Τελικά η οικονομία καθορίζει την κάλπη
Το γενικό πολιτικό συμπέρασμα ότι ο λαός ψηφίζει με το ένα χέρι στην τσέπη και με το άλλο χέρι στην κάλπη φαίνεται ότι έχει ρεαλιστικές βάσεις αφού η συνολική εικόνα της κυβέρνησης, άλλαξε προς το καλύτερο με την στρατηγική Μητσοτάκη να μοιράσει το υπερπλεόνασμα σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες στην επικείμενη ΔΕΘ να προχωρήσει σε κινήσεις που θα δώσουν ανάσα στη μεσαία τάξη.
Παρά το σοκ των προηγούμενων μηνών εξαιτίας της οργής του κόσμου από την τραγωδία των Τεμπών η Νέα Δημοκρατία επέμεινε στη θετική ατζέντα αποφεύγοντας βαριές συγκρούσεις με την αντιπολίτευση.
Οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου επέλεξαν τη μέθοδο της αποσυμπίεσης απέναντι στην οργή και φαίνεται ότι αυτό τους βγήκε σε καλό. Η επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη να αναδεικνύει θετικές οικονομικές ειδήσεις αλλά και ειδήσεις μεταρρυθμιστικού ενδιαφέροντος ενισχύει ακόμα περισσότερο το κυβερνητικό προφίλ της γαλάζιας παράταξης.
Πρακτικά αυτό που θα μετρήσει την τελευταία στιγμή πίσω από το παραβάν είναι η διαχείριση της καθημερινότητας, η επίλυση των προβλημάτων και οι συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης κατά το μέτρο του δυνατού. Όσο δηλαδή επιτρέπουν τα δημοσιονομικά περιθώρια.
Βλέπετε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας έχει βαρεθεί τα μεγάλα ψέματα και προτιμά της μικρές αλήθειες που μπορούν να βελτιώσουν αυτό που λέμε ποιότητα ζωής.
Και αυτό το τελευταίο θα είναι το ισχυρότερο διακύβευμα στις επόμενες εθνικές κάλπες. Πού ήταν πριν από λίγα χρόνια η ποιότητα ζωής του μέσου Έλληνα πολίτη και σε τι κατάσταση θα βρίσκεται στο τέλος του 2027. Γι' αυτό και ο Μητσοτάκης επιμένει ότι θέλει να κριθεί στο τέλος της τετραετίας για το συνολικό έργο που έχει παράξει η κυβέρνηση του.
Προφανώς η χώρα δεν πρόκειται να γίνει παράδεισος μέχρι το 2027, αλλά η βούληση για αλλαγές όταν αυτή συνοδεύεται από τους αρμόδιους υπουργούς και από όρεξη για δουλειά προφανώς μπορεί να δώσει πόντους στην εκάστοτε κυβέρνηση.
