Η χειμέρια νάρκη του ΥΠΕΞ και η «Αραβική Άνοιξη»

Ανάλυση:

Κώστας Τζεβελέκος

Βελισσάριος Δραγάτσης

Η «Αραβική Άνοιξη» έφερε τεράστιες αλλαγές στα κράτη που έγινε και δημιούργησε γεωπολιτικές ανακατατάξεις στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής και βόρειας Αφρικής που έχουν επηρεάσει άμεσα και τη χώρα μας. Η Ελλάδα μέχρι σήμερα έχει σταθεί στο συγκεκριμένο φαινόμενο προσφέροντας μόνο ανθρωπιστική βοήθεια.

Η εξωτερική μας πολιτική είναι ανύπαρκτη σε σχέση με τους γείτονες μας Τούρκους, οι οποίοι πράγματι έχουν αλωνίσει την περιοχή και με την πρόσφατη παρουσία του ίδιου του Τούρκου πρωθυπουργού κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν. Υπάρχει βεβαίως μια ειδοποιός διαφορά. Από το 1997 και μετά, η Ελλάδα διαδραμάτισε κυρίαρχο διαμεσολαβητικό ρόλο. Δεν είναι τυχαίο ότι η τότε αμερικανική ηγεσία είχε αναθέσει στην Ελλάδα το ρόλο της «δύναμης ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας» στην περιοχή. Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο τότε υπουργός Εξωτερικών και σημερινός πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου εκλιπαρεί για δόσεις ώστε να μην υπάρχει στάση πληρωμών.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός με τους χριστιανούς ορθοδόξους της Συρίας. Ζητούσαν την αρωγή και την έμπρακτη συμπαράσταση των Αθηνών προκειμένου να σταματήσουν οι διώξεις εις βάρος τους. Τελικά βρήκαν κλειστές πόρτες. Ίσως ο σημερινός επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας κ. Σταύρος Λαμπρινίδης βρίσκει πιο ενδιαφέρουσες τις επαφές με τυχάρπαστες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και δευτεροκλασάτους παράγοντες ξένων κυβερνήσεων από την υποστήριξη των ομοδόξων Ορθοδόξων της Αντιοχείας.

Απαρνήθηκαν το Πατριαρχείο

Το αποτέλεσμα ήταν ότι 1.500.000 άνθρωποι έφυγαν από το πατριαρχείο Αντιόχειας και εντάχθηκαν στο πατριαρχείο Μόσχας!

Μάλιστα ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος ζήτησε να γίνει παρέμβαση από τον Ρώσο πρωθυπουργό κ. Βλαντιμήρ Πούτιν στον Σύρο πρόεδρο κ. Μπασάρ αλ Άσαντ προκειμένου να προφυλαχθούν αυτοί οι άνθρωποι - κάτι που έγινε- με αποτέλεσμα σήμερα εμείς να τους έχουμε χάσει και να ανήκουν στην εκκλησία της Ρωσίας.

Παντελής είναι και η απουσία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη Λιβύη, την Υεμένη, την Τυνησία και την Αίγυπτο.

Η μιζέρια έχει κυριεύσει τους πάντες και χάνουμε χρόνια συμμάχους μας όπως για παράδειγμα τους Αιγυπτίους όπου το ελληνικό στοιχείο παλαιότερα κυριαρχούσε.

Στη νέα μεταβατική κυβέρνηση της Αιγύπτου ποιες ουσιαστικές παρεμβάσεις έχουν γίνει από την ελληνική εξωτερική πολιτική;

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Σταύρος Λαμπρινίδης έχει αποστείλει κάποιους συμβούλους σε αυτές τις χώρες προκειμένου να βρουν γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ της Ελλάδος και αυτών των νέων κυβερνήσεων, ακόμα βέβαια ψάχνουν τις γέφυρες.

Μόνον οι εξαγωγείς

Αυτοί που ωφελήθηκαν από την «Αραβική Άνοιξη» ήταν οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε εξαγωγές.

Το πρώτο εξάμηνο του 2011 σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που έδωσαν τα γραφεία των Οικονομικών και Εμπορικών Ακολούθων οι ελληνικές επιχειρήσεις κατάφεραν να εξάγουν κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Κάιρο προϊόντα αξίας 553 εκατ. ευρώ δηλαδή αύξηση σε σχέση με πέρυσι της τάξης του 160%.

Στην Αλγερία σημειώθηκαν εξαγωγές 166.090.852 ευρώ, άνοδος 96,8%, στη Λιβύη 95.104.141, αύξηση 112,2%. Αντίστοιχα στην Τυνησία 45.759.521, αύξηση 36,4%.

Ωστόσο, οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν τις εξαγωγές τους εάν δεν έχουν πολιτική στήριξη και δυναμική παρουσία της Ελλάδος σε αυτές τις περιοχές .