Το ελληνικό ζήτημα δεν είναι στις τράπεζες
Όταν μιλάμε για την Ελλάδα σήμερα, αναφερόμαστε σε μία χώρα που προβλέπεται να κλείσει τη χρονιά με ύφεση που θα φθάνει στο 8%, θα βρίσκεται δηλαδή εκτός ελέγχου τόσο σε διάρκεια, όσο και σε όγκο. Επίσης για ανεργία που θα ξεπεράσει το 23%, αυξανόμενη μήνα- μήνα.
Επίσης μιλάμε για μία χώρα, που στη βάση των Μνημονίων που συμφώνησε με την Κομισιόν την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, πλήττεται από ραγδαία και δολοφονική μείωση της ζήτησης. Η μείωση των εισοδημάτων σε μια τριετία σωρευτικά υπολογίζεται από 23-40%, σε μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους. Αυτό έχει σαν συνέπεια της πλήρη και επιθετική αποδιάρθρωση της οικονομίας και της αποδήμησης του κράτους, ως λειτουργίας.
Σε ρεαλιστική βάση η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει από τον Μάιο του 2010. Επιβεβαιώθηκε η χρεοκοπία της στο τέλος του 2011, με την συντεταγμένη χρεοκοπία της μέσω του PSI, στο οποίο όμως ενεργοποιήθηκαν οι ρήτρες αναγκαστικής συμμετοχής, άρα με όρους αγοράς είχαμε Default.
Σήμερα η Ελλάδα έχει μετά από μακρά προεκλογική περίοδο και δύο εκλογικές διαδικασίες, ένα τελευταίο συνασπισμό, εμμένοντα στην ευρωπαϊκή ορθοδοξία και διατεθειμένο για εφαρμογή Μνημονίων. Το κλίμα στην Ευρώπη μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής, είναι ευνοϊκό για την Ελλάδα, με δεδομένο ότι μετά την ασφυκτική πίεση της Ιταλίας και της Ισπανίας, η Γερμανία συμφώνησε στον διαχωρισμό των χρεών των τραπεζών από εκείνον των κρατών. Κυρίαρχη εμπλοκή για την Ελλάδα από το 2008 και μετά είναι ότι η στήριξη των τραπεζών της, που μάλιστα στην συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είναι δημόσιες, την επιβαρυνόταν ο κρατικός προϋπολογισμός της, Άρα είχαμε μια εκτόξευση του δημοσίου χρέους αντί για εξυγίανση τόσο από τα προβλήματα στις τράπεζες. όσο και από τα αδιέξοδα και ατυχή Μνημόνια.
Το πρόβλημα όμως της Ελλάδας ήταν και είναι στην καταναλωτική αντίληψη για τις δαπάνες του κράτους και τον υπερκαταναλωτισμό και στην ιδιωτική οικονομία της. Γιατί ο καταναλωτισμός αυτός στηριζόταν κατά βάση σε δανεισμό. Εξωτερικό δανεισμό για το Δημόσιο, τραπεζικό δανεισμό για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η τραπεζικοκεντρική Ευρώπη, που στηρίζει τα καρτέλ και κάθε είδους διασυνοριακά ολιγοπώλια σε συνδυασμό με το σκληρό, αλλά με χαμηλά επιτόκια ευρώ, οδήγησαν στην καταστροφή.
Σήμερα η τρόικα μιλά για πιστή εφαρμογή των αδιέξοδων Μνημονίων, που θα καταστρέψουν ακόμη περισσότερο τη ζήτηση, άρα την δυνατότητα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και για απεθνικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας και των ιδιωτικών περιουσιών, μέσω των υποθηκών στις δεύτερες.
Η Ελλάδα όμως και η νέα κυβέρνηση συνασπισμού, που βρίσκεται στην εξουσί , απλά και μόνον για να λειτουργήσει καταρχήν, θα πρέπει να γίνει αποδεκτή η διάκριση των χρεών των τραπεζών από το δημόσιο χρέος. Ειδικά η ανακεφαλαιοποίηση των 50-58 δις ευρώ, που συσχετίζεται με τον συναποφασισθέν με την Τρόικα και τα αφεντικά της, PSI, που αφορά τις τράπεζες. Αν ισχύσει η ανακεφαλαιοποίηση από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό απευθείας, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί κατά 20-25% και μαζί με την δίχρονη παράταση του προγράμματος η Ελλάδα θα μπορέσει μέσα στο τελευταίο 4μηνο του 2012, να επιχειρήσει μια διαδικασία σταθεροποίησης, υπό τον συντονισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού και της τρόικας.
Διαφορετικά το ελληνικό ζήτημα θα επιστρέψει, πιο επιθετικό το φθινόπωρο μαζί με την αναμενόμενη νέα έξαρση της διεθνούς και ευρωπαϊκής κρίσης.
Ας αναλάβει και το Βερολίνο τις ευθύνες του...
Δημοφιλείς Ειδήσεις
