ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Ο πιο σκληρός και περίεργος αγώνας στον κόσμο - Δεν τελειώνει, παρά μόνο όταν μείνει... ένας

Ο πιο σκληρός και περίεργος αγώνας στον κόσμο - Δεν τελειώνει, παρά μόνο όταν μείνει... ένας
IRun4Ultra

Big Dog's Backyard Ultra... Έτσι ονομάζεται ο πιο σκληρός και παράξενος αγώνας δρόμου στον κόσμο και υπάρχει λόγος γι'αυτό...

Πιστεύεις, ότι μπορείς να τρέξεις 6,7 χιλιόμετρα μέσα σε μία ώρα; Είναι πιθανό και γιατί όχι άλλωστε... Νομίζεις, ότι μπορείς να το ξανακάνεις την επόμενη ώρα; Πολύ πιθανό επίσης. Και την επόμενη ώρα; Και πώς θα σου φαινόταν, εάν έπρεπε να το κάνεις αυτό, για τις επόμενες δύο ή τρεις μέρες;

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, για πόσο ακριβώς θα χρειαστεί να τρέχει, για να κερδίσει σε αυτόν τον αγώνα κι αυτό γιατί, ο αγώνας τελειώνει μόνο, όταν μείνει μόνο ένας. Και το πρόβλημα είναι, ότι κάποιοι δρομείς αντέχουν, να τρέχουν για αρκετό καιρό. Για του λόγου το αληθές, αρκεί η πληροφορία, ότι το τωρινό ρεκόρ κατέχει ένας οδοντίατρος από το Βέλγιο, που έτρεξε για 75 ώρες κάτι περισσότερο από 507 χιλιόμετρα!

Η ιδιαιτερότητα αυτού του αγώνα φαίνεται καταρχάς από το όνομά του... Big Dog's Backyard Ultra. Από πού το πήρε; Το «Big Dog» προκύπτει από το bulldog του εμπνευστή του, Gary Cantrell, που περνάει την περισσότερη (αν όχι όλη την) ώρα στη γραμμή της εκκίνησης και του τερματισμού, σηκώνοντας μετά βίας τα βλέφαρά του, καθώς κατάκοποι δρομείς τον προσπερνούν μέρα και νύχτα.

Το «backyard» προκύπτει από τη φάρμα που έχουν ο Cantrell και η γυναίκα του, Sandra, στο Τενεσσί των ΗΠΑ, όπου διοργανώνεται ο αγώνας. Και το «ultra» είναι λίγο πολύ αυτονόητο, αφού μιλάμε για έναν αγώνα, στον οποίο μπορεί να τρέχει κανείς για 500 χλμ και πάλι να μην έχει τερματίσει.

Ο Guillaume Calmettes, που έτρεξε για 59 ώρες και ήταν ο νικητής του αγώνα το 2017, χαρακτηρίζει τον αγώνα «επώδυνο, δύσκολο, αλλά με την καλή έννοια», ενώ η Maggie Guterl, η πρώτη γυναίκα που κέρδισε, το 2019, απολαμβάνει κάθε μέτρο τρεξίματος.

Οι συνθήκες για τους δρομείς δεν είναι καλές, ούτε όσον αφορά στο φαγητό ούτε όσον αφορά στα διαλείμματα και την ξεκούρασή τους.

Στον προπέρσινο αγώνα κι ενώ συνέχιζαν να τρέχουν καθ'όλη τη διάρκεια της νύχτας, ένα περιπολικό σταμάτησε ένα γκρουπ δρομέων, που κίνησαν... υποψίες μέσα στο δάσος.

«Τρέξιμο, φαγητό, ύπνος, επανάληψη»... Αυτό είναι το σλόγκαν, που γράφουν πάνω στα μπλουζάκια τους οι δρομείς, που έχουν λίγο πολύ στη διάθεσή τους 15 λεπτά, για να φάνε, να ξεκουραστούν λίγο και να αλλάξουν ρούχα και κάλτσες, προτού ξαναριχτούν στη «μάχη».

Το ερώτημα στο οποίο καταλήγουν όλα, είναι ένα... γιατί να πιέσει κάποιος τον εαυτό του τόσο πολύ;

Η 40χρονη νικήτρια του 2019 δεν νιώθει ότι είναι ένας αγώνας, αλλά περισσότερο ότι έχει πολλή πλάκα.

Για άλλους, είναι ένα ιδιαίτερο παιχνίδι με εξωπραγματικούς κανόνες, καθώς και μία πνευματική πρόκληση. Πρόκειται περισσότερο για μία διαδικασία, μέσω της οποίας μπορεί κάποιος να ανακαλύψει τα όρια και τις δυνατότητές του. «Είναι εντυπωσιακό, το πού μπορεί να φτάσει κάποιος, όταν δεν περιορίζει τον εαυτό του», λένε, ενώ υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες, μαθαίνουν -αναγκαστικά- πράγματα και για τον χαρακτήρα τους.

Εν τω μεταξύ, οι διοργανωτές έχουν ανεβάσει το επίπεδο, βάζοντας κι άλλου είδους εμπόδια στους διαγωνιζόμενους. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, «μαζορέτες» λαμβάνουν θέση σε διάφορα σημεία, τραγουδώντας τραγούδια που τους υπενθυμίζουν, πόσο αδύναμοι είναι και πόσο ευκολότερα θα γίνονταν όλα, αν τα παρατούσαν.

Την ίδια στιγμή, μυρωδιές από νόστιμα μαγειρεμένα φαγητά και άλλα ερεθίσματα υπάρχουν για να αποσπούν την προσοχή των δρομέων, κάνοντάς τους να σκεφτούν να σταματήσουν ανά πάσα στιγμή. «Όλα είναι στο κεφάλι μας. Είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στο μυαλό και το σώμα», λέει η Guterl.

Αυτού του είδους τα δρώμενα είναι συνήθη για τον Cantrell, ο οποίος ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητάς τους έχει γίνει γνωστός διεθνώς, τραβώντας ακόμη και την προσοχή του Netflix, που γύρισε ντοκιμαντέρ για εκείνον. Μεταξύ άλλων, διοργανώνει κι έναν αγώνα, στον οποίο οι διαγωνιζόμενοι αφήνονται με ένα λεωφορείο στη μέση του πουθενά και πρέπει, να βρουν τον τρόπο και τον δρόμο της επιστροφής μέσα σε 10 ημέρες.

«Όλα αυτά είναι πράγματα που θα ήθελα και για τον εαυτό μου», παραδέχεται ο Cantrell, που δηλώνει 43 ετών... τα τελευταία πολλά χρόνια.

«Leonardo da Vinci του πόνου, Rembrandt των παιχνιδιών μυαλού, Lady Gaga της κακοπέρασης», είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που αποδίδονται στον
Cantrell, ο οποίος ωστόσο, κατά τα λεγόμενα των συμμετεχόντων στους αγώνες του, βγάζει τον καλύτερο εαυτό από όλους, ενώ βάζει μεγάλη φροντίδα σε ό,τι κι αν κάνει.

«Αυτό που θέλει, είναι ο καθένας να δει, πού μπορεί να φτάσει, ποια είναι τα όριά του», λέει ο 31χρονος Sabbe, ο οποίος τον χαρακτηρίζει ιδιοφυΐα. Και μάλλον, όχι άδικα!

Με πληροφορίες από BBC, φωτογραφίες IRun4Ultra, Facebook @Sandra Ca Hntrell

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.