ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ

Οι παρακολουθήσεις, ο εσωτερικός και ο εξωτερικός εχθρός

Οι παρακολουθήσεις, ο εσωτερικός και ο εξωτερικός εχθρός
Όσα λέγονται δημόσια, για τα ρήγματα στην εθνικής μας ασφάλεια, τα ακούνε και οι απέναντι
Pixabay

Η Αλεξία Τασούλη γράφει στο «Διπλωματικό Διαβατήριο» για τις αναφορές του πρωθυπουργού σε πιθανό εξωτερικό παράγοντα στο θέμα των παρακολουθήσεων.

H πρώτη αναφορά του πρωθυπουργού για πιθανή ύπαρξη ενός εξωτερικού εχθρού έγινε κατά τη διάρκεια του μηνύματος που εκφώνησε στις 8 Αυγούστου με αφορμή το θέμα της παρακολούθησης του προέδρου του ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη. «Αν κάποιες σκοτεινές δυνάμεις εκτός Ελλάδας απεργάζονται οποιοδήποτε σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, να ξέρουν ότι η Ελλάδα είναι και ισχυρή και θεσμικά θωρακισμένη», ήταν η ακριβής τοποθέτησή του. Ήταν η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπαινίχθηκε ανάμειξη ξένων υπηρεσιών στην υπόθεση αυτή. Στην κριτική που άσκησε η αντιπολίτευση στη συνέχεια, δεν δόθηκε έμφαση στην αναφορά αυτή και κανένα πολιτικό κόμμα δεν ζήτησε όπως θα ήταν το λογικό, τη σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό την πρόεδρο της Δημοκρατίας για την αντιμετώπιση του εχθρού της χώρας. Ακολούθησε το θεσμικό ολίσθημα του β’ αντιπρόεδρου της Βουλής και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπου Αθανασίου: «Ας υποθέσουμε ότι ένας βουλευτής έχει θρησκευτικό προσανατολισμό εντελώς διαφορετικό από τους ορθόδοξους. Ας πούμε ένας μουσουλμάνος βουλευτής της Βορείου Ελλάδος -δεν λέμε ότι υπάρχει καμία αιχμή- προς Θεού. Αν υποθέσουμε ότι δίνει κάποια πληροφορία στην γείτονα χώρα, από πού θα μπουν οι μετανάστες κλπ. Γιατί δεν πρέπει να ελεγχθεί; Εδώ προέχει η Εθνική Ασφάλεια». Με άλλα λόγια ο κ. Αθανασίου υποστήριξε ότι δικαιολογούνται οι παρακολουθήσεις Ελλήνων μουσουλμάνων βουλευτών για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Η αντίδραση ήρθε από τον Ιλχάν Αχμέτ βουλευτής Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ που έκανε λόγο για μισαλλόδοξη δήλωση «που αναβιώνει την θεωρία του εσωτερικού εχθρού στο πρόσωπο ετερόδοξων και δη μουσουλμάνων βουλευτών».

Ο βουλευτής της ΝΔ δεν μίλησε για ένα εξωτερικό εχθρό όπως ξεκάθαρα είπε ο πρωθυπουργός αλλά για έναν εχθρό ο οποίος συνιστά απειλή για την εθνική ασφάλεια με κριτήριο το θρήσκευμά του.

Την περασμένη Πέμπτη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δυο φορές αναφέρθηκε σε κέντρα εκτός Ελλάδας: «Έχουμε αποδείξει ότι η χώρα μας ξέρει και μπορεί να διαχειριστεί και αυτό το ζήτημα με απόλυτη επάρκεια. Όσοι απεργάζονται ύποπτα σενάρια και σχέδια, θα αποτύχουν για μία ακόμη φορά παταγωδώς» . Όταν δημοσιογράφος του ζήτησε διευκρινίσεις επανήλθε λέγοντας «Όσες δυνάμεις θεωρούν ότι μπορεί να βγουν κερδισμένες από την αστάθεια σε μία ακόμη ευρωπαϊκή χώρα, ενδεχομένως ανήκουν στην κατεύθυνση αυτή».

Πολλοί ερμήνευσαν ότι η κυβέρνηση εξέφρασε αυτές τους υπαινιγμούς λόγω της στάση της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Άλλωστε πρόσθεταν με νόημα και o Μπόρις Τζόνσον παραιτήθηκε από πρωθυπουργός στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ίδιο και ο Μάριο Ντράγκι στην Ιταλία. Βάλλεται επίσης η πρωθυπουργός της Φιλανδίας και το κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι ότι στάθηκαν απέναντι στη Ρωσία.

Χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανήλθε, αυτή τη φορά από το βήμα της Βουλής: «Στο εξωτερικό πολλοί θα ήταν αυτοί που θα ήθελαν μια Ελλάδα απροστάτευτη και αδύναμη».

Ο πρωθυπουργός σίγουρα δεν το είπε και δεν το ξαναείπε τυχαία. Έχει στη διάθεσή του ίσως πληροφορίες που δεν θα μπορούσε να τις δημοσιοποιήσει για να μη δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο με άλλη χώρα. Όμως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, κάθε φορά που σηκώνονται οι τόνοι της αντιπαράθεσης δίκαια ή άδικα. Διότι τα όσα λέγονται δημόσια, για τα ρήγματα στην εθνικής μας ασφάλεια, τα ακούνε και οι απέναντι.