Ανοιχτή επιστολή Άκη για την αποφυλάκιση της Βίκυς Σταμάτη

Ο πρώην υπουργός αναφέρεται στην κατάσταση της υγείας της συζύγου του, αλλά και στην ανάγκη που υπάρχει να αποφυλακιστεί, λόγω του ανήλικου παιδιού τους.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:

Απευθύνομαι και κάνω δημόσια έκκληση προς τη Δικαιοσύνη στο σύνολο της,

ΜΕΣΩ:

Της Προέδρου του Αρείου Πάγου, κας Ρένας Ασημακοπούλου

Του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κου Τέντε

Του Προέδρου του Συμβουλίου Εφετών, κου Χαμηλοθώρη

Του Προέδρου του Συμβουλίου Πρωτοδικών Αθηνών κου Νικόπουλου.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ:

Των Εισαγγελέων Πρωτοδικών Αθηνών κων Κυβέλου και Σίσκου

Του Ανακριτή Πρωτοδίκη κου Μαλλή, που έχουν την ευθύνη μέχρι σήμερα στις υποθέσεις μας και ό,τι έχουμε αντιμετωπίσει από τις πασχαλινές συλλήψεις και φυλακίσεις μέχρι σήμερα.

…ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΟΥ

Πρώτα απ΄ όλα, η κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας της συζύγου μου Βασιλικής Σταμάτη Τσοχατζοπούλου, μητέρας ανηλίκου παιδιού, την οποία ήδη βεβαιώνουν δύο πανεπιστημιακοί καθηγητές με ψυχιατροδικαστικές γνωμοδοτήσεις, είναι ανεξέλεγκτη πλέον, καθώς δύο φορές πρόσφατα βρέθηκε σε κίνδυνο ζωής! Η πιο επίκαιρη ανθρωπιστική ανάγκη για μας είναι πλέον να εξασφαλιστεί από τη Δικαιοσύνη η άμεση αποφυλάκισή της, καθότι μόλις λάβαμε γνώση του απορριπτικού βουλεύματος του αρμοδίου Δικαστικού Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών σχετικά με τον ορισμό ιατροδικαστή που επί μακρόν ζητούμε. Πρέπει να αναληφθούν άμεσα όλες οι απαραίτητες πρωτοβουλίες εκ μέρους των αρμοδίων αρχών προς αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης! Η παραμικρή καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει και πάλι σε κίνδυνο ζωής και αγνώστου εξέλιξης καταστάσεις.

Η προφυλάκισή της στρέφεται βασανιστικά και κατά του ανήλικου παιδιού μας, του εξάχρονου γιού μας Απόστολου – Εμμανουήλ Τσοχατζόπουλου, του οποίου έχουν προφυλακιστεί και οι δύο γονείς, που ωστόσο θα έπρεπε, εν όψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς φέτος τον Σεπτέμβρη, να παρουσιαστούν για την εγγραφή του στη Α΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Το ανήλικο αυτό παιδί ζει εδώ και τέσσερις μήνες σε απόσταση 170 χλμ από την Αθήνα με τους, με επιβαρυμένη υγεία, υπερήλικες γονείς της γυναίκας μου, που με αυτοθυσία αγωνίζονται για αυτό και ταυτόχρονα στέλνουν σε μας «κραυγή απελπισίας», ζητώντας την επιστροφή της μάνας στο παιδί της.

Στις 30 Ιουνίου 2012 με δημόσια παρέμβαση τότε στον Τύπο ζήτησα από τον κ. Ανακριτή και τις κ. κ. Εισαγγελείς Αθηνών, να τολμήσουν να σταματήσουν την τρίμηνη προφυλάκιση της γυναίκας μου, στο πλαίσιο των νέων εξουσιών που διαθέτουν μετά την ψήφιση στη Βουλή του Ν. 4022/12, συναισθανόμενοι τις καταστρεπτικές συνέπειες που έχει αυτή για την οικογένειά μου. Επεσήμανα δε, ότι μαζί με τη δύναμη της εξουσίας τους που μεγαλώνει, προσωποποιείται και η ευθύνη τους, κατά την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας που ήδη τους παρέχει αυξημένη δυνατότητα παρέμβασης.

Γι’ αυτό, με την παρούσα επιστολή κάνω έκκληση στη Δικαιοσύνη να σταματήσει την ήδη τετράμηνη προφυλάκιση της γυναίκας μου και να μας αποδώσει «το δίκιο μας», καθώς η γυναίκα μου είναι αθώα. Και τούτο γιατί δεν έχει, ούτε και θα μπορούσε να έχει σχέση με τις κατηγορίες που της αποδίδονται στο κατηγορητήριο, μια και παντρευτήκαμε μόλις το 2004 και ζει έκτοτε αποκλειστικά για την ανατροφή του παιδιού μας και τη στήριξη της οικογενείας μας.