Είναι ο Ντόναλντ Τραμπ η ελπίδα για ειρήνη;
Παραμένει σταθερός στον στόχο του: Να τελειώσει ο πόλεμος.
O Nτόναλντ Τραμπ
Οι τελευταίες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ δείχνουν καθαρά πως είναι ο μόνος Δυτικός ηγέτης που διατηρεί ανοικτό διάλογο με τον Βλαντίμιρ Πούτιν – κάτι που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε: «Σε δύο εβδομάδες θα σας πω αν ο Πούτιν θέλει να τελειώσει τον πόλεμο» — φράση που υποδηλώνει όχι μόνο ότι διατηρεί δίαυλο επικοινωνίας με το Κρεμλίνο, αλλά και ότι εξετάζει σοβαρά τις παραμέτρους μιας ενδεχόμενης συμφωνίας.
Ο Τραμπ υπερασπίστηκε την απόφασή του να μην επιβάλει κυρώσεις στον Πούτιν, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα κατέστρεφε τη διαπραγμάτευση. Αντίθετα με την πίεση που δέχεται από το εσωτερικό των ΗΠΑ –ιδίως από γεράκια του Κογκρέσου– παραμένει σταθερός στον στόχο του: Να τελειώσει ο πόλεμος.
Αναγνωρίζεται ευρέως πως αν φύγει ο Τραμπ από την εξίσωση, η επόμενη ημέρα δεν θα είναι απλώς ασταθής αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη. Ο Πούτιν κινδυνεύει να βρεθεί απομονωμένος, αντιμέτωπος με μια ενισχυμένη και περισσότερο επιθετική Ευρώπη. Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (ή όπως τον αποκαλούν πολλοί, «ο Μέρτς της Ευρώπης») επιθυμεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο, εκμεταλλευόμενος την αποδυνάμωση του Μακρόν. Μάλιστα, δεν δίστασε να δηλώσει δημόσια ότι η Ευρώπη θα
βοηθήσει στρατιωτικά την Ουκρανία για να πλήξει τη Ρωσία στο εσωτερικό της.
Για τον Πούτιν, η παρουσία Τραμπ στην εξουσία ίσως να είναι το τελευταίο παράθυρο διαπραγμάτευσης πριν τον οδηγήσουν τα γεωπολιτικά δεδομένα σε ακραίες αποφάσεις.
Παράλληλα, πολλά ειπώθηκαν για τον Έλον Μασκ και τις φήμες περί ρήξης του με τον Τραμπ. Όμως, αυτές οι αναφορές είναι ψευδείς. Ο Μασκ είχε εξαρχής συμφωνήσει να αποχωρήσει σε 130 ημέρες, μετά την ολοκλήρωση συγκεκριμένων τεχνολογικών έργων. Δεν υπήρξε ούτε καβγάς, ούτε αποστασιοποίηση – απλά μια στρατηγική μετάβαση.
Στο Χάρβαρντ, η απόφαση του Μάρκο Ρούμπιο να παγώσει όλες τις φοιτητικές βίζες από την Κίνα έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις, όμως έχει λογική βάση. Ο Τραμπ δήλωσε ότι δεν είναι δυνατόν να εκπαιδεύουμε ξένους φοιτητές στις ΗΠΑ, χωρίς να γνωρίζουμε ποιοι είναι και αν αξίζουν πραγματικά τη θέση. Το πρόβλημα της διαφάνειας είναι υπαρκτό και η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση σε πλήρεις λίστες αιτούντων από το Πεκίνο.
Στην άλλη πλευρά του κόσμου, μια αχτίδα ελπίδας φαίνεται να ξεπροβάλλει στη Γάζα. Ο Στίβεν Βίτκοφ ανακοίνωσε πως κατατέθηκε πρόταση για κατάπαυση πυρός, ενώ αναγνώρισε την ανθρωπιστική κρίση στην περιοχή, τονίζοντας πως «οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα». Παρά την επίσημη θέση του Ισραήλ ότι «δεν υπάρχει λιμός», η εικόνα στο έδαφος αποδεικνύει το αντίθετο. Η άρνηση αυτή είναι κυνική και δεν βοηθά στην ειρήνευση.
Ο Τραμπ, για άλλη μια φορά, φέρεται να παίζει σημαντικό ρόλο και στο μέτωπο του Ιράν. ´Εστειλε αυστηρό μήνυμα στον Νετανιάχου να σταματήσει την εμπρηστική ρητορική κατά της Τεχεράνης, γιατί όπως διαφαίνεται, ετοιμάζεται μια νέα συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, την οποία ο Τραμπ φιλοδοξεί να επιτύχει.