ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Μίζες εξοπλιστικών: Τα «κλειστά στόματα» τραπεζιτών και το κουβάρι που δεν ξετυλίγεται

Μίζες εξοπλιστικών: Τα «κλειστά στόματα» τραπεζιτών και το κουβάρι που δεν ξετυλίγεται

Οι «ατζέντες» που έμειναν στα λόγια και η ομερτά των τραπεζιτών για τις χρυσές μίζες – Πάνω από 150 αιτήματα δικαστικών συνδρομών έχει ζητήσει η ελληνική δικαιοσύνη

«ΟΜΕΡΤΑ» ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΜΙΖΕΣ - ΠΑΝΩ ΑΠΟ 150 ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η «θεωρία του χάους» έχει βρει τη σύγχρονη εφαρμογή της στις υποθέσεις διαφθοράς και ειδικότερα στο κομμάτι που αφορά στην έρευνα των συμβάσεων των «αμαρτωλών» εξοπλιστικών προγραμμάτων. Κλειστά στόματα, εκκρεμή εντάλματα σύλληψης και εν αναμονή απαντήσεις σε δικαστικές συνδρομές «μπλοκάρουν» συνεχώς το έργο των ανακριτών, που αναζητούν την άκρη του νήματος στις πολύπλοκες υποθέσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως αυτή του πρώην διευθυντή εξοπλισμών, Αντώνη Κάντα, που «γέμισε» χαμόγελα τα ανακριτικά γραφεία από την παροχή ονομάτων μέσω της απολογίας του, οι δικαστικές αρχές αντιμετωπίζουν τα ερμητικά κλειστά στόματα των εμπλεκομένων στις διάφορες υποθέσεις, κυρίως δε τραπεζιτών, είτε αυτοί βρίσκονται στη φυλακή, είτε ακόμη καταζητούνται.

Την ίδια ώρα, τα αιτήματα δικαστικής συνδρομής της Ελλάδας σε Γερμανία, Ελβετία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με πληροφορίες του Newsbomb.gr, την περσινή χρονιά ξεπέρασαν τα 120, με τις ελληνικές δικαστικές αρχές να βρίσκονται εν αναμονή των απαντήσεων προκειμένου να «ξεμπλέξουν» το κουβάρι σε σημαντικές υποθέσεις.

Οι κινήσεις αυτές σε συνδυασμό με την απόφαση για άρση του τραπεζικού απορρήτου των ελβετικών τραπεζών, γεγονός που δείχνει να αλλάζει άρδην το παγκόσμιο τοπίο της διακίνησης μαύρου χρήματος, οδηγούν στις αρμόδιες αρχές στην εκτίμηση ότι τα «ανοίγματα» λογαριασμών σε εξωχώριες εταιρείες θα δώσουν νέα ώθηση στις έρευνες και ενδεχομένως να «ωθήσουν» τους εμπλεκόμενους στο να προβούν σε αποκαλύψεις.

Οι τρεις τραπεζίτες και η «ομερτά»

Ζαν-Κλοντ Όσβαλντ

Η φερόμενη ως κορυφή του «οικοδομήματος» της διακίνησης μαύρου χρήματος δεν είναι άλλος από τον Ζαν-Κλοντ Όσβαλντ. Το στέλεχος της γερμανικής Dresdner Bank στο υποκατάστημα Γενεύης στο διάστημα 2000-2005, «έφτασε» τον Απρίλιο του 2015 στα χέρια των ελληνικών αρχών, χωρίς ωστόσο να προσφέρει στοιχεία στην έρευνα.

Ο Ζαν-Κλοντ Όσβαλντ, κατά τα κατηγορητήρια, που έχουν συνταχθεί σε βάρος του εμπλέκεται σε τουλάχιστον τέσσερις υποθέσεις (σσ: τρία εξοπλιστικά προγράμματα και σκάνδαλο Siemens). Η σύλληψη του είχε προκαλέσει τρόμο τρόμο στο «σύστημα των απανταχού μιζαδόρων», καθώς ήταν ο συνδετικός κρίκος για να ξεπλυθεί μαύρο χρήμα, μέσα από λογαριασμούς τραπεζικών ιδρυμάτων του εξωτερικού, στα οποία εργαζόταν.

osvalnt

Η υπόσχεσή του στους ανακριτές διαφθοράς, για «άνοιγμα» της περιβόητης ατζέντας του... έμεινε στα λόγια. Η πολυπόθητη λίστα με το πελατολόγιο του, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έφτασε ποτέ στα χέρια της Δικαιοσύνης. Ονόματα και λογαριασμοί δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ, ενώ ο ίδιος αποποιείται κάθε είδους ευθύνη, «δείχνοντας» ως υπεύθυνο το «έτερον του ήμισυ» στις προμήθειες Φάνη Λυγινό.

Φάνης Λυγινός

Ο Φάνης Λυγινός ήταν η λύση σε κάθε πρόβλημα, αφού στις διευκολύνσεις του συγκαταλεγόταν και η επί τόπου εξυπηρέτηση, άνευ ταξιδιού στη Ζυρίχη.

lyginos

Οι πληροφορίες τον ήθελαν ενοικιαστή δύο συνεχόμενων σουιτών σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών από τις οποίες παρέλασαν γνωστά και μη ονόματα των εξοπλιστικών σκανδάλων. Έπιναν καφέ και αυτόματα αποκτούσαν τραπεζικό λογαριασμό σε ελβετικές τράπεζες. Ο Έλληνας τραπεζίτης της Dresdner Bank και της BNP Paribas Γενεύης, σε βάρος του οποίου εκκρεμούν αρκετά ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης, είχε κορυφαία θέση σε ελβετική τράπεζα και για αρκετά χρόνια λειτουργούσε υπό τις εντολές του Ζαν Κλοντ Όσβλαντ. Αν και κατηγορούμενος σε δύο υποθέσεις, αρνείται να εμφανιστεί ενώπιον των ελληνικών αρχών, αντιπροτείνοντας εξέταση μέσω Skype, πρόταση που απορρίφθηκε από τις ελληνικές αρχές.

O Tραπεζίτης

«Κινούμενη βόμβα» που εξεράγει μέσω των αρχείων ενός υπολογιστή, αποτελεί για τα αθηναϊκά σαλόνια ο τραπεζίτης της Ζυρίχης Π.Μ, ο οποίος βρέθηκε στα χέρια των Ελβετικών αρχών τα τέλη του 2014. Το όνομά του ακούστηκε πρώτη φορά στο ακροατήριο από το στόμα του Νίκου Ζήγρα, εξαδέλφου του Ακη Τσοχατζόπουλου, στη δίκη για την υπόθεση με τις χρυσές μίζες από την προμήθεια των εξοπλιστικών.

Τα ονόματα των Ελλήνων που βρέθηκαν στις επαφές και στα ηλεκτρονικά αρχεία του αναστάτωσαν τα κοσμικά σαλόνια των Αθηνών, με τον ίδιο όμως να αρνείται να δώσει πληροφορίες για το πελατολόγιό του, αν και θεωρείται ο συνδετικός κρίκος «ενοχής» για μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής.

Ο «ταχυδακτυλουργός» του ανοίγματος λογαριασμών – κατάφερε να ανοίξει έναν με μια απλή φωτοτυπία διαβατηρίου-, ενώ μετά τη Morgan Stanley της Ζυρίχης είχε βρει «καταφύγιο» στην UBS, η οποία όμως τον έθεσε σύντομα σε καθεστώς «προσωρινής άδειας».

Σχετικές ειδήσεις