Ουκρανία: Η «έντιμη» συνεννόηση Ηνωμένων Πολιτειών – Ρωσίας και το διπλωματικό μήνυμα «ειλικρίνειας»
Διαδοχικές κινήσεις στη διπλωματική «σκακιέρα» ανάμεσα σε Μόσχα και Κίεβο έχει προκαλέσει η χθεσινή (18/08) συνάντηση ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ, τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και Ευρωπαίους ηγέτες, στον Λευκό Οίκο, με βασικό θέμα την εύρεση «χρυσής τομής» για ειρήνη στην Ουκρανία.
Σε μία ρελάνς, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πρότεινε στον κ. Ζελένσκι τη διεξαγωγή συνάντησης στη ρωσική πρωτεύουσα, σύμφωνα με το AFP. Ο επικεφαλής του ουκρανικού κράτους απάντησε «όχι».
Ωστόσο, σημαντικό βήμα προς την επίτευξη συμφωνίας αποτέλεσε η τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ – Πούτιν. Μάλιστα, ο Αμερικανός πρόεδρος διέκοψε τις συνομιλίες ώστε να μιλήσει απευθείας μαζί του, προκειμένου να αρχίσουν αμέσως οι διεργασίες για πιθανή τριμερή συνάντηση με τον Ουκρανό ηγέτη.
Η συνομιλία διήρκησε 40 λεπτά και ήταν «ειλικρινής» και «αρκετά εποικοδομητική», όπως υπογράμμισε ο πρώην πρέσβης της Ρωσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και νυν σύμβουλος του Βλαντιμίρ Πούτιν για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Γιούρι Ουσάκοφ.
Το κρισιμότερο σημείο στην ανακοίνωση του Κρεμλίνου είναι ότι οι δύο άνδρες συζήτησαν «την ιδέα να διερευνήσουν τη δυνατότητα ανύψωσης του επιπέδου» των εκπροσώπων της Μόσχας και του Κιέβου στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Όμως, ποια είναι η πραγματικότητα πίσω από τις λέξεις;
Ο Ουσάκοφ χρησιμοποίησε τη λέξη “frank” (σ.σ. ειλικρινής). Δεν μίλησε χωρίς την εξουσιοδότηση του Ρώσου προέδρου και μετρώντας τα λόγια του, έκανε λόγο για «ειλικρινή συζήτηση».
Όταν αναφέρεται ότι μία συνομιλία ήταν ειλικρινής, στη διπλωματική διάλεκτο ερμηνεύεται ότι κάθε πλευρά παρουσίασε ξεκάθαρα τις απόψεις της και σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε ταύτιση.
Αντιθέτως, περιγράφει έναν διάλογο όπου η κάθε πλευρά αναπτύσσει και εξηγεί τις θέσεις της, χωρίς αυτό να συνεπάγεται και συμφωνία με το άλλο εμπλεκόμενο μέρος.
Στον Λευκό Οίκο, το κλίμα ήταν καλύτερο από ό,τι προσδοκούσαν πολλοί. Προέκυψαν ενδείξεις προόδου, αλλά πολλά ζητήματα παραμένουν ασαφή. Μένει να φανούν οι επόμενες κινήσεις της Μόσχας, του Κιέβου αλλά και της Ουάσινγκτον.