Ο «φύλακας άγγελος» των χρυσών πιθήκων της Κίνας: Επιστήμονας έσωσε το είδος από την εξαφάνιση

Για δεκαετίες, ένας αφοσιωμένος επιστήμονας στα βουνά της Κίνας έδωσε έναν αγώνα ζωής και θανάτου για να προστατεύσει και να κατανοήσει ένα από τα πιο εκπληκτικά ζώα της χώρας. Ο λόγος για τον καθηγητή Yang Jingyuan, έναν ερευνητή οικολόγο που αφιέρωσε τη ζωή του στον σπάνιο χρυσό πίθηκο με την ανασηκωμένη μύτη, έναν από τους «εθνικούς θησαυρούς» της κινεζικής άγριας ζωής.

Μετά την «Πολιτιστική Επανάσταση» του Μάο, οι χρυσοί πίθηκοι απειλήθηκαν σοβαρά από την παράνομη υλοτομία και το κυνήγι. Όταν ο Yang έφτασε στην οροσειρά Shennongjia της επαρχίας Hubei, το 1991, ο πληθυσμός τους είχε μειωθεί δραματικά φτάνοντας τους περίπου 500.

Ο «Τζέιν Γκούντολ» των πιθήκων

Ο Yang, εμπνευσμένος από το έργο της Jane Goodall με τους χιμπατζήδες, ξεκίνησε μαζί με την ομάδα του να μελετά τους πιθήκους στο δάσος του εθνικού πάρκου Shennongjia. Στην αρχή, τα ζώα ήταν τόσο καχύποπτα, που οι επιστήμονες έπρεπε να τα παρατηρούν από απόσταση εκατοντάδων μέτρων. Με την πάροδο του χρόνου και τις επαναλαμβανόμενες συναντήσεις, η απόσταση μειώθηκε, μέχρι που οι πίθηκοι αποδέχτηκαν πλήρως την παρουσία τους.

Όπως ο ίδιος ο καθηγητής εξήγησε στον ανταποκριτή του BBC, Stephen McDonell, «ακόμη και μετά την απαγόρευση της υλοτομίας, υπήρχαν άνθρωποι που έκοβαν παράνομα ξύλα. Πώς αλλιώς θα είχαν χρήματα; Υπήρχαν επίσης κυνηγοί που έβγαζαν κρυφά τα προς το ζην. Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αλλάξει η συνείδηση των κατοίκων».

Από τη φτώχεια στον τουρισμό

Κατά τη δεκαετία του 1990, με τη στροφή της κυβέρνησης από την υλοτομία στην προστασία του δάσους, οι κάτοικοι που ζούσαν από αυτό προσκλήθηκαν να μετεγκατασταθούν με κυβερνητική αποζημίωση, ώστε τα δάση να αναγεννηθούν. Πολλοί αποδέχτηκαν την προσφορά και σήμερα επωφελούνται από την άνθηση του τουρισμού στην περιοχή.

Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Σήμερα, η δασική κάλυψη έχει αυξηθεί στο 96%, ενώ ο πληθυσμός των χρυσών πιθήκων έχει φτάσει τα 1.600 μέλη, σημειώνοντας σημαντική πρόοδο, καθώς τα θηλυκά γεννούν μόνο ένα μωρό κάθε φορά. Η βιοποικιλότητα της περιοχής είναι μοναδική, με περισσότερα από 3.400 είδη φυτών.

«Είμαι πολύ αισιόδοξος», δηλώνει ο καθηγητής Yang. «Το σπίτι τους είναι πλέον πολύ καλά προστατευμένο. Έχουν φαγητό και νερό, δεν ανησυχούν για τις ανάγκες τους, και κυρίως, ο αριθμός τους αυξάνεται».

Ο Yang έχει φτάσει στο σημείο να επικοινωνεί με τους πιθήκους μιμούμενος τους ήχους τους, έχοντας μάθει το νόημα κάθε φωνής. Παρατήρησε μάλιστα μια αξιοσημείωτη συμπεριφορά: όταν ένας πίθηκος αισθάνεται ότι το τέλος της ζωής του πλησιάζει, αποχωρίζεται αθόρυβα την οικογένειά του και πηγαίνει σε ένα απομονωμένο μέρος για να πεθάνει μόνος. Μέχρι σήμερα, κανένας ερευνητής δεν έχει καταφέρει να βρει αυτές τις τοποθεσίες.

Σύμφωνα με το ινστιτούτο του Yang, ο πληθυσμός των πιθήκων αναμένεται να φτάσει τα 2.000 άτομα τα επόμενα δέκα χρόνια, μια τρανή απόδειξη του τι μπορεί να επιτευχθεί όταν η διατήρηση της φύσης γίνεται με αφοσίωση και μεράκι.

*Με πληροφορίες από goodnewsnetwork

Διαβάστε επίσης