Ο Αντώνης Λουδάρος στο Newsbomb.gr για τη συνάντησή του με τον Αρκά
Ο γνωστός ηθοποιός Αντώνης Λουδάρος, μιλάει στο Newbomb.gr λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Εκτός Ελέγχου».
Μια ξεχωριστή και ξεκαρδιστική παράσταση κάνει πρεμιέρα σήμερα Σάββατο 12 Μαρτίου, στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος. Ο λόγος για την παράσταση «Εκτός Ελέγχου» που «ζωντανεύει» πασίγνωστους και αγαπημένους ήρωες του Αρκά πάνω στη σκηνή!
Ο Αντώνης Λουδάρος, ένας από τους γνωστούς και ταλαντούχους ηθοποιούς που πρωταγωνιστούν στην παράσταση μιλάει στο Newsbomb.gr για τη συνάντησή του με το έργο του Αρκά και μας αποκαλύπτει τους ήρωες που θα ενσαρκώσει επί σκηνής!
Επίσης, σχολιάζει την κατάσταση που έχει περιέλθει το θέατρο και ο Πολιτισμός εν μέσω πανδημίας, μας μιλάει για τους μαθητές του στη Δραματική Σχολή, θυμάται τη δική του δασκάλα, Μαίρη Αρώνη και μοιράζεται τα επόμενα σχέδιά του.
Πρεμιέρα σήμερα για την παράσταση «Εκτός Ελέγχου» στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος.
«Ναι, ο τίτλος της παράστασης είναι δανεισμένος από τον Αρκά και θα δούμε ήρωες όπως ο Καστράτο, ο Ισοβίτης, η Λουκρητία που κάνει η Κωνσταντία Χριστοφορίδου, ο Ναπολέων και η Ασημίνα (ο παππούς και η γιαγιά) που είναι από τα πιο ωραία πράγματα που έχω δει και κάνει ο Σωτήρης Καλυβάτσης και ο Πάνος Σταθακόπουλος. Επίσης τον Άγγελο και τον Διάβολο από το "Η Ζωή Μετά". Να πω εδώ, ότι δεν εμπεριέχει τον Θανασάκη. Η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Αγορά, ενώ η παραγωγή του Χρήστου Τριπόδη που στην παράσταση κάνει τον πεθαμένο. Επίσης συμμετέχει και μικρή Αθηνά Τριπόδη».
Οπότε ο μικρός, Μανώλης Γκίνης, δεν πρόκειται να υποδυθεί τον Θανασάκη.
«Όχι, θα κάνει το μικρό σπουργίτι. Ο Μανώλης είναι ένα παιδί με εξαιρετικό ταλέντο και έρχεται στην παράσταση να συμπράξει. Κάνει μόνο το μικρό σπουργίτι ως έκτακτη συμμετοχή».
Ο δικός σας ρόλος ποιος είναι;
«Εγώ παίζω τον Καστράτο, όπως και την κυρία Μαρίκα στο κομμωτήριο από το "Μαλλί με Μαλλί". Είμαστε ένας πολύ ωραίος θίασος με ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω. Νομίζω ότι είναι μια παράσταση που την έχουμε μεγάλη ανάγκη μετά από αυτό το μακελειό που έχουμε περάσει, και που δυστυχώς δεν τελειώνει. Η μία στεναχώρια διαδέχεται την άλλη. Έχουμε ανάγκη να γελάσουμε, να ξεσκάσουμε με τα χάλια μας, γιατί πάντα η κωμωδία προσφέρεται για αυτό, και να δούμε πώς μπορούμε να καλυτερεύσουμε κάποια πράγματα. Αυτό είναι το όπλο των καλλιτεχνών για να μπορούν να "πολεμήσουν" όλα αυτά τα δεινά που έχουμε.
Ταυτόχρονα έχει ένα υπόβαθρο για να σε κάνει και να σκεφτείς μετά, αν το θέλεις. Έχει ένα μήνυμα που μπορείς να πάρεις».
Και μιλάμε πάντα για κείμενα του Αρκά, χωρίς να έχει γίνει κάποια παρέμβαση ή διασκευή.
