Οι προκλητικοί χάρτες, η διχοτόμηση της Κύπρου και η νέα «αγορά του αιώνα»

Ο Τούρκος πρόεδρος έχει παρασύρει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρο το ΝΑΤΟ σε μια λογική συνεχών αγορών οπλικών συστημάτων οι οποίες πολιτικά δεν οδηγούν πουθενά. Με την στρατηγική του αναθεωρητισμού έχει δημιουργήσει μια νέα «αγορά του αιώνα» και μια κούρσα εξοπλιστικών προγραμμάτων με τεράστιο κόστος και για τη χώρα του, αλλά και για την Ελλάδα. Βεβαίως ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την οικονομία της χώρας του και δεν έχει την παραμικρή ευαισθησία για το αν πεινάει ή όχι ο λαός του.

Ο Ταγίπ Ερντογάν αγοράζει τα πάντα από όλους προκειμένου να έχει ευνοϊκή μεταχείριση από τις αποκαλούμενες μεγάλες δυνάμεις, γι’ αυτό και εδώ και χρόνια βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία τόσο με τους Γερμανούς, όσο και με τους Βρετανούς τους Ρώσους, τους Ισπανούς και τους Αμερικανούς.

Η αμφισβήτηση της εδαφικής κυριαρχίας της Ελλάδας γίνεται μία επικίνδυνη πολιτική γραμμή, που βάζει στο τραπέζι ο Τούρκος πρόεδρος και ακολουθεί ακόμα πιο επιθετικά η αντιπολίτευση της χώρας του. Δηλώσεις, χάρτες, αναρτήσεις. Μία ρητορική πρόκληση κάθε μέρα επιχειρεί πλέον η τουρκική ηγεσία. Ξεκινώντας από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που δίνει τη «γραμμή» και φτάνοντας μέχρι την αντιπολίτευση που επενδύει στην ρητορική της έντασης ως ένα χαρτί «ασφαλές και δοκιμασμένο», η Τουρκία βαδίζει στο δρόμο των εκλογών. Με το βλέμμα στην οικονομική κρίση και την αδυναμία πρότασης επί των πραγματικών θεμάτων που απασχολούν την τουρκική κοινωνία, η Ελλάδα γίνεται ο «κλασικός, εύκολος εχθρός», που δίνει τη «λύση» στον προεκλογικό αγώνα, χωρίς κόστος μεγάλων υποσχέσεων. Δεν χρειάζεται να υποσχεθεί επιδόματα και κοινωνική πολιτική ο Ερντογάν. «Πουλάει» στον πεινασμένο λαό του αλλαγή συνόρων.

Ο «χάρτης Μπαχτσελί» δεν ήταν καθόλου έκπληξη για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας. Το αντίθετο. Ο ακροδεξιός εταίρος του τούρκου προέδρου και πρόεδρος του κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) που στεγάζει τους «Γκρίζους Λύκους», Ντεβλέτ Μπαχτσελί ήταν από αυτούς που φρόντιζαν και σε καιρούς ηρεμίας να διατηρούν το ζήτημα «Ελλάδα» στην ατζέντα τους.

Τα ελληνοτουρκικά και η εμπρηστική ρητορική της Άγκυρας για πολλούς αναλυτές συνδέεται άμεσα με τις εκλογές του 2023 και την τάση στις δημοσκοπήσεις να παρουσιάζουν τον Ερντογάν ως ηττημένο σε αυτή την αναμέτρηση. Η ανάγκη του Τούρκου προέδρου για την ανάδειξη ενός «εθνικοπατριωτικού» αφηγήματος, το οποίο θα του επιτρέπει να ξεπεράσει – επικοινωνιακά – το ζήτημα της οικονομίας ενισχύεται διαρκώς καθώς ο πληθωρισμός στην Τουρκία καλπάζει και η μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών τους οδηγεί σε απελπισία.

Η κούρσα των εξοπλισμών

Το επιχείρημα περί αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου και η σύνδεση του με την αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους, χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση Ερντογάν για να υποστηρίξει το αφήγημα περί αύξησης της τουρκικής επικράτειας, της πρώτης από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας το 2023 σε σύνορα που της επιβλήθηκαν και ήταν πολύ μακριά από τα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Ταγίπ Ερντογάν πρέπει πάση θυσία να συνδέσει το όνομα του με επέκταση των συνόρων του κράτους. Γι’ αυτό ξεκινά όλο αυτό το βρώμικο σχέδιο περί προσάρτησης των κατεχομένων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Πρέπει πάση θυσία να δικαιολογήσει τα δισεκατομμύρια που σπαταλάει για να αγοράζει όπλα και «σαπάκια» από τους φίλους του… Ο Τούρκος πρόεδρος δημιουργεί μια «νέα αγορά του αιώνα» όπως έγινε τον Μάρτιο του 1985, που η ελληνική κυβέρνηση ενέκρινε την υπογραφή των προσυμφώνων για την αγορά 40 μαχητικών F-16 και 40 μαχητικών Μιράζ 2000. Οι μόνοι που θα «πίνουν νερό» στο όνομά του είναι οι κατασκευαστές και οι έμποροι όπλων.