Δεν παραιτείται ο Ναπολιτάνο

Παράλληλα, ο Ναπολιτάνο θέλησε να στείλει και ένα δεύτερο, ξεκάθαρο μήνυμα, ότι «η Ιταλία συνεχίζει να διαθέτει κυβέρνηση η οποία χαίρει της εμπιστοσύνης του κοινοβουλίου και ετοιμάζεται να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες υπέρ της οικονομίας, σε συνεργασία με την Ευρώπη και με την καθοριστική συμβολή της βουλής και της γερουσίας».

Με τη διευκρίνισή του αυτή, ο ένοικος του προεδρικού μεγάρου της Ρώμης προσπαθεί να περιορίσει και να προλάβει τυχόν αρνητικές αντιδράσεις των αγορών, λόγω της συνεχιζόμενης πολιτικής αβεβαιότητας.

Από την στιγμή που ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο «θα παραμείνει στην θέση του μέχρι την τελευταία ημέρα της θητείας του», απομακρύνεται και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών - τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι - διότι δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα χρονικά περιθώρια.

Ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο διάδοχός του - που πρέπει να εκλεγεί μέσα στον Απρίλιο - θα συνεχίσουν να εργάζονται, κατά συνέπεια, για μια κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής, με πρωθυπουργό που, όπως φαίνεται, μπορεί να μην ανήκει στα στρατηγεία των κομμάτων.

Η υποψηφιότητα του κεντροαριστερού ηγέτη Πιερλουίτζι Μπερσάνι απορρίπτεται, λοιπόν, οριστικά και αναμένονται, τώρα, οι κινήσεις των κομματικών επιτελείων: δυο επιτροπές σοφών διαφορετικής ιδεολογικής και επαγγελματικής προέλευσης, θα επεξεργασθούν προγραμματικές προτάσεις που θα αφορούν θεσμικά, οικονομικά, ευρωπαϊκά και κοινωνικά θέματα, όπως αποφάσισε, σήμερα, ο Ιταλός πρόεδρος.

Μια κίνηση που στοχεύει στο να βοηθήσει συγχρόνως στο να κεντρίσει τα κόμματα. Τα αποτελέσματα της όλης προσπάθειας μπορεί να μην φανούν στο επόμενο δεκαπενθήμερο- επί θητείας Ναπολιτάνο- αλλά με τον νέο αιρετό, ανώτατο άρχοντα του ιταλικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτό που ζητείται, όμως, από τους πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής, είναι να κατεβάσουν τους τόνους της αντιπαράθεσης και να εργασθούν για το γενικότερο συμφέρον της χώρας.

Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν κατά πόσον η επιλογή ενός υποψηφίου που χαίρει της αποδοχής των κύριων πολιτικών δυνάμεων μπορεί να συμβαδίσει με την σύσταση μίας κυβέρνησης που θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο, θα περιορίσει την επιβολή του φόρου ιδιοκατοίκησης, και θα μειώσει τον αριθμό και τις αμοιβές των βουλευτών.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι επιμένει ότι ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι «φιλικά διακείμενος» προς τη κεντροδεξιά, έχοντας στο νου του, ίσως, ενδεχόμενες, μελλοντικές καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του.

Η κεντροαριστερά, από την μεριά της, θεωρεί ότι δεν μπορεί να δεχθεί τις πιέσεις του «Καβαλιέρε», διότι δεν θέλει να απογοητεύσει τους ψηφοφόρους της και για να μην ανοίξει, ο Μπερλουσκόνι, ένα νέο, διαρκές, μέτωπο με τους δικαστικούς.

Ο κεντρώος Μάριο Μόντι, με περιορισμένη δυνατότητα επιρροής, παρακολουθεί τις εξελίξεις, και μιλά, γενικά, για την «ανάγκη να συγκροτηθεί κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής », ενώ ο Μπέπε Γκρίλο, απορρίπτει, επισήμως, κάθε συνεργασία. Γνωρίζει καλά, όμως, ότι όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι, του ζητούν να παρουσιάσει εποικοδομητικές προτάσεις και να εγκαταλείψει την «πολιτική ακαμψία» που τον χαρακτηρίζει από την επομένη των εκλογών της 24ης και 25ης Φεβρουαρίου.

Κυβέρνηση και προεδρία της Δημοκρατίας, λοιπόν. Αυτό που απαιτείται είναι δυο ξεχωριστές λύσεις, οι οποίες, όμως, θα πρέπει να είναι, συγχρόνως, και στενά, αν όχι απόλυτα, συνδεδεμένες.