Μικραίνουν τα κουστούμια, μεγαλώνουν οι προκλήσεις
Τι γίνεται στο μυαλό του Τσίπρα
Αναρωτιέμαι μήπως η λέξη «ρευστοποίηση» -αναφέρομαι στο πολιτικό σκηνικό- υπολείπεται των περιστάσεων καθώς διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις τελευταίες, κυρίως, δημοσκοπήσεις. Στο συστημικό πεδίο, οι περισσότεροι μοιάζουν σαν να έχουν αποδεχθεί τη μοίρα τους, εκείνη που διαμορφώνεται με βάση τα νέα δεδομένα τα οποία αδυνατούν να κατανοήσουν, συμβιβαζόμενοι απλώς μ' ένα καινούριο «πολιτικό κουστούμι», τουλάχιστον κατά ένα νούμερο μικρότερο. Ανεξάρτητα αν δημοσίως εξακολουθούν να αναπτύσσουν αφηγήματα που μας θυμίζουν τα «παραμύθια της γιαγιάς». Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά:
Πρώτον: Η κυβέρνηση βρέθηκε κάποια στιγμή στο «καναβάτσο» δεχόμενη πανταχόθεν χτυπήματα, πρωτίστως από την κοινωνία. Δεν ξεθώριασαν απλώς η πάλαι ποτέ ηγεμονική της υπεροχή και ο στόχος της αυτοδυναμίας, αλλά ακόμη χειρότερα κινδύνευσε, δημοσκοπικά τουλάχιστον, να αποχαιρετίσει το «χρυσό» όριο του 29% που συνταγματικά εγγυάται το bonus των 40 εδρών για το πρώτο κόμμα. Ήταν λογικό να σημάνει συναγερμός, να σχεδιασθεί γενναία επικοινωνιακή αντεπίθεση και να μπει περισσότερο ή λιγότερο βαθιά το χέρι στην τσέπη, πάντα φυσικά στη λογική της επιδοματικής πολιτικής. Κάπως έτσι, λοιπόν, το κυβερνών κόμμα είδε τα ποσοστά του να ανακάμπτουν, υπερβαίνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις (ανάλογα με την εταιρεία), το ισχνό αποτέλεσμα της κάλπης των ευρωεκλογών. Μα αυτό είναι το μέτρο σύγκρισης πλέον; Ούτε λόγος για το θριαμβευτικό, κοντά στο 42% του 2023, από το οποίο εξακολουθούν να την χωρίζουν κατ’ ελάχιστον 12 ποσοστιαίες μονάδες. Ούτε λόγος για τα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Ούτε τόσο δα μικρός χώρος για τους… θανάσιμους κινδύνους των κυβερνήσεων συνεργασίας, παρά μόνο σενάρια εξάντλησης του εκλογικού συστήματος με τη μέθοδο των επαναλαμβανόμενων εκλογικών αναμετρήσεων (για τριπλή κάλπη γίνεται κουβέντα), μέχρις ότου αναγκασθεί να πει, θέλει δε θέλει, το… πολυπόθητο «ναι».
Δεύτερον: (Παρενθετικά) Τα Τέμπη ήρθαν για να μείνουν, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι στην πρώτη θέση της πολιτικής συζήτησης, άλλωστε ακόμη και θέματα που συνδέονται με σημαντικά προβλήματα της καθημερινότητας, μ’ έναν τρόπο τελούν υπό την αιγίδα των Τεμπών μέσω ενός συνδετικού κρίκου που περιγράφεται με τη λέξη δικαιοσύνη. Κατά συνέπεια ουδείς μπορεί να εξαλείψει το τραγικό δυστύχημα από τη συλλογική μας συνείδηση. Άρα ανεξάρτητα από επικοινωνιακές στρατηγικές, θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν σαν βραδυφλεγής βόμβα, ιδιαίτερα μάλιστα καθώς κάθε τρεις και λίγο τροφοδοτούνται από κάποιο νέο στοιχείο. Και στο σημείο αυτό παραπέμπω στην τοποθέτηση του Κώστα Καραμανλή (σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Real News) ότι είχε ζητήσει και χρηματοδότηση και προσλήψεις στον ΟΣΕ και… έφαγε πόρτα. Αντιλαμβανόμαστε υποθέτω ότι δείχνει τους «από πάνω», άρα εξ αυτού και μόνον θα δούμε πολλά τεύχη.
Τρίτον: Και το ΠΑΣΟΚ βλέπει -πάντα δημοσκοπικά- το προ πέντε μηνών πολιτικό του κουστούμι να μικραίνει ανησυχητικά. Παραθέτω τα σχετικά στοιχεία: Από το 18-20% του περασμένου Οκτωβρίου καταγράφεται σήμερα στο περίπου 13%, δηλαδή κοντά στο ποσοστό που «έγραψε» στην κάλπη των ευρωεκλογών και θεωρήθηκε προβληματικό υπό την έννοια ότι δεν παραπέμπει σε δυναμική πορεία, τροχοδρομώντας μάλιστα τότε τις εσωκομματικές διεργασίες που ακολούθησαν. Επιπροσθέτως, μόλις το 8% θεωρεί ότι ασκεί αποτελεσματική αντιπολίτευση, ενώ πλήγμα υφίσταται και το προσωπικό προφίλ του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος τοποθετείται στην τέταρτη θέση της πρωθυπουργισιμότητας (μετά τον Κυριάκο Βελόπουλο) καθώς υποχωρεί από το 9,5 στο 4,9%, το ίδιο χρονικό διάστημα (στοιχεία της Opinion Poll για το Action 24). Προφανώς και εδώ θα έπρεπε να σημάνει συναγερμός, κάτι που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Και πάντως η αντικατάσταση του Πολιτικού Κέντρου με τον πρωινό καφέ, δύσκολα θα λύσει τα προβλήματα. Θα έδινα περισσότερες πιθανότητες σε μια συνεχιζόμενη «ακινησία» και για λόγους που συνδέονται με προσωπικές στρατηγικές (περισσότερα… προσεχώς).
Τέταρτον: Ο ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων βρίσκεται μακριά από το «λαμπερό παρελθόν» της κυβερνώσας αριστεράς και για αντικειμενικούς λόγους, έχοντας βιώσει την πέμπτη κατά σειρά διάσπασή του. Η προτεραιότητα για την Κουμουνδούρου είναι στην πραγματικότητα να ορίσει με ασφάλεια το νέο, μικρότερο προφανώς σε μέγεθος, χώρο της και να τον διασφαλίσει, πριν αρχίσει να σχεδιάζει νέες φιλόδοξες πλεύσεις. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι έχει τα χρονικά περιθώρια να επανέλθει δυναμικά στο παιχνίδι ως τις εθνικές εκλογές, εφόσον αυτές γίνουν στην ώρα τους. (Αν γίνουν νωρίτερα, ούτε συζήτηση).
Πέμπτο: Παρά το γεγονός ότι τα δεδομένα στο χώρο της Αριστεράς – Κεντροαριστεράς δεν είναι ιδιαιτέρως υποσχόμενα, την ίδια στιγμή η αναζήτηση της κοινωνίας κινείται προς κεντροαριστερή κατεύθυνση (ευρήματα ETERON για την Εφημερίδα των Συντακτών) ενώ βλέπει θετικά τα διάφορα σενάρια συνεργασίας στο συγκεκριμένο πολιτικό φάσμα. Εδώ, λοιπόν, μ’ έναν τρόπο υπεισέρχεται η παράμετρος Τσίπρα.
Ας το συζητήσουμε πιο αναλυτικά. Είναι εμφανές ότι ο πρώην πρωθυπουργός σε πρώτη φάση σχεδίασε ένα rebranding επιδιώκοντας να αναδειχθεί σε έναν «ώριμο» σύγχρονο Ευρωπαίο «πολιτικό ηγέτη». Και επέλεξε ως τώρα, γενικότερες αλλά και πιο στοχευμένες παρεμβάσεις που συνδέονται με τα τρέχοντα φροντίζοντας αυτές να γίνονται εκτός πολιτικού χρόνου και μέσω ομιλιών – τοποθετήσεων κυρίως από το βήμα συνεδρίων και εκδηλώσεων. Αν υποθέσουμε ότι ο στόχος επετεύχθη, θα πρέπει να αναμένουμε το επόμενο βήμα, δηλαδή να αρχίσει πλέον να απευθύνεται στην κοινωνία ως «λαϊκός ηγέτης».
Καλά όλα αυτά, αλλά ποια είναι τα δεδομένα; Αυτή τη στιγμή (δημοσκοπικά, επαναλαμβάνω σταθερά), οι πολίτες εκτιμούν ότι ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στο εγχείρημα της ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς, σε ποσοστό 18%. Αυτό, όμως, είναι το ποσοστό που πήρε ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός ηγούμενος του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του 2023. Είναι δηλαδή, κατά πάσα πιθανότητα οι «ορκισμένοι» και το συγκεκριμένο εγχείρημα χρειάζεται ευρύτερα κοινά, για να αποκτήσει εξ αρχής δυναμική εναλλακτικής (προοδευτικής) λύσης. Κρατήστε το αυτό, καθώς θα εκτυλίσσονται οι εξελίξεις.
Συμπέρασμα: Δικό σας!
Διαβάστε επίσης