Πέθανε ο Μάρκος Πολάκης: Ήταν ένας από τους τελευταίους επιζόντες του ναυαγίου της Φαλκονέρας

«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο Μάρκος Πολάκης, ο μαθηματικός με καταγωγή από τα Σφακιά που υπηρέτησε σε σχολεία της Μεσαράς και ο οποίος ήταν από τους τελευταίους επιζώντες του ναυαγίου “Ηράκλειον” τον Δεκέμβρη του 1966.

Ο Μάρκος Πολάκης είχε φροντιστήριο στα Χανιά και τις Μοίρες, και όπως σημειώνουν μαθητές του, αλλά και άνθρωποι που τον γνώριζαν καλά βοήθησε πολλές γενιές νέων να σπουδάσουν. Ανάμεσά τους ήταν ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Παύλος Πολάκης, ανιψιός του Μάρκου, ο οποίος ήταν ο τελευταίος από 7 αδέρφια του πατέρα του.

Ο Μάρκος Πολάκης ήταν επίσης εκπαιδευτικός για πολλά χρόνια στο Γυμνάσιο Μοιρών ενώ διετέλεσε λυκειάρχης στα Λύκεια Μοιρών και Πόμπιας.

Η συγκλονιστική μαρτυρία

Η μαρτυρία του από το ναυάγιο την οποία έδωσε στην εφημερίδα Νέα Κρήτη και τη δημοσιογράφο Βίκυ Παπαδογιαννάκη πριν από χρόνια, τον Δεκέμβρη του 2002, είναι συγκλονιστική.

Ο Μάρκος Πολάκης εκείνη την εποχή έμενε μόνιμα στην Αθήνα και δούλευε ως φροντιστής. Είχε πάει στα Χανιά για λίγες μέρες για να επισκεφτεί την οικογένειά του. Ποτέ δεν πίστευε πως το ταξίδι που τόσο συχνά έκανε παραλίγο θα του στοίχιζε τη ζωή.

Κατάφερε να πέσει στο νερό, όπου έμεινε για ώρες, ώσπου έπεσε πάνω σε μια σκάλα η οποία είχε αποκολληθεί από το πλοίο. Κρατήθηκε σε ένα από τα σκαλιά της ως τα ξημερώματα, οπότε και είχε αρχίσει να πεινάει. Γύρω του έπλεαν πορτοκάλια.

«Τα τρυπούσα κι έπινα το ζουμί τους, κι αυτό με κράτησε. Πέρασαν ώρες, δεν μπορούσα να υπολογίσω πόσες, αλλά μου φάνηκαν αιώνες. Πρέπει να ήταν απόγευμα όταν με εντόπισε το ελικόπτερο και έστειλε τη βενζινάκατο να με περισυλλέξει. Ήταν κι άλλοι επιζώντες, όμως εγώ δεν άκουγα κανένα.

Μόνο την ώρα που βούλιαζε το πλοίο, θυμάμαι τις φωνές των ανθρώπων μέσα στο σκοτάδι. Στριγκλιές απόγνωσης. Μετά, μια νεκρική σιωπή που κάλυψε τα πάντα».

Ο αποχαιρετισμός του Παύλου Πολάκη

Με το δικό του τον τρόπο τον αποχαιρέτησε ο ανιψιός του, ο βουλευτής Χανίων Παύλος Πολάκης:

«Καλό ταξιδι αγαπημενε Θειε Μαρκο!! Ησουν ο προτελευταιος αδερφος του πατερα μου (5 αγορια και δυο κοριτσια ολη η αδερφοσυνη) Ο ενας απο τους πεντε πτυχιουχους μιας οικογενειας που έμεινε ορφανη το 1943 οταν οι Γερμανοι σκοτωσαν τον πατερα σας και παππου μου Παυλο στον Καλλικρατη.

Εγινες με τη βοηθεια των αδελφων σας της Βαγγελιτσας και της Μαριας και το προσωπικο σου διαβασμα μαθηματικος στο Πανεπιστημιο Αθηνων . Βοηθησες αρκετους απο το χωριο και την επαρχια μας να ακολουθησουν τον ιδιο δρομο ως καθηγητης μετα. Ησουν ενας απο τους 39 διασωθεντες του ναυαγιου του ΗΡΑΚΛΕΙΟ το Δεκεμβρη του 1966 κολυμπωντας 13 ωρες στα παγωμενα νερα.

Εζησες και διεπρεψες με την αγαπημενη σου Ελσα και τη μονακριβη κορη σου τη Μαρια στις Μοιρες Ηρακλειου οπου εκατονταδες μαθητές μεχρι και σημερα σε αναφερουν με τα καλυτερα λογια και