Πόλεμος στο Ισραήλ: Σώθηκε γιατί κλειδώθηκε στο καταφύγιο με πεντάλ ποδηλάτου

Στη φωτογραφία φαίνεται ένας Ισραηλινός στην πόλη του Ofakim, όπου οι μαχητές της Χαμάς εισέβαλλαν και σκότωσαν ανθρώπους κινούμενοι από σπίτι σε σπίτι.

Ο άνδρας της φωτογραφίας είχε προλάβει να κλειδώσει την πόρτα του καταφυγίου και γλίτωσε τη ζωή του. Για να την ασφαλίσει, χρησιμοποίησε το πεντάλ ενός ποδηλάτου.

Έλληνας σε καταφύγιο περιγράφει στο Newsbomb.gr τη φρίκη: «Μια πόρτα μας χωρίζει από τον θάνατο»

Τις δραματικές, όσο και «απάνθρωπες» συνθήκες, μέσα στις οποίες «επιβιώνει», πια, μέσα, σε ένα καταφύγιο, μαζί με τα δύο αγοράκια του, κάπου στο νότιο Ισραήλ, και ενώ γύρω του ακούγονται ριπές από καλάσνικοφ, περιγράφει ο Μάκης Λεβής.

Ο συμπατριώτης μας, ακολουθώντας τις οδηγίες των Αρχών σύμφωνα με τις οποίες απαγορεύεται στους πολίτες να προσδιορίσουν δημόσια το ακριβές σημείο στο οποίο βρίσκονται και που διεξάγονται στρατιωτικές επιχειρήσεις, μας μεταφέρει όσα πρωτοφανή συμβαίνουν, πρωτοφανή ακόμη και για την πιο «κόκκινη ζώνη» του πλανήτη, του τελευταίου αιώνα τουλάχιστον.

Ο ίδιος, όταν έγινε η αιφνίδια εισβολή των ενόπλων στην περιοχή του, βρισκόταν στο σπίτι – εκεί, όλα τα σπίτια έχουν ένα δωμάτιο διαμορφωμένο ως καταφύγιο -συνήθως αυτό είναι το παιδικό- δηλαδή εντοιχισμένο με σκληρό μπετόν και πόρτες ασφαλείας.

Εκεί, οι μαχητές της Χαμάς δεν έφτασαν, καθώς όπως μας λέει, τους απέκρουσαν οι «πολιτοφύλακες». «Πρόκειται για κανονικούς πολίτες, οι οποίοι έχουν δηλώσει εθελοντές στη φύλαξη των οικισμών και φέρουν όπλα, με το δικαίωμα να τα χρησιμοποιήσουν, αν χρειαστεί. Στον οικισμό μου, κατάφεραν και απέκρουσαν τους εχθρούς. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη σε άλλους οικισμούς γύρω μας – εκεί οι εχθροί μπήκαν σε σπίτια, σκότωσαν ανθρώπους, βίασαν και άλλους τους πήραν αιχμαλώτους».

Μάλιστα, αυτό πήγε να συμβεί και στην πεθερά του Μάκη Λεβή, ωστόσο αυτή σώθηκε χάρη στο καταφύγιο αλλά και στη «βιασύνη» των ενόπλων. Η γυναίκα πρόλαβε να ταμπουρωθεί στο δικό της καταφύγιο, όπου παρέμεινε κλεισμένη επί 20 ώρες. Οι ένοπλοι μπήκαν στο σπίτι της, προσπάθησαν να σπάσουν την πόρτα, δεν τα κατάφεραν και έφυγαν για άλλο σημείο. «Η ζωή από τον θάνατο χωρίζεται από μία πόρτα. Έτσι είναι εδώ, τώρα», περιγράφει κυνικά.

Αυτή τη στιγμή, όπως μας λέει, διεξάγονται οδομαχίες στα δύο λεπτά απόσταση από το σπίτι του. «Πριν λίγες ώρες συζητούσαμε για τον τρόπο διαφυγής μας – ο σκοπός μου είναι να πάμε με τα παιδιά προς ένα αεροδρόμιο κι από εκεί να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Τώρα όμως, όπως έχει η κατάσταση, δεν το συζητάμε καν. Περιμένουμε απλά να δούμε τι θα γίνει».

Τον ρωτάμε για το τι συμβαίνει ακριβώς στη γειτονιά του και τι συμβαίνει με την επιχείρηση επανακατάληψης των περιοχών που κατέλαβαν οι μαχητές της Χαμάς.

«Ουσιαστικά δεν πρόκειται για επιχείρηση ανακατάληψης. Οι «τρομοκράτες» δεν έχουν καταλάβει στην πραγματικότητα κάποια περιοχή, ούτε καν ολόκληρους οικισμούς. Σπίτια έχουν καταλάβει, σκοτώνοντας τους κατοίκους. Η επιχείρηση γίνεται σπίτι-σπίτι για να τους εξοντώσουν», εξηγεί.

Όσον αφορά στο κατά πόσο ήταν τόσο αιφνίδια η επιχείρηση των Παλαιστινίων, ή αν υπήρχαν σημάδια, λόγω της μόνιμης κρίσης και εχθροπραξιών που ταλανίζουν τη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και το Ισραήλ τις τελευταίες δεκαετίες, ο Μάκης Λεβής απαντάει ως εξής:

«Πριν μια εβδομάδα, εδώ στο σπίτι, είχα καλέσει φίλους για μπάρμπεκιου στην πισίνα. Σήμερα, με έπαιρναν τηλέφωνο και με ρωτούσαν τι θα είχε συμβεί, αν το μπάρμπεκιου γινόταν χθες, που ήταν μάλιστα και μέρα αργίας»…

Τώρα, όλοι έχουν κάποιον που είτε έχει σκοτωθεί, είτε απαχθεί, ενώ όπως λέει, είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός των θυμάτων εκτοξεύθηκε μέσα σε λίγες ώρες από τους 100, στους 600, και θα πάει ακόμα παραπάνω. Μας ανέφερε μια περίπτωση, κατά την οποία η μητέρα δυο παιδιών, εφήβων, κοιμήθηκε προχθες σε άλλο σπίτι. Όταν ξύπνησε, έμαθε ότι οι ένοπλοι μπήκαν στο σπίτι της, όπου ήταν μόνα τα δυο παιδιά. Η τύχη τους, αγνοείται, και το καλό σενάριο είναι να έχουν απαχθεί και να κρατούνται όμηροι…

Όσον αφορά στην επόμενη μέρα, ο ίδιος εκτιμά αυτό που λέγεται κι από τις επίσημες ισραηλινές Αρχές. «Θα ακολουθήσει μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση, η μεγαλύτερη όλων των εποχών, στη Γάζα. Δυστυχώς θα σκοτωθούν και άμαχοι. Αλλά, ξανά δυστυχώς, οι άνθρωποι εκεί μεγαλώνουν -συγχωρήστε μου την έκφραση- όπως τα ψάρια του ιχθυοτροφείου: Τους μεγαλώνουν δηλαδή για να σκοτωθούν σε πόλεμο με τους Ισραηλινούς. Όποιο παιδί γεννιέται στη Γάζα, το μεγαλώνουν σαν πυρομαχικό»…

Και συμπληρώνει: «Όταν ο ισραηλινός στρατός επιτίθεται στη Γάζα, ενημερώνει με όλους τους τρόπους ώστε να αποφευχθεί η αιματοχυσία αμάχων, πολλές φορές δίνοντας τα ακριβή σημεία όπου θα βομβαρδίσουν, στην αραβική γλώσσα».

Ο Μάκης Λεβής καταλήγει: «Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν τους βλέπεις να μπαίνουν στα σπίτια μας, να μας σκοτώνουν και να μας βιάζουν, τότε το μόνο που σκέφτεσαι είναι το πώς θα πάρεις το αίμα σου πίσω, πώς θα εκδικηθείς και πώς θα τους εκδιώξεις. Δεν είμαστε φτιαγμένοι, όλοι οι άνθρωποι εννοώ, να αντιδρούμε διαφορετικά και με «συμπάθεια», απέναντι σε τέτοια γεγονότα».

«Η επιχείρηση που θα γίνει στη Γάζα θα είναι σφοδρή και πολλοί μιλούν για την τελική λύση. Είναι κυρίως, πια, και θέμα γοήτρου, μετά από τους εκατοντάδες νεκρούς και απαχθέντες», προσθέτει, αναμένοντας πάντα την κατάλληλη στιγμή, που θα το επιτρέψουν οι συνθήκες, για να φύγει με προορισμό το κοντινότερο λειτουργικό αεροδρόμιο…