάν αυτό δεν συμβεί τώρα, σύντομα θα καταστεί αναπόφευκτο. Και εάν δεν καταστεί αναπόφευκτο από τα γεγονότα, θα το επιδιώξω εγώ ο ίδιος».

Με αφορμή δημοσιεύματα του Τύπου τα οποία αναφέρονται στους χειρισμούς του αλλά και όσα έχει αναφέρει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής σχετικά με την υπόθεση της εξαγωγής ενός εκατομμυρίου δολαρίων στο εξωτερικό από τον Ισίδωρο Κούβελο, σύζυγο της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρας Μπακογιάννη, ο πρόεδρος της Αρχής δήλωσε:

«1. Ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας αναφέρθηκα σε πρόσωπο (έναν ή μία), το οποίο ανήκει στον "πολιτικό κόσμο της χώρας", με την ευρύτερη του όρου έννοια και όσοι ήταν παρόντες στη συνεδρίαση το γνωρίζουν πολύ καλά. Κάθε διαφορετική ερμηνεία, με την επίκληση αποσπασμάτων από άλλα σημεία των πρακτικών και σύνδεση με μισοτελειωμένες, στον προφορικό λόγο, φράσεις είναι τουλάχιστον αυθαίρετη.

2. Έκανα λόγο για ένα εκατομμύριο, χωρίς άλλο προσδιορισμό.

3. Δεν ανέφερα "Ελβετία" ούτε άλλη χώρα του εξωτερικού.

4. Όταν ερωτήθηκα και απάντησα, στη συνεδρίαση της 21.2.2012, χρειάστηκε ν' ανακαλέσω στη μνήμη μου μία (1) από τις 4.618 υποθέσεις του προηγούμενου έτους, και είναι αληθές ότι ανέφερα το "Μάιο" αντί το "Μάρτιο" του 2011. Το θέμα αυτό το διευκρίνισα αρμοδίως τις αμέσως επόμενες ημέρες. Θέλω όμως να τονίσω, για μία ακόμη φορά, την ελάχιστη αν όχι ανύπαρκτη σημασία του αν το γεγονός συνέβη το Μάιο ή το Μάρτιο του 2011 και, αντίθετα, την τεράστια σημασία τής από μέρους μου επισήμανσης, ότι το παραπάνω ποσό ήταν νόμιμο χρήμα. Αυτός ήταν ο στόχος και η ουσία της απάντησής μου, η οποία αν δεν είχε υπάρξει, σύντομα θα σημειωνόταν πολύ χειρότερη εξέλιξη στην όλη υπόθεση και την εξέλιξη αυτή θα ήμουν υποχρεωμένος να παρακολουθώ σιωπηρός».

Ο κ. Νικολούδης ζητεί «απ' όλους να κατανοήσουν την ιδιόμορφη και ιδιαίτερα δυσχερή θέση ενός δημόσιου λειτουργού, ο οποίος ενώ ερωτάται και οφείλει ν' απαντά, οφείλει ταυτόχρονα να τηρεί και το καθήκον της εχεμύθειας» και καταλήγει: «Για το λόγο αυτό, ακριβώς, θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να υβρίζεται έτσι αβασάνιστα κάποιος, ο οποίος εμποδίζεται από τον ίδιο το νόμο στο να δώσει ολοκληρωμένες και αποστομωτικές απαντήσεις σε όλους και για όλα».