«Ναι, πάντα κείμενα του Αρκά. Δεν υπάρχει μετατροπή, διασκευή ή οτιδήποτε. Ό,τι έχει γράψει ο Αρκάς, αυτά παρουσιάζουμε. Και θα τα δούμε να ζωντανεύουν πάνω στη σκηνή με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε ακριβώς το κοστούμι του Καστράτο αλλά είναι πολύ κοντινό πράγμα. Η σκηνοθεσία το έχει αντιμετωπίσει ευφάνταστα. Είναι πολύ διασκεδαστικό και για εμάς τους ηθοποιούς όλο αυτό. Πηγαίνουμε με πολύ μεγάλη χαρά και κέφι για να συναντήσουμε τους ήρωες του Αρκά.
Στην ουσία, ο θεατής που θα έρθει είναι καλεσμένος σε ένα πάρτι. Σε ένα πάρτι που διασκεδάζουμε και εμείς πάνω στη σκηνή και ο κόσμος κάτω από αυτή».
Ο Αρκάς τι είναι για εσάς στην ουσία;
«Είναι η Ελλάδα μέσα από την πένα αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη. Μας μιλάει για τα κακώς κείμενα που εμπεριέχει στο DNA του ο Έλληνας και τα σατιρίζει. Ο Αρκάς είναι διαχρονικός, δεν παλιώνει ποτέ».
Υπάρχει κάτι που σας δυσκόλεψε στους ρόλους που θα υποδυθείτε;
«Μέχρι να βρω τον κώδικα που θα παίξω τον Καστράτο το σκεφτόμουν, πώς θα δουλευτεί, τι μπορεί να γίνει, αλλά νομίζω τα καταφέραμε και είναι πολύ χαριτωμένος, πολύ to the point, όπως είναι και ο συγγραφέας και σκιτσογράφος, γιατί η πένα του Αρκά είναι διπλή».
Έχετε ανατρέξει σε κόμικ του που θα σας βοηθήσουν στην απόδοση των χαρακτήρων;
«Βέβαια. Και κινήσεις για να δω και να καταλάβω πώς το αντιμετωπίζει. Όλοι στον θίασο το κάναμε ώστε να βρούμε πώς πλασάρουν οι χαρακτήρες το αστείο και τι ακριβώς κάνουν. Βασιστήκαμε πάρα πολύ στα σκίτσα του».
Διαβάζατε το κόμικ του Αρκά, τα νιώθετε οικεία σας;
«Περιστασιακά έχω διαβάσει, όχι φανατικά. Έχω δει όλα αυτά τα χρόνια πάρα πολλά δικά του δημιουργήματα και είχα μια εικόνα βέβαια. Καταλαβαίνω ότι η τέχνη του είναι πολύ υψηλή, τον θεωρώ μεγάλο καλλιτέχνη».
Τελευταία έχει κατηγορηθεί ότι έχει αλλάξει το χιούμορ του. Ακόμα και ότι δεν είναι ο ίδιος πίσω από τα πιο καινούρια σκίτσα και κείμενα. Άλλωστε δεν γνωρίζουμε ποιος κρύβεται πίσω από την πένα του.
«Ακόμα μια ιδιαιτερότητά του. Ούτε εγώ γνωρίζω ποιος είναι ο Αρκάς. Όμως ο σκηνοθέτης μας τον γνωρίζει και έτσι πήραμε και την άδεια να κάνουμε την παράσταση. Αυτό κάνει και τον μύθο του πολύ ιδιαίτερο. Ουσιαστικά τι θέλουμε; Ένα σκίτσο του και τη σατιρική πένα του. Τώρα το πώς είναι, αν είναι ψηλός ή κοντός δεν έχει καμία σημασία, ούτε αν είναι ένας ή μια ομάδα. Έχω ακούσει διάφορες εκδοχές: ότι δεν υπάρχει, ότι είναι η γυναίκα του, έχω ακούσει τα χίλια μύρια, αλλά επειδή ξέρω από την παράσταση, υπάρχει, είναι αληθινός, είναι εκεί».
Έχετε κοινά στοιχεία με τους ήρωες που θα μας παρουσιάσετε;
«Με όλους τους ρόλους έχω κοινά στοιχεία, σε όλους αναγνωρίζω ένα κομμάτι μου. Και αυτό είναι το ωραίο γιατί όλοι αναγνωρίζουμε ένα κομμάτι μας σε αυτά και μας κάνει να γελάμε με τα χάλια μας. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ένα πράγμα, είναι πολλά, ένα σύνολο πραγμάτων που συνδέονται με μια προσωπικότητα. Αυτά τα κομματάκια εμπεριέχονται στον Αρκά, στα σκίτσα, στους ήρωες. Έτσι, δεν θα μπορούσα να διαλέξω μόνο ένα κοινό στοιχείο.
Ο Καστράτο είναι ευνουχισμένος δεν υπάρχει κοινό, αλλά όσον αφορά το φοβικό του, με έναν τρόπο όλοι φοβόμαστε πράγματα και καταστάσεις. Επίσης, το σεξ που θέλει ο Λουκρητία, το αχαλίνωτο, γιατί δεν θέλει να πεθάνει παρθένα, οι περισσότεροι το έχουμε περάσει στη ζωή μας, στα νιάτα μας που δεν υπήρχε τίποτα άλλο πέρα από το συναισθηματικό, γκομενικό, ερωτικό, σεξουαλικό. Και στον ισοβίτη που είναι φυλακισμένος τόσα χρόνια και έχει μια διαφορετική ιδεολογία από όλους τους άλλους.
Από όλους έχω κοινά στοιχεία. Είναι ένας καθρέφτης που μας δείχνει την κοινωνία μας και πώς σκεφτόμαστε οι περισσότεροι, με ένα πολύ ωραίο χιουμοριστικό και σαρκαστικό τρόπο. Και πολλές φορές σκληρό».
Για παράδειγμα, το μικρό σπουργίτι είναι πολύ σκληρό με τον πατέρα του.
«Ακριβώς. Όπως είναι και τα παιδιά σκληρά, γιατί λένε την αλήθεια όπως την καταλαβαίνουν και συνήθως είναι η σωστή, απλώς την εκφράζουν πολύ αυθόρμητα, χωρίς να τη φιλτράρουν».
Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε, ποιος είναι ο αγαπημένος σας;
«Διασκεδάζω πάρα πολύ με το "Μαλλί με Μαλλί". Και νομίζω ότι και στην παράσταση που κάνω τη Μαρίκα, γελάω πάρα πολύ με τον τρόπο της, τη σκληρότητά της, για το πώς αντιμετωπίζει τον κόσμο, τις άλλες γυναίκες, τον άντρα της, την κοινωνία ολόκληρη. Όπως όλοι μας, κοιτάμε μόνο τους άλλους και σχολιάζουμε. Τον εαυτό μας ποτέ. Από αυτό νομίζω ότι πάσχουμε κιόλας γι’ αυτό και έχουμε φτάσει εδώ ως ανθρωπότητα. Αντί να κοιτάμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας κοιτάμε πώς να κριτικάρουμε τους άλλους και για εμάς δεν κάνουμε τίποτα ώστε να γίνουμε καλύτεροι».
Θα δανειστώ τον τίτλο «Εκτός ελέγχου», για να ρωτήσω αν έχετε βρεθεί σε αυτή την κατάσταση και τι σας βγάζει εκτός ελέγχου;
«Εκτός ελέγχου, με την έννοια να φύγω από τη λογική, ευτυχώς δεν μου έχει τύχει. Όμως, πολλές φορές και με πάρα πολλά πράγματα βγαίνω "έξω από τα ρούχα μου". Όπως το να μη σεβόμαστε, να κοροϊδεύουμε τους άλλους. Νιώθω πολλές φορές ότι με κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μου και δεν κάνω κάτι. Αυτό με βγάζει εκτός ορίων.
Ένα παράδειγμα, δεν μπορεί η Πλατεία Συντάγματος να είναι τόσους μήνες κλειστή, να σκάβουν και να μην έχει γίνει ακόμα τίποτα. Η πόλη είναι τάχα μου δήθεν εργοτάξιο, στην πραγματικότητα δεν είναι. Εγώ ξέρω ότι όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει.
Επίσης, η αγένεια, ο τρόπος που οδηγούμε και δεν σκεφτόμαστε κανέναν πέρα από την πάρτη μας. Γενικά το βλέπω. Δεν σεβόμαστε τον διπλανό μας. Σαν να μην έχουμε καμία ανάγκη ο ένας τον άλλον. Και αυτό με βγάζει "έξω από τα ρούχα μου", εκτός ελέγχου που λέει και η παράσταση. Όλα αυτά που μας πληγώνουν καθημερινά. Ο τρόπος που σκεφτόμαστε για τους άλλους, ο ρατσισμός, ο κρυφός ρατσισμός που υπάρχει και δυστυχώς με έναν τρόπο τον έχουμε όλοι μέσα μας. Πρέπει να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε και να αλλάζουμε πράγματα».
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο πολιτισμός υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα «θύματα». Θα ήθελα να ρωτήσω αν έχετε αναθεωρήσει πράγματα.
«Βεβαίως, άλλαξα τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Καταρχάς να πω ότι δεν μας έχουν σε καμία υπόληψη. Όχι ότι περίμενα την πανδημία για να το δω. Απλά, μας το πετάξανε μέσα στη μούρη κανονικά, ότι "δεν σας έχουμε καμία ανάγκη". Όχι ο κόσμος, αλλά το κράτος. Είμαστε πολύ άνθρωποι που δουλεύουμε στον πολιτισμό, δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί, υπάρχουν χιλιάδες οικογένειες, αλλά δεν είδα το υπουργείο Πολιτισμού να κάνει κάτι γρήγορα για να ανταπεξέλθει. Έβγαιναν μέτρα και εμείς δεν ήμασταν πουθενά μέσα, σαν να μην υπήρχαμε, σαν να μην απασχολούσε κανέναν πώς θα επιβιώσουμε.
Ο κλάδος, και αυτή τη στιγμή που μιλάμε βάλλεται, υπάρχουν συνάδελφοι σε άλλες ειδικότητες που δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε. Δεν κάλυπταν όλοι τις προϋποθέσεις για να πάρουν τα επιδόματα. Δεν υπήρξε καμία μέριμνα. ‘Ενιωσα ότι ήταν τόση η αδιαφορία που σχεδόν ήταν διωγμός. Ήταν μια θορυβώδης σιωπή γύρω από αυτό.
Συν και όλα τα άλλα θέματα που βγήκαν στην πανδημία. Που φωτίστηκαν λόγω του ότι ήταν κλειστά τα θέατρα και επιτέλους βγήκαν στην επιφάνεια λόγω των καταγγελιών που καλώς έγιναν. Απλά μου κάνει εντύπωση ότι σαν κοινωνία οι μόνοι που τόλμησαν να πουν αυτά τα πράγματα ήταν κάποιοι από τον αθλητισμό και από το θέατρο. Όλοι οι άλλοι κλάδοι; Πιστεύει κανείς ότι μόνο στο θέατρο γίνονται αυτά; Δεν νομίζω ότι υπάρχει επάγγελμα που να μην έχει τέτοια περιστατικά. Αλλά βλέπουμε πόσο έρμαια μας έχει ο φόβος. Και δεν τολμάμε. Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν φοβόμασταν λιγότερο, αλλά αυτό θέλει μια δουλειά με τον εαυτό μας. Και αυτή αρνούμαστε πεισματικά να την κάνουμε».
Διδάσκετε Υποκριτική και πλέον είστε στη Σχολή Θεάτρου «Έκτη Τέχνη».
«Ναι είναι μια καινούρια σχολή που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Με τους μαθητές μου μιλάμε για πολλά πράγματα γύρω από την Τέχνη και τη ζωή. Πηγαίνω με πολύ μεγάλη χαρά να συναντήσω τους μελλοντικούς συναδέλφους μου και μοιραζόμαστε τόσα πράγματα. Μου μαθαίνουν και τους μαθαίνω. Τα νιώθω σαν παιδιά μου με την πιο ιδανική συνθήκη που θα μπορούσα να έχω μέσα στο μυαλό μου. Έχουμε μια σχέση τόσο αγαπησιάρικη και τρυφερή, τόσο ουσιαστική και χαίρομαι πραγματικά που τους συναντώ κάθε εβδομάδα».
Γνωρίζω πως εσείς είχατε δασκάλα τη Μαίρη Αρώνη.
«Είχα τη Μαίρη Αρώνη, τον Ιάκωβο Ψαρρά, τον Νίκο Τζόγια. Είχα μια παλιά σχολή και γενιά δασκάλων. Ταυτόχρονα σκέφτομαι πόσο μοντέρνα ήταν η Αρώνη στις απόψεις της στα περί θεάτρου, πόσο φρέσκια, κάθετη, καθαρή και με πόση μεταδοτικότητα. Έμαθα πάρα πολλά, ήταν η πρώτη που μου έμαθε θέατρο. Και οι συνάδελφοί μου με βοήθησαν πάρα πολύ, να μου μάθουν, να μου ανοίξουν πόρτες για να μπω στο επάγγελμα.
Έχω συναντήσει στο θέατρο πολύ ωραίους ανθρώπους, πολύ σπουδαίες προσωπικότητες, πολύ καλές ψυχές. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, οι άλλοι που κάνουν αυτά που όλοι λίγο-πολύ έχουμε μάθει, αλλά η πλειοψηφία του θεάτρου είναι άνθρωποι που μοχθούν και ο ένας βοηθάει τον άλλον. Η οικογένεια του θεάτρου είναι πολύ δεμένη».
Υπάρχει κάποια συμβουλή που σας έχουν δώσει και πλέον τη μοιράζεστε με τους μαθητές σας;
«Ναι, η συμβουλή που μου είχαν δώσει ήταν ότι πρέπει να έχω πολύ "γερό στομάχι", αν και δεν το καταλάβαινα τότε. Να τα αντέχεις όλα δηλαδή, γιατί θα ακούσεις και πράγματα που μπορεί να σε πληγώσουν ή να θέλουν να σε πάνε πίσω.
Πρέπει να κλείνεις τα αυτιά σου στην τοξικότητα, είναι μια συμβουλή που έτσι και αλλιώς ακολουθώ πια και τη μεταδίδω και στα παιδιά. Να μην επιτρέπουμε στη ζωή μας την τοξικότητα. Όχι στους ανθρώπους που θέλουν να μας δηλητηριάζουν. Πρέπει να βρούμε τη δύναμη να απομακρυνθούμε από αυτά».
Επόμενα σχέδια υπάρχουν στα σκαριά;
«Η πανδημία μου δίδαξε να ζω το τώρα. Δεν ξέρω για το αύριο. Έχω συζητήσει πολύ ωραία πράγματα. Περιμένω, αν όλα πάνε καλά, να περάσουμε ένα πολύ ωραίο και γελαστικό καλοκαίρι στο Άλσος. Αλλά ακόμα όλα βρίσκονται σε συζητήσεις και δεν είναι ανακοινώσιμα».
Εκτός Ελέγχου - Ταυτότητα Παράστασης
Συγγραφέας: Αρκάς
Σκηνοθεσία- Διασκευή: Δημήτρης Αγοράς
Βοηθός σκηνοθέτης: Χρήστος Τριπόδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Εικαστική επιμέλεια: Θανάσης Κόκκας
Creative Agency: Gridfox
Παραγωγή: Μέθεξις
Πληροφορίες:
Πρεμιέρα: Σάββατο 12 Μαρτίου
Παραστάσεις: Σάββατο 18:30 & 21:00 & Κυριακή 19:30
Εισιτήρια: Γενική είσοδος: 18€, Ανέργων – Φοιτητικό: 15€, Παιδικό: 10€,
Ομαδικό (άνω των 20 ατόμων): 12€
Πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων:
• https://www.viva.gr/tickets/theater/arkas-ektos-elenchou/
• Στα ταμεία του θεάτρου
• Στο τηλεφωνικό κέντρο του «ΘΕΑΤΡΟΝ» Τ.: 212 254 0300
• Στα Τ.: 2107622034 – 212 254 0300
Διάρκεια Παράστασης: 100’ λεπτά
