ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ

Προσέχουμε που βάζουμε την υπογραφή μας...

Προσέχουμε που βάζουμε την υπογραφή μας...

Ξέρετε αυτό το γνωστό, παλιό, που λέγανε οι μπαμπάδες στα αγοράκια τους «να προσέχεις παιδί μου που βάζεις την υπογραφή σου και το πουλί σου».

Σοφή κουβέντα. Και να τώρα που ο Αντώνης Σαμαράς καλείται να βάλει την υπογραφή του σε ένα κείμενο έχοντας πολλά μαχαίρια γύρω από το λαιμό του, από ΔΝΤ, Κομισιόν, Μπαρόζο, Γιούνκερ και λοιπούς συγγενείς.

Αν τη βάλει «λούζεται» και όλη τη «Χατζιαβάτικη» πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου που υπόγραφε άκριτα ότι της υπαγόρευσαν οι Βρυξέλλες. Και ουσιαστικά αν υπογράψει το χαρτί που του ζητάνε από τις Βρυξέλλες καταργεί τη δυνατότητα του όποιου πρωθυπουργού μέχρι το 2015 να αλλάξει έστω και ένα κόμμα από τη συμφωνία, αλλά και τα φοβερά μέτρα που πηγάζουν από αυτήν για τον ελληνικό λαό – της 28ης Οκτώβρη.

Από την άλλη αν επιμείνει στη στάση του και δεν υπογράψει αυτό το χαρτί – βεβαίωση που ζητάνε οι Βρυξέλλες για πλήρη και τυφλή εφαρμογή την επόμενη τριετία της συμφωνία της 26ης Οκτώβρη, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και δώρο Χριστουγέννων μετά τις 15 Δεκέμβρη, γιατί μας απειλούν να μην μας δώσουν την έκτη δόση.

Έχουμε να κάνουμε με ένα γεγονός όμως και από την άλλη με ένα «ίσως», ένα «θα», μία απειλή που δεν ξέρω αν θα τολμήσουν να την εφαρμόσουν οι άνθρωποι της Τρόικα.

Το γεγονός είναι ότι μετά τη 15 Δεκέμβρη δεν θα υπάρχουν στα δημόσια ταμεία χρήματα αν δεν πάρουμε την έκτη δόση.

Πόσο ειλικρινείς όμως είναι όλοι αυτοί εκεί στις Βρυξέλλες που μας απειλούν να μην μας δώσουν την έκτη δόση αν δεν υπογράψει τη συμφωνία ο Σαμαράς; Και αν δεν μας τη δώσουν που οδηγούν τα πράγματα; Στην πτώχευση της Ελλάδας; Και σε ένα νέο ντόμινο κατάρρευσης του ευρώ και του οικονομικού ευρωπαϊκού οικοδομήματος;

Δεν ξέρω πόσο καλός παίχτης πόκερ είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Δεν ξέρω αν γνωρίζει πόσο αποφασισμένοι ή όχι είναι οι δανειστές μας για ένα επερχόμενο ελληνικό κραχ.

Πρέπει όμως μέχρι τη Τρίτη να βάλει ή όχι την υπογραφή του σε ένα χαρτί που δεσμεύει την ελληνική κοινωνία τα επόμενα χρόνια.

Και εδώ πρέπει ο κ. Σαμαράς να θυμηθεί ότι του έλεγε ο πατέρας του πριν από περίπου 40 χρόνια.