Για έναν νέο, συμπεριληπτικό πατριωτισμό

Την προηγούμενη εβδομάδα η Νεολαία του Κινήματος Αλλαγής διοργάνωσε την πρώτη διαδικτυακή εκδήλωση της με θέμα τη σημασία του πατριωτισμού σήμερα, με τη συμμετοχή της Φώφης Γεννηματά και των Παναγιώτη Ιωακειμίδη και Κωνσταντίνου μποτόπουλου.

Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ικανοποιημένη που συμμετείχα σε αυτήν την ενδιαφέρουσα συζήτηση, αλλά και πιο περήφανη που ανήκω σε έναν πολιτικό χώρο που διαχρονικά εκφράζει έναν μοντέρνο πατριωτισμό και που, εν έτη 2020, δίνει τον πρώτο λόγο στις γενιές των millennials και της Gen X για να ενισχύσουν αυτήν την παράδοση.

Σίγουρα, η νέα γενιά του Κινήματος Αλλαγής εμπνέεται από το εύρος των μεγάλων πατριωτικών πολιτικών του παρελθόντος: από την εθνική συμφιλίωση και την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας, μέχρι την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ, την υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων της Κύπρου, τη χορήγηση ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων των γυναικών. Όλοι αυτοί οι σταθμοί αποτελούν αποδείξεις ενός εξωστρεφούς και μοντέρνου πατριωτισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξής σημαντικό: λίγες φορές στην ιστορία της χώρας μας κάποιος πολιτικός χώρος έχει καταφέρει να παραγάγει τόσο συναικτικά πατριωτικές και ταυτόχρονα προοδευτικές πολιτικές.

Αυτή η παράδοση αξίζει να διαφυλαχθει και να αναπτυχθεί περαιτέρω. Ωστόσο, οι εθνικές εμπειρίες της τελευταίας δεκαετίας έχουν εμποτίσει τη δημόσια σφαίρα με καχυποψία και διχαστικές αντιλήψεις, με αποτέλεσμα να εκλείπει μια αίσθηση εθνικής σύμπνοιας και συμπόρευσης.

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ τόσο από τη θέση της αντιπολίτευσης όσο και από τη θέση της κυβέρνησης αποτέλεσε τον βασικό παράγοντα διάβρωσης της προσπάθειας εθνικής συνεννόησης. Επί δέκα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ αποδομούσε τις προσπάθειες διαχείρισης της σαροτικής οικονομικής κρίσης, απαξίωνε όλες τις προοδευτικές και πατριωτικές κατακτήσεις της μεταπολίτευσης, επένδυε στον διχασμό και την εχθροπάθεια. Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι είχε φτάσει στο σημείο όχι μόνο να λοιδορεί τους πολιτικούς αντιπάλους του, αλλά να στοχεύει και στην παράνομη δίωξή τους. Μπροστά στο διαρκές χυδαίο σύνθημα “ή εμείς ή αυτοί”, κάθε προσπάθεια αναζήτησης κοινών τόπων και καλλιέργειας εθνικής συναίνεσης οδηγήθηκε στην αποτυχία.

Πώς μπορούμε όμως να υπερβούμε αυτήν την αίσθηση γενικευμένης καχυποψίας και εθνικής ασυνεννοησίας; Η απάντηση βρίσκεται σε αυτό που ονόμασα συμπεριληπτικό πατριωτισμό. Δηλαδή, σε έναν πατριωτισμό που θα εμβαθύνει τις κατακτήσεις του παρελθόντος και θα απαντήσει στις σημερινές προκλήσεις ενσωματώνοντας προοδευτικά αιτήματα. Που θα φροντίσει για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την πράσινη ανάπτυξη, τη νεανική και γυναικεία επιχειρηματικότητα. Που θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος δικαίου, θα συμμετάσχει δυναμικά στον διάλογο των ευρωπαϊκών προοδευτικών δυνάμεων για την περαιτέρω εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την αναχαίτιση του νέου δεξιού εθνικισμού, όπως εκφράζεται στην Ιταλία του Σαλβίνι και την Ουγγαρία του Ορμπάν. Που θα προτείνει αποτελεσματικές πολιτικές διαχείρισης της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης με σεβασμό στα πιο ευάλωτα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Που θα συμμετάσχει στην εθνική προσπάθεια αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας βάζοντας πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον.

Μετά από δέκα χρόνια ατελέσφορων και διχαστικών εντάσεων ήρθε η ώρα να αναζητήσουμε όλα αυτά που θα μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε ενωμένοι σε έναν κόσμο που φαίνεται να παλινδρομεί ανάμεσα στην εσωστρέφεια, τον φόβο και τον λαϊκισμό. Στην μετά τον κορονοϊό εποχή η εθνική συνεννόηση αποτελεί το βασικό μας όπλο για τις προκλήσεις που έρχονται.

Βάσια Αναστασίου
Αναπλ. Γραμματέας Επικοινωνίας
Κίνημα Αλλαγής
Δικηγόρος - Δημοσιογράφος