ΜΑΡΚΟΣ ΜΟΥΖΑΚΗΣ

ΠΑΣΟΚ: Η φθινοπωρινή σύναξις των τεθλιμμένων συγγενών…

ΠΑΣΟΚ: Η φθινοπωρινή σύναξις των τεθλιμμένων συγγενών…

Δυο ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, απ’ τους πρωταγωνιστές των ωραίων, οραματικών ημερών της δεκαετίας του ’70, ανήμερα της 3ης του Σεπτέμβρη πήγαν -όπως συχνά-πυκνά κάνουν- στο Πρώτο Νεκροταφείο, στο εγκαταλελειμμένο μνήμα του Αντρέα. Άναψαν κεράκι, απόθεσαν ένα λουλούδι και συζήτησαν.

Μεταξύ τους και με τον αρχηγό τους, τον «δικό τους Αντρέα»…

Μια κουβέντα γιομάτη μελαγχολία, αναμνήσεις, αντάρα…

Του «μίλησαν» και για τη σύναξη που οργανώνει ο Βενιζέλος, για να τιμήσει, λέει, την επέτειο.

«Μια σύναξη, πρόεδρε, τεθλιμμένων συγγενών, οι περισσότεροι εκ των οποίων ακούνε για τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη και ανατριχιάζουν! Ποια σχέση έχουν αυτοί με τα οράματα της 3ης του Σεπτέμβρη; Αυτοί εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού είναι, σύμμαχοι της Ν.Δ. είναι, κουβαλητές των μνημονίων είναι, πάντως σοσιαλιστές δεν είναι. Κι ο Βενιζέλος αυτό που θέλει είναι να συσπειρώσει την παρέα των «εκσυγχρονιστών», αφού αυτουνών τη γραμμή κουβαλάει, αυτούς χρειάζεται. Και για άλλοθι μόνο χρησιμοποιεί τη Διακήρυξή μας, πρόεδρε»…

«Τα συνθήματά μας, πρόεδρε, τα σκότωσαν οι διάδοχοί σου. Στην ψυχή μόνο κάποιων, λίγων, παραμένουν ακόμα. Την εθνική ανεξαρτησία την έκαναν υποταγή, σε μνημόνια, τρόικα και κερδοσκόπους. Τη λαϊκή κυριαρχία την μετάλλαξαν σε… Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, σε αυταρχική διακυβέρνηση. Όσο για την κοινωνική απελευθέρωση, την έχουν μετατρέψει σε εξαθλίωση του λαού, με φτώχεια, ανεργία, κοινωνική περιθωριοποίηση»!

Και συνέχισαν αυτό τον ιδιόμορφο «διάλογο»:

«Το μόνο που θέλουν αυτοί που έχουν σήμερα τη σφραγίδα, πρόεδρε, είναι η προσωπική τους διάσωση. Και γι’ αυτό μαζεύτηκαν, να ψάξουν τρόπους να διασωθούν. Μα ευτυχώς πλέον δεν μπορούν να διασώσουν ούτε τους εαυτούς τους! Μάλλον, πρόεδρε, έτσι τους εκδικείσαι»!

Του είπαν κι άλλα…

Για τα ξεθωριασμένα οράματα. Για τα κουρελιασμένα συνθήματα. Για την κακοποίηση ονομάτων και συμβόλων…

Για τους συντρόφους που έφυγαν, πικραμένοι, σαν αυτόν…

Για τους άλλους, οι οποίοι είτε έχουν πάει σπίτι τους είτε σιωπούν, είτε ντρέπονται!

«Πρόεδρε, κάποτε είχες πει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται, δεν δωρίζεται. Αλλά δεν είχες πει, ότι το ΠΑΣΟΚ σε κάποια ιστορική φάση δεν θα θυμίζει σε τίποτα αυτό που είχαμε ονειρευτεί στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974, ότι θα περιφέρει τα κουρέλια του που δεν μπορούν πια να «τραγουδάνε ακόμα»…

Κι ύστερα φύγανε…

Σιωπηλοί αυτή τη φορά…

Με θολωμένα μάτια…

Με αντάρα στο νου…

Διαβάστε επίσης:

Απ' το ΠΑΚ στη... συνιστώσα της Ν.Δ.!

Βρε μπας και δεν είν' ο γιαλός στραβός;

Με τους άλλους «Σταυρίδηδες» τι γίνεται;

«Πρόεδρε, μην στραγγαλίζετε την εκπαίδευση»!

Όταν Σαμαράς και Βενιζέλος βάζουν το κάρο μπροστά απ' το άλογο!