Η Φωτεινή Παπαθεοδώρου στο Newsbomb.gr: «Δεν αλλάζω αυτό που ζω τώρα»

Τα τελευταία χρόνια κάνει αισθητή την καλλιτεχνική της παρουσία και δίνει στο κοινό πολλούς λόγους να γνωρίσουν το ταλέντο της. Η Φωτεινή Παπαθεοδώρου, τη φετινή σεζόν, ταξιδεύει από την «Αλεξάνδρεια» του Παλλάς στα προσφυγικά του «Grand Hotel» στον ΑΝΤ1, με μεγάλη επιτυχία. Με αφορμή τους ρόλους της, μιλά για όλα και αποκαλύπτεται.

Πρωταγωνιστείς σε μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές παραγωγές της χρονιάς, την «Αλεξάνδρεια», στο Παλλάς... Πώς ζεις αυτή την επιτυχία;

Το ζω πραγματικά σαν ένα μεγάλο δώρο. Είχα πολλά χρόνια να ανέβω στη σκηνή και το ήθελα πολύ. Μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω κάτι που με εμπνέει απόλυτα. Η «Αλεξάνδρεια» είναι μία πρωτότυπη παραγωγή υψηλών απαιτήσεων, ένα πολυδιάστατο, μεγαλειώδες θέαμα που έχει ουσία, βάθος και ταυτότητα. Για μένα είναι ένα προσωπικό στοίχημα, μια διαδικασία εξέλιξης. Με ωθεί να γίνομαι καλύτερη.

Πώς αισθάνεσαι όταν ανεβαίνεις στη σκηνή του Παλλάς και βλέπεις ένα κατάμεστο θέατρο να σας χειροκροτεί;

Το χειροκρότημα στο τέλος έχει κάτι γοητευτικό. Όταν αντικρίζεις τα βλέμματα του κοινού, καταλαβαίνεις ότι η δουλειά όλων -οι πρόβες, οι δυσκολίες, η προσήλωση- έχουν πιάσει τόπο. Και αυτή η συνάντηση με το κοινό, αυτή η αποδοχή, είναι συγκινητική κάθε φορά.

Το χειροκρότημα είναι τελικά το μεγάλο παράσημο ενός ηθοποιού;

Στην «Αλεξάνδρεια» υπάρχει μια στιγμή, όπου ο θίασος περνά μέσα από το κοινό και τραγουδάμε το «Αι γενεαί πάσαι». Είναι μια στιγμή που μπορώ να δω καθαρά τα πρόσωπα του κοινού, τις αντιδράσεις τους. Και πολύ συχνά ο κόσμος τραγουδά μαζί μας, σαν να ακολουθεί κι εκείνος τον επιτάφιο μέσα στην Αλεξάνδρεια του Μεσοπολέμου. Αυτή η ανταλλαγή ενέργειας, αυτή η στιγμή σύνδεσης... για μένα αξίζει περισσότερο κι από το δυνατότερο χειροκρότημα.

Υποδύεσαι την Αριέττα Σαργίνη... Μίλησέ μας για την ηρωίδα σου...

Η Αριέττα είναι μια νέα γυναίκα της αλεξανδρινής κοινωνίας, που έχει μεγαλώσει μέσα στην άνεση και τα προνόμια, αλλά παρόλα αυτά δεν έχει τίποτα το επιφανειακό. Είναι αυθόρμητη, ερωτευμένη, ορμητική, αλλά ταυτόχρονα έχει μια ωριμότητα που δεν περιμένεις με την πρώτη ματιά. Δεν φοβάται να πάει κόντρα στα «πρέπει» όταν κάτι την αφορά βαθιά. Κουβαλάει μια παιδικότητα που φωτίζει τον χώρο, αλλά πίσω από αυτήν υπάρχει μία ψυχή που ψάχνει το δικό της βήμα σε έναν κόσμο όπου συχνά άλλοι αποφασίζουν γι' αυτήν.

Πώς είναι η συνεργασία με τον μοναδικό Φωκά Ευαγγελινό;

Είναι πραγματική χαρά και τιμή να συνεργάζομαι με τον Φωκά Ευαγγελινό. Από την πρώτη στιγμή νιώθεις μια οικειότητα, σαν να τον ξέρεις χρόνια. Δημιουργεί έναν χώρο όπου κυριαρχούν ο σεβασμός, η ευγένεια η γενναιοδωρία και μια βαθιά καλλιτεχνική ευαισθησία. Ο Φωκάς έχει ένα ολοκληρωμένο όραμα, αλλά και την ικανότητα να το μοιράζεται με τρόπο που σε εμπνέει. Χτίζει έναν ολόκληρο κόσμο υψηλής αισθητικής γύρω σου. Και όταν βλέπεις αυτό το όραμα να γίνεται πραγματικότητα πάνω στη σκηνή, αντιλαμβάνεσαι πόσο σπάνιο χάρισμα είναι αυτό. Είμαι πολύ ευγνώμων, που βρίσκομαι σε αυτή την παράσταση.

Τηλεοπτικά, πρωταγωνιστείς στο «Grand Hotel» του ΑΝΤ1. Πώς είναι η συνεργασία;

Χαίρομαι πολύ που έχει βρει το κοινό της και που ο κόσμος έχει δεθεί με τις ιστορίες και τους χαρακτήρες. Κυρίως γιατί εγώ περνάω πραγματικά πολύ όμορφα στα γυρίσματα. Εκεί στα «προσφυγικά», έχουμε δέσει σαν ομάδα, γυρίζουμε πολλές σκηνές όλοι μαζί, έχουμε χημεία και στη δουλειά και εκτός, βοηθάμε και υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Νιώθω ευγνωμοσύνη και για τα παιδιά του συνεργείου, κάνουν εξαιρετική δουλειά και στηρίζουν όλο το project με τρόπο που δεν φαίνεται πάντα προς τα έξω. Όταν δεν έχω γύρισμα, μου λείπει!

Και τηλεοπτικά και θεατρικά, ταξιδεύεις σε μία άλλη εποχή. Τελικά, οι ιστορίες εποχής έχουν άλλη γοητεία;

Αυτό που με γοητεύει είναι ότι σου επιτρέπουν να μπεις σε έναν κόσμο με άλλους κώδικες, άλλες συμπεριφορές, άλλους ρυθμούς… Κι όμως, στο κέντρο του βρίσκεις ανθρώπους με ακριβώς τα ίδια συναισθήματα: έρωτα, φόβο, ανάγκη για αποδοχή, όνειρα. Αυτό το ταξίδι σε μια άλλη εποχή λειτουργεί σαν καθρέφτης… Σε κάνει να βλέπεις και το σήμερα αλλιώς.

Τι άλλο θα ήθελες να κάνεις, τι ονειρεύεσαι;

Επαγγελματικά, θα ήθελα πολύ να κάνω περισσότερες ταινίες. Με γοητεύει ο κινηματογράφος, ο ρυθμός του, ο τρόπος που αφηγείται ιστορίες, η λεπτομέρεια. Και ιδανικά, κάποια στιγμή θα ήθελα να συμμετέχω πιο ενεργά στη δημιουργική διαδικασία ενός project. Έχω δουλέψει δέκα χρόνια πίσω από τις κάμερες και αυτό το κομμάτι δεν φεύγει από μέσα μου. Μου αρέσει να βλέπω πώς στήνεται μία ιστορία από το μηδέν, να είμαι μέρος της συνολικής αρχιτεκτονικής. Δεν είναι κάτι που κυνηγώ άμεσα, αλλά σίγουρα είναι ένα όνειρο για το μέλλον. Σε πιο προσωπικό επίπεδο θέλω να ταξιδέψω. Παλιά ταξίδευα πολύ, τα τελευταία χρόνια το έχω στερηθεί. Μου λείπει η αίσθηση του να βρίσκομαι σε έναν τόπο που δεν έχω ξαναδεί. Και ποιος ξέρει; Ίσως κάποια στιγμή να ταξιδέψω και στην Αλεξάνδρεια. Να δω την πόλη που τόσο συζητάμε, αλλά και να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο: να επισκεφτώ την Αίγυπτο και τις πυραμίδες.

Πώς είναι η Φωτεινή στην καθημερινότητα;

Απλή θα έλεγα. Μου αρέσουν τα ήρεμα πράγματα και το να έχω γύρω μου ανθρώπους που αγαπώ. Οι φίλοι μου θα έλεγαν ότι έχω μια δόση ειρωνικού χιούμορ, ότι παρατηρώ τα πάντα -ίσως περισσότερο απ' όσο χρειάζεται- και ότι τους υποστηρίζω. Στο σπίτι χαλαρώνω, χαζεύοντας τα γατιά μου. Μου αρέσουν πολύ οι αγκαλιές, γίνομαι λίγο... «hangry» όταν πεινάω, και όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ ότι η ακαταστασία, μου χτυπάει όλο και περισσότερο στο μάτι. Δεν είμαι φαν του χάους.

Έχοντας περάσει πλέον αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, σου λείπει η ζωή στο εξωτερικό, οι παραγωγές στις οποίες συμμετείχες εκεί ή δεν αλλάζεις με τίποτα αυτό που βιώνεις;

Θέλω να πιστεύω ότι κάθε περίοδος της ζωής μου με πηγαίνει εκεί που πρέπει. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος, στο σωστό χρόνο. Περνάω όμορφα, δουλεύω σε δουλειές που με εξελίσσουν και με γεμίζουν και αυτό τυχαίνει να συμβαίνει εδώ, στην Ελλάδα. Φυσικά, έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από τις δουλειές μου στο εξωτερικό και κάποια πράγματα μου λείπουν. Αλλά δεν αλλάζω αυτό που ζω τώρα. Έχω μάθει να μην κλείνω την πόρτα σε τίποτα: αν στο μέλλον προκύψει μια ευκαιρία που θα με οδηγήσει ξανά κάπου αλλού, θα το δω με χαρά. Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην αλλαγή, αλλά και παρόντες σε αυτό που ζούμε. Κι εγώ αυτή τη στιγμή απολαμβάνω ακριβώς αυτό.

Ο κόσμος στον δρόμο τι σου λέει;

Ο κόσμος μου μιλάει πάντα πολύ όμορφα. Συχνά μου δίνουν ευχές για το μέλλον, μου λένε πόσο τους κρατούν συντροφιά οι σειρές και πόσο τους βοηθάει αυτό μέσα στην καθημερινότητά τους. Πολλοί μού λένε ότι νιώθουν σαν να με ξέρουν, ακριβώς επειδή «μπαίνουμε» κάθε βράδυ στο σπίτι τους, μέσα από την τηλεόραση. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις ότι η δουλειά σου αγγίζει ανθρώπους, που δεν έχεις συναντήσει ποτέ. Αυτό για μένα είναι από τα πιο ωραία κομμάτια της δουλειάς μας.