Ποια είναι η «συνταγή» της επιτυχίας που οδήγησε τον Στέφανο Τσιτσιπά στον δρόμο προς την κορυφή;
Εάν υποθέσουμε πως υπάρχει μία συγκεκριμένη «συνταγή» για την επιτυχία, ποια είναι τα συστατικά που συμπεριλαμβάνει;
Γιατί, όπως συμβαίνει με το καλό φαγητό, το ίδιο περίπου ισχύει και με την επιτυχία. Χρειάζεται να δοκιμάσουμε πολλές παραλλαγές, να πειραματιστούμε με διαφορετικούς συνδυασμούς «υλικών» και να πραγματοποιήσουμε πολλές απόπειρες, μέχρι να ανακαλύψουμε τη φόρμουλα, η οποία θα μας οδηγήσει στον δρόμο προς την κορυφή. Και αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει καλά τι χρειάζεται να διαθέτεις στη «φαρέτρα» σου για να πετύχει η συνταγή και να κατακτήσεις το βάθρο, αυτός είναι σίγουρα ο Στέφανος Τσιτσιπάς, ο νεαρός Έλληνας πρωταθλητής του τένις, ο οποίος από τριών χρονών είχε ήδη αποφασίσει να κάνει τη ρακέτα μία προέκταση του εαυτού του και τα γήπεδα το φυσικό του περιβάλλον.
Η αλήθεια είναι πως ο 22χρονος Στέφανος ενσαρκώνει με κάθε λεπτομέρεια τη λέξη επιτυχία. Ωστόσο, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει μέσα από τις συνεντεύξεις του, ο δρόμος προς την κορυφή δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως έχοντας για συνοδοιπόρο σε αυτό το δύσκολο «ταξίδι» την οικογένειά του, τις αξίες και τα ιδανικά που εκείνοι του δίδαξαν, κανένα εμπόδιο δεν ήταν αρκετά μεγάλο, ώστε να τον αναγκάσει να εγκαταλείψει την προσπάθειά του. Κι όμως, όλες αυτές οι καθημερινές στιγμές που πέρασαν μαζί γύρω από το στρωμένο οικογενειακό τραπέζι, κάνοντας όνειρα για το μέλλον και απολαμβάνοντας ένα ζεστό πιάτο μακαρόνια, δηλαδή τη δεύτερη μεγάλη αγάπη του Στέφανου μετά το τένις, ήταν η μαθητεία του σε μία «φιλοσοφία» ζωής, η οποία του έδωσε το έναυσμα να διακριθεί εντός και εκτός γηπέδων. Και αυτή η φιλοσοφία, λοιπόν, είναι που μας αποκαλύπτει και τα «συστατικά» της επιτυχίας του!
Η οικογενειακή παράδοση που έγινε αγάπη και πίστη
Μεγαλώνοντας μέσα σε μία οικογένεια με πολύχρονη ιστορία στην αντισφαίριση αλλά και τον αθλητισμό γενικότερα, επόμενο ήταν πως ο μικρός Στέφανος, θα αποτελούσε τον άξιο συνεχιστή αυτής της οικογενειακής παράδοσης και τελικά θα «σφράγιζε» με την παρουσία του το παγκόσμιο τένις. Ο πατέρας του που είναι επαγγελματίας δάσκαλος αντισφαίρισης, αλλά και η μητέρα του, μία από τις κορυφαίες Ρωσίδες τενίστριες στην κατηγορία νέων, κατάφεραν να του μεταδώσουν τη βαθιά αγάπη τους για το άθλημα με αποτέλεσμα να το ακολουθήσει και εκείνος μεγαλώνοντας. Έτσι, αυτή η αγάπη σταδιακά μετατράπηκε σε ένα ζωτικό πάθος και το πάθος σε ένα ανεξάντλητο κίνητρο, το οποίο τον παρακινούσε να εξελίσσεται κάθε μέρα, να γίνεται σε κάθε προπόνηση όλο και καλύτερος. Επόμενο ήταν, πως όσο βελτιώνονταν οι επιδόσεις του, τόσο πιο ψηλά «ανέβαινε» ο πήχης και τόσο πιο δυνατή γινόταν η πίστη που είχε στον εαυτό του.
Οι «θυσίες», η σκληρή δουλειά και η διαρκής εξέλιξη
Παρόλα αυτά, για να μπορέσει να εξελιχθεί από ερασιτέχνης στον καταξιωμένο επαγγελματία που ονειρευόταν, η αγάπη ήταν απαραίτητη αλλά δεν ήταν αρκετή. Έπρεπε να βρει το σθένος να ξεπεράσει τον εαυτό του και τις δυσκολίες που θα συναντούσε στον δρόμο του προς την κορυφή. Πώς τα κατάφερε; Έχοντας για στήριγμα σε κάθε βήμα την οικογένειά του. Διοχετεύοντας όλη του την ενέργεια, τον χρόνο, την ίδια του τη ζωή στην σκληρή δουλειά. Πραγματοποιώντας νυχθημερόν απαιτητικές προπονήσεις, οι οποίες τον προετοίμασαν για κάθε περίσταση ακόμη και για τους πιο ζόρικους αντιπάλους. Κάνοντας μικρές και μεγάλες θυσίες από μικρός, γνωρίζοντας πώς οι μελλοντικές απολαβές θα είναι πολύ μεγαλύτερες από όσα χρειάστηκε να στερηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Για όλα τα παραπάνω στοιχεία αλλά και για την προσωπική του εξέλιξη μας μιλάει και ο ίδιος ο Στέφανος στο βίντεο που ακολουθεί παρακάτω, το οποίο είναι αποτέλεσμα της νέας του τηλεοπτικής συνεργασία με τα μακαρόνια Melissa. Μέσα από αυτό μας αποκαλύπτει τα «συστατικά» για τη συνταγή της επιτυχίας, τα οποία μάλιστα τον συνδέουν άρρηκτα με το αγαπημένο του φαγητό!
Με το βλέμμα «καρφωμένο» στην κορυφή
Ένας βασικός λόγος που ο Στέφανος κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή, είναι το γεγονός πως από το πρώτο βήμα δεν πήρε ούτε στιγμή το βλέμμα του από τον στόχο. Ακόμη και όταν ήταν πολύ μικρός για να γνωρίζει ποια είναι η δική του κορυφή, άκουγε τις συμβουλές των δικών του ανθρώπων, που τον παρότρυναν να συνεχίσει να προσπαθεί ασταμάτητα, μέχρι να πετύχει τον στόχο του, όποιος και αν ήταν αυτός. Είτε ήταν ένα «άχαστο» passing shot, ένα φιλικό, τοπικό πρωτάθλημα νέων, μέχρι μια ιστορική παγκόσμια νίκη ενάντια στον «βασιλιά» Φέντερερ, όλες αυτές οι μικρές και μεγάλες νίκες είναι που τον προετοίμασαν και «έστρωσαν» τον δρόμο για την κατάκτηση της κορυφής. Το σημαντικότερο όμως είναι πως ακόμη και αν ο Στέφανος έφτασε στην κορυφή του κόσμου, δεν έπαψε να είναι το συνεσταλμένο και ευγενικό παιδί, το οποίο δεν χάνει την ευκαιρία να επισημαίνει πως κάθε του νίκη την χρωστάει στην οικογένειά του και στον τρόπο με τον οποίο αυτή τον μεγάλωσε.
Γιατί όσο δύσβατο και αν είναι τελικά το μονοπάτι της επιτυχίας, η ιστορία του Στέφανου μας διδάσκει πως κανένα από τα σχέδια και τα όνειρα που κάνουμε γύρω από το οικογενειακό τραπέζι δεν είναι ακατόρθωτα, αρκεί να παραμένουμε πιστοί στον εαυτό μας, στις αξίες και τα ιδανικά που μας κληροδότησαν οι δικοί μας και περνάνε από γενιά σε γενιά.
