ΠΑΙΔΕΙΑ

Πανελλήνιες 2015: Αυτά είναι τα μυστικά για να αριστεύσετε στη Νεοελληνική Γλώσσα

Πανελλήνιες 2015: Αυτά είναι τα μυστικά για να αριστεύσετε στη Νεοελληνική Γλώσσα

Με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας ξεκινούν οι Πανελλήνιες 2015 τη Δευτέρα 18 Μαΐου και χιλιάδες υποψήφιοι ετοιμάζονται να βάλουν τα δυνατά τους για να πετύχουν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.

Το υψηλότερο εμπόδιο που καλούνται να ξεπεράσουν οι υποψήφιοι και των τριών κατευθύνσεων είναι το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, όπου ζητείται η ανάπτυξη των απόψεων των μαθητών σε θέμα ενταγμένο σε επικοινωνιακό πλαίσιο και, πάντως, συναφές με το περιεχόμενο του δοθέντος κειμένου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

Η βαθμολογική αξιολόγηση

Ένα «καλό» κείμενο βαθμολογείται από:

Διάρθρωση των σκέψεων-αρχιτεκτονική του κειμένου (λογική αλληλουχία, συνοχή, πειστική κατάταξη των επιχειρημάτων σε κλιμακωτή μορφή, αποτελεσματική διάκριση των παραγράφων, προοδευτική αποκάλυψη της προσωπικής θέσης, πρωτοτυπία, χωρίς «καλούπια»).

Χρήση της γλώσσας (σαφήνεια, ακρίβεια, λεκτικό-εκφραστικό πλούτο, τήρηση των γραμματικοσυντακτικών κανόνων, σωστή χρήση των σημείων στίξης, μορφή).

Καταλληλότητα ύφους-αποτελεσματικότητα του κειμένου.

(Επιλογή της κατάλληλης «γλώσσας» ανάλογα με την περίσταση και το είδος του κειμένου. Η αποτελεσματικότητα εξαρτάται από την ικανότητα του γράφοντος να πετύχει τον σκοπό που επιδιώκει με το κείμενο, π.χ. να πείσει ή και να προκαλέσει τις επιθυμητές ενέργειες ή αντιδράσεις).

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ SOS ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ

Οκτώ λάθη προς αποφυγή

Η αδυναμία κατανόησης των ζητουμένων, κυρίως, αλλά και του είδους του επικοινωνιακού λόγου που πρέπει να χρησιμοποιήσουν οι μαθητές οδηγούν σε σοβαρά λάθη, όπως:

1. Η προβολή μιας φανερά παράλογης ή ακαθόριστης θέσης.

2. Η έλλειψη προσπάθειας για λογική τεκμηρίωση μιας ορθής θέσης.

3. Η εκφραστική φτώχεια που συχνά συνοδεύεται από τη μονότονη επανάληψη λέξεων και εκφράσεων.

4. Η απεραντολογία με επαναλήψεις νοημάτων.

5. Η εκφραστική ανομοιομορφία, η φλυαρία, ο ρητορισμός, ο επιφανειακός εκφραστικός πλούτος.

6. Η μη ορθή χρήση των σημείων στίξης, οι συχνές διαγραφές λέξεων, οι μουντζούρες.

7. Η έλλειψη καθορισμένης πορείας και η άτακτη παράθεση των σκέψεων.

8. Η κυκλική πορεία στην ανάπτυξη που την επαναφέρει στο σημείο αφετηρίας με επαναλήψεις και «αναμασήματα».

Έκφραση / διατύπωση - ύφος:

1. Προσέχουμε το είδος του κειμένου που μας ζητάνε να γράψουμε. Αν, δηλαδή, είναι άρθρο, δοκίμιο, ομιλία ή κάτι άλλο, ώστε να χρησιμοποιήσουμε το κατάλληλο ύφος, τις κατάλληλες προσφωνήσεις και μεταβατικές λέξεις-φράσεις σύμφωνα με τις οδηγίες.

α. Εκφράσεις-δείκτες της συγκεκριμένης επικοινωνιακής ανάγκης ή συνθήκης.

β. Ανάλογα με το επικοινωνιακό πλαίσιο καθορίζουμε και το ύφος.

2. Να είμαστε ακριβείς έτσι, ώστε κάθε πρόταση -και κάθε λέξη- να λέει κάτι ουσιαστικό. Παράλληλα γράφουμε μόνο για πράγματα που γνωρίζουμε καλά.

3. Να αποφεύγουμε στην έκθεσή μας να επαναλαμβάνουμε συνέχεια την κεντρική έννοια. Μπορούμε πριν αρχίσουμε να σημειώσουμε συναφείς λέξεις και φράσεις ή αντίθετες. Π.χ. Ελευθερία: ανεξαρτησία, αυτονομία, απελευθέρωση, χειραφέτηση, αυτοπροσδιορισμός.

4. Αποφεύγουμε: επαναλήψεις, μακροπερίοδο λόγο, άστοχη εναλλαγή χρόνων και προσώπων των ρημάτων, πεζολογία και αργκό εκφράσεις, πλεονασμούς-ταυτολογίες.

Πηγή: Έθνος

Σχετικές ειδήσεις