ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Φυσικό αέριο: Το «απόλυτο τίποτα» προβλέπει η συμφωνία των 27 της ΕΕ

Φυσικό αέριο: Το «απόλυτο τίποτα» προβλέπει η συμφωνία των 27 της ΕΕ
AP Photo

Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο η Ε.Ε. όχι μόνο δεν φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε μια κοινή λύση ελάφρυνσης στις δυσθεώρητες τιμές του φυσικού αερίου και των τιμολογίων του ρεύματος, αλλά επιμένει στη μείωση της κατανάλωσης κατά 15%.

Πιο προβλέψιμη και θλιβερή δεν γίνεται… Ο λόγος για την υποτιθέμενη κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια, που τελικά μόνο οικογένεια δεν είναι. Παρά την πλήρη οικονομική διάλυση την οποία υφίσταται η Ευρώπη από τις κυρώσεις που η ίδια επέβαλε στην Ρωσία η γραφειοκρατία των Βρυξελλών επέμεινε και κατά τη σύνοδο των υπουργών αρμόδιων για ζητήματα Ενέργειας σε συμφωνία για τις έκτακτες ρυθμίσεις μείωσης της κατανάλωσης φυσικού αερίου εν όψει του δύσκολου χειμώνα.

Κανένα κοινό ταμείο, καμία αποσύνδεση των τιμών φυσικού αερίου από το ρεύμα, καμία διάθεση για κοινές παραγγελίες μεταξύ των 27. Η Γηραιά Ήπειρος και οι κατώτεροι των περιστάσεων ηγέτες της επιμένουν ότι ο καθένας είναι μόνος του σε αυτή τη σφοδρή κρίση. Αυτό είναι το πραγματικό συμπέρασμα. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτό είναι το δόγμα που θα επικρατήσει εν μέσω της επερχόμενης οικονομικής καταστροφής που πρέπει πλέον να θεωρείται δεδομένη.

Τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. κατέληξαν σε μία πολιτική συμφωνία για εθελοντική μείωση της ζήτησης φυσικού αερίου σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ, κατά 15% αυτόν τον χειμώνα αναφέρει η ανακοίνωση του Συμβουλίου των υπουργών Ενέργειας. Ο κανονισμός του Συμβουλίου προβλέπει επίσης τη δυνατότητα ενεργοποίησης «ενωσιακής προειδοποίησης» σχετικά με την ασφάλεια του εφοδιασμού, οπότε η μείωση της ζήτησης φυσικού αερίου θα καταστεί υποχρεωτική.

Πρακτικά πάμε στη λογική όλοι εναντίον όλων κι όποιος αντέξει. Τα κράτη μέλη θα επικαιροποιούν τα εθνικά τους σχέδια έκτακτης ανάγκης που καθορίζουν τα μέτρα μείωσης της ζήτησης που σχεδιάζουν και θα αναφέρουν τακτικά στην Επιτροπή την πρόοδο των σχεδίων τους. Η ρύθμιση είναι ένα εξαιρετικό και έκτακτο μέτρο, που προβλέπεται για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου, θα ισχύει για ένα έτος και η Επιτροπή θα προβεί σε επανεξέταση για να εξετάσει την παράτασή του υπό το φως της γενικής κατάστασης του εφοδιασμού με φυσικό αέριο στην ΕΕ, έως τον Μάιο του 2023. Το κείμενο που συμφωνήθηκε την Τρίτη θα εγκριθεί επίσημα μέσω γραπτής διαδικασίας. Η γραπτή διαδικασία θα κινηθεί και θα ολοκληρωθεί τις επόμενες ημέρες, μετά από τεχνικές αναθεωρήσεις του κειμένου.

Το απόλυτο τίποτα

Η παντελής αδιαφορία των 27 για τα επερχόμενα δεινά φαίνεται ξεκάθαρα στα συμπεράσματα της συνόδου τα οποία με γλαφυρό τρόπο περιγράφουν το απόλυτο τίποτα. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να αυξήσουν τον ρόλο του Συμβουλίου για την ενεργοποίηση «συναγερμού της Ένωσης». Η ειδοποίηση θα ενεργοποιηθεί με εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής. Η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση για την ενεργοποίηση «συναγερμού της Ένωσης» σε περίπτωση σημαντικού κινδύνου σοβαρής έλλειψης αερίου ή εξαιρετικά υψηλής ζήτησης αερίου ή εάν πέντε ή περισσότερα κράτη μέλη που έχουν κηρύξει συναγερμό σε εθνικό επίπεδο ζητήσουν από την Επιτροπή να το κάνεις.

Κατά την επιλογή μέτρων μείωσης της ζήτησης, τα κράτη μέλη συμφώνησαν ότι θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα σε μέτρα που δεν επηρεάζουν προστατευμένους πελάτες, όπως νοικοκυριά και βασικές υπηρεσίες για τη λειτουργία της κοινωνίας, όπως κρίσιμες οντότητες, υγειονομική περίθαλψη και άμυνα. Πιθανά μέτρα περιλαμβάνουν τη μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, μέτρα για την ενθάρρυνση της αλλαγής καυσίμου στη βιομηχανία, εθνικές εκστρατείες ευαισθητοποίησης, στοχευμένες υποχρεώσεις για μείωση της θέρμανσης και ψύξης και μέτρα που βασίζονται στην αγορά, όπως οι πλειστηριασμοί μεταξύ εταιρειών.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Ότι το θέμα πάει στις καλένδες και απλά του δίνουμε ένα τίτλο «συναγερμός Ευρώπης» σε περίπτωση που ο Πούτιν κλείσει εντελώς τις στρόφιγγες. Σε πρώτη φάση το ρεύμα θα διακόπτεται σταδιακά στις βιομηχανίες και στη συνέχεια και στα νοικοκυριά. Τούτο σημαίνει μείωση της εθνικής παραγωγής, άρα μείωση των πωλήσεων, άρα απολύσεις και ανεργία. Μείωση της κατανάλωσης και της παραγωγής σημαίνει ελλείψεις προϊόντων και άρα εθνική υποτίμηση στο εσωτερικό των κρατών.