ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Προσφυγή βουλευτών και φορέων κατά Γερουλάνου

Προσφυγή βουλευτών και φορέων κατά Γερουλάνου

Για «άμεσο προσωπικό, οικονομικό συμφέρον» καταγγέλλουν τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλο Γερουλάνο, αφού στην οικογένειά του ανήκει η εταιρεία «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς», 113 φορείς, επτά βουλευτές κομμάτων και πολίτες ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής με την οποία εγκρίθηκε το ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Στην προσφυγή που κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας υποστηρίζουν ότι «ένα εκ των μελών του συλλογικού αποφασίζοντος οργάνου, ήτοι της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης, και συγκεκριμένα, ο εκ των συνυπογραψάντων την προσβαλλόμενη Κοινοτική Υπουργική Απόφαση, υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλος Γερουλάνος, είχε άμεσο προσωπικό, οικονομικό συμφέρον από την θεσμοθέτηση της προσβαλλόμενης απόφασης, δεδομένου ότι στην οικογένειά του ανήκει η εταιρεία «Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς», της οποίας διευθύνουσα σύμβουλος, καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών, είναι η σύζυγός του, Λάρα Γερουλάνου».

Κατά συνέπεια –τονίζουν –«ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού όφειλε να απέχει από οποιαδήποτε διαδικασία μονομελούς ή συλλογικού οργάνου στην επίδικη απόφαση, πολλώ δε μάλλον από την τελική συνεδρίαση της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης και την υπογραφή της επίδικης Κοινοτικής Υπουργικής Απόφασης, η δε σύμπραξή του στην έκδοση της προσβαλλόμενης την καθιστά παράνομη για το λόγο αυτό».

Οι προσφεύγοντες αντιδρούν στον καθορισμό ανάπτυξης και χωροθέτησης υδατοκαλλιεργειών και ειδικότερα στην εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, καθώς αυτό συνεπάγεται οχλήσεις (πλέον της βλάβης και της υποβάθμισης που προκαλείται στο φυσικό περιβάλλον), ενώ απειλείται η υγεία των κατοίκων στις περιοχές ανάπτυξης των υδατοκαλλιεργειών. Ακόμη, υποστηρίζουν ότι θα υπάρξει «βάναυση εκβιομηχάνιση» των παράκτιων περιοχών. Παράλληλα, όπως επισημαίνουν παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, όπως και η ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία 2000/60/ΕΚ) που αφορά στον τομέα των υδάτων (παράκτια ύδατα), ενώ δεν αναφέρεται πουθενά εάν οι περιοχές που έχουν επιλεγεί για υδατοκαλλιέργειες βρίσκονται εντός ή εκτός του δικτύου NATURA 2000.

Στις προσφυγές τους οι φορείς υποστηρίζουν μεταξύ άλλων ότι το πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού δεν μπορεί να υλοποιείται με υπουργική απόφαση, αλλά σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές (άρθρα 24 και 43 του Συντάγματος), μόνο με Προεδρικό Διάταγμα, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε.

Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κατά της επίμαχης υπουργικής απόφασης προσέφυγαν οι: Δ. Καρύδης, Π. Στασινός, Κ. Μαρκόπουλος, Π. Μελάς, Ευαγγελία Αμανατίδου–Πασχαλίδου, Θ. Δρίτσας, Γιάννης Δημαράς, Κώστας Κατσαφάδος, Χρήστος Χαρίτος και Στέφανος Μπαγεώργος, καθώς και η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), 24 Δήμοι, η Συνομοσπονδία Αλιέων, οκτώ Ομοσπονδίες Αλιευτικών Συλλόγων, 57 Σύλλογοι προστασίας περιβάλλοντος, επαγγελματικού τουρισμού, οικοπεδούχων κ.λπ.