ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Οι εμπορικοί περιορισμοί πλήττουν το παγκόσμιο ΑΕΠ

Οι εμπορικοί περιορισμοί πλήττουν το παγκόσμιο ΑΕΠ
AP

 Σε έναν κόσμο επιρρεπή σε κρίσεις, οι οικονομίες πρέπει να είναι πιο ανθεκτικές – μεμονωμένα και συλλογικά. Η συνεργασία θεωρείται κρίσιμης σημασίας, αλλά ο μεγαλύτερος προστατευτισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατακερματισμό, ακόμη και να χωρίσει τα κράτη σε αντίπαλα μπλοκ, καθώς οι νέες κρίσεις αποκαλύπτουν πόσο εύθραυστη είναι η παγκόσμια οικονομία, όπως επισημαίνει το ΔΝΤ σε ανάλυσή του.

Ενώ οι εκτιμήσεις για το κόστος κατακερματισμού ποικίλλουν, μεγαλύτεροι περιορισμοί στο διεθνές εμπόριο θα μπορούσαν να μειώσουν το παγκόσμιο ΑΕΠ έως και 7% μακροπρόθεσμα ή περίπου κατά 7,4 τρισ. δολάρια. Αυτό ισοδυναμεί με το συνολικό μέγεθος της γαλλικής και της γερμανικής οικονομίας, ενώ είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το ετήσιο ΑΕΠ της υποσαχάριας Αφρικής.

Είναι γεγονός ότι απαιτείται παγκόσμια συνεργασία. Οι διεθνείς θεσμοί μπορούν να διαδραματίσουν ζωτικό ρόλο, φέρνοντας τις χώρες κοντά για να βοηθήσουν στην επίλυση παγκόσμιων προκλήσεων, όπως σημειώνει η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα. Υπάρχουν, ωστόσο, ενδείξεις ότι η συνεργασία παραπαίει. Τα νέα εμπόδια στο εμπόριο που μπαίνουν κάθε χρόνο έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί από το 2019 σε σχεδόν 3.000 πέρυσι.

Αλλες μορφές κατακερματισμού –όπως η τεχνολογική αποσύνδεση, οι διακοπές στις ροές κεφαλαίου και οι περιορισμοί στη μετανάστευση– θα αυξήσουν επίσης το κόστος. Επιπλέον, οι παγκόσμιες ροές αγαθών και κεφαλαίων έχουν ισοπεδωθεί μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Ερευνα του ΔΝΤ δείχνει ότι οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες επηρεάζουν όλο και περισσότερο τόσο τις άμεσες ξένες επενδύσεις όσο και τις ροές χαρτοφυλακίου.

Το ΔΝΤ συνεχίζει να υπογραμμίζει ότι η διεθνής κοινότητα, με την υποστήριξη παγκόσμιων θεσμών, όπως το ίδιο το ΔΝΤ, θα πρέπει να επιδιώξει στοχευμένη πρόοδο όπου υπάρχει κοινό έδαφος και να διατηρήσει τη συνεργασία σε τομείς όπου η αδράνεια θα ήταν καταστροφική.

«Οι διαμορφωτές πολιτικής πρέπει να επικεντρωθούν στα ζητήματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία, όχι μόνο για τον πλούτο των κρατών αλλά και για την οικονομική ευημερία των απλών ανθρώπων», αναφέρει η κ. Γκεοργκίεβα. «Πρέπει να καλλιεργήσουν τους δεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών όπου είναι δυνατόν, ώστε να μπορούν να αυξήσουν γρήγορα τη συνεργασία όταν έρθει το επόμενο μεγάλο σοκ».