_ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ - ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ

Οι απόψεις της Ρεπούση με διαφορετικές προσεγγίσεις

Οι απόψεις της Ρεπούση με διαφορετικές προσεγγίσεις

-Επιλέγει να μην λειτουργεί με συμβατικό τρόπο

-Αποτελεί σύμπτωμα μια εποχής όπου οι Ισχυροί επιδιώκουν την πλήρη αλλαγή των αξιακών προτύπων

Μνημονιακός και Αντιμνημονιακός σχολιάζουν από τη δική τους οπτική γωνία της απόψεις της Μ. Ρεπούση για Αρχαία Ελληνικά και Ορθοδοξία.

Μνημονιακός: Εκτιμώ ότι επρόκειτο για μια εξαιρετικά μορφωμένη γυναίκα, με άποψη, και συγκεκριμένη κοσμοθεωρία και αντίληψη για την Ιστορία. Η επιλογή της να μη λειτουργεί με συμβατικό τρόπο την έχει θέσει στο επίκεντρο μιας σκληρής κριτικής που πολλές φορές λαμβάνει χαρακτήρα στοχοποίησης. Σχετικά με την Ιστορία, θα ήθελα να επισημάνω ότι όταν αυτή αποτελεί αντικείμενο εποικοδομητικής έρευνας και διαλόγου, πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με κατεστημένες αντιλήψεις και στερεότυπα. Πρέπει όμως να διαχωρίσουμε την επίσημη ιστορία –τον τρόπο, δηλαδή, θέασης των γεγονότων που επιλέγει ένα κράτος να προτάξει- από την έρευνα και τη διασταύρωση των πηγών και γενικά την άποψη ενός επιστήμονα. Επίσης, σχετικά με την αξία των αρχαίων ελληνικών η κα. Ρεπούση επεσήμανε –πιθανώς με έναν υπερβολικό επιθετικό προσδιορισμό- το γεγονός ότι οι γλώσσες που δεν χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη, θα έπρεπε να διδάσκονται κυρίως σε μαθητές που έχουν θεωρητική κατεύθυνση και σε μετάφραση για να είναι πιο κατανοητές.

Αντικείμενο κριτικής αποτελεί και η πεποίθησή της ότι η Ορθοδοξία αποτελεί ένα θρησκευτικό δόγμα που δε μπορεί να καθορίζει πολιτικές αποφάσεις και πρέπει να διδάσκεται με τη μορφή ιστορίας και όχι κατήχησης. Αυτή η άποψη στηρίζεται στην αντίληψη ότι το κράτος πρέπει να έχει κοσμικό χαρακτήρα και να προάγει την πολυφωνία, την ανεξιθρησκία και την ελευθερία διαμόρφωσης προσωπικότητας με βάση τις ατομικές πεποιθήσεις. Παρ’ ότι δε συμφωνώ σε πολλά με την κα. Ρεπούση, πιστεύω ότι εκφέρει ένα στοιχειοθετημένο και καθαρό λόγο, που ακόμη και αν είναι μειοψηφικός θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό.

Αντιμνημονιακός: Η κα. Ρεπούση αποτελεί ένα σύμπτωμα μιας εποχής, όπου οι Ισχυροί επιδιώκουν την πλήρη αλλαγή των αξιακών προτύπων των λαών. Προκρίνουν άτομα – καταναλωτές, χωρίς κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, με χαμηλούς μισθούς, οι οποίοι θα δίνουν τη μάχη της επιβίωσης ψυχαγωγούμενοι με lifestyleεκπομπές. Πάνω απ’ όλα όμως, θα έχουν χαμηλό αίσθημα εθνικής ταυτότητας και πατρίδας. Θα προτιμούσαν να προσδιορίζονται ως πολίτες του κόσμου, όπου οι αξίες του έθνους, της αλληλεγγύης, της θρησκείας και της φιλοπατρίας θα αντικατασταθούν από τον ατομικισμό, τον υπερκαταναλωτισμό και τον υλισμό. Αυτή είναι η ουσία. Η κα. Ρεπούση, όπως και πολλοί άλλοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, βρίσκονται σε πλήρη συμπόρευση με τις απόψεις γνωστών Μ.Κ.Ο. του εξωτερικού, όπου εργάζονται για την απάλυνση ιστορικών διαφωνιών του παρελθόντος, με απώτερο στόχο τις οικονομικές συνέργειες προς όφελος των λίγων ισχυρών. Για όλους αυτούς δεν υπάρχουν έθνη, ούτε κράτη, μόνο αγορές.

Για να γίνουν όμως όλα αυτά, θα πρέπει οι λαοί να αποκοπούν από τις ρίζες τους. Κάτι που για την Ελλάδα μπορεί να επιτευχθεί μόνο με δύο τρόπους: την απαξίωση της γλώσσας και την απομάκρυνση από τη θρησκευτική παράδοση. Κι ενώ αυτά τα δύο κράτησαν ενωμένο τον Ελληνισμό απανταχού της γης και αποτελούν το κλειδί της εσωτερικής σταθερότητας στη χώρα, οι υπέρμαχοι της άνευ όρων παγκοσμιοποίησης, στυλ Ρεπούση, τα θέτουν διαρκώς σε αμφισβήτηση (μια ο συνωστισμός στη Σμύρνη, μια ο χορός του Ζαλόγγου, μετά τα Αρχαία και η διδασκαλία των Θρησκευτικών). Το μόνο αισιόδοξο είναι ότι πέρα από μια μειοψηφία, αναλόγου αισθητικής και φιλοσοφίας, διανοουμένων, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, σέβονται και τιμούν και την Ιστορία και τις παραδόσεις τους.

Διαβάστε επίσης:

Μνημόνια τέλος ή νέα μέτρα;

Βενιζέλος: Το ΠΑΣΟΚ είναι ένας θεσμός της Δημοκρατίας

Η στάση της Ελλάδας για τη Συρία από διαφορετικές «οπτικές γωνίες»

Αντίθετες απόψεις για τα ληγμένα ή περασμένης διατηρησιμότητας

Πλειστηριασμοί: Το θέμα που απασχολεί Μνημονιακό και Αντιμνημονιακό

Στη διελκυστίνδα οι δηλώσεις Σταϊκούρα για το πρωτογενές πλεόνασμα

Ο μνημονιακός, ο αντιμνημονιακός, ο Στουρνάρας και ο Δραγασάκης

Αντίθετες απόψεις για την υπογραφή του νέου Μνημονίου

Η έκθεση του ΔΝΤ με τα «μάτια» του μνημονιακού και του αντιμνημονιακού

Μνημονιακός – Αντιμνημονιακός: Βήμα στους εκφραστές των δύο ρευμάτων

Γιατί «Αντι-μνημονιακός»

Γιατί «Μνημονιακός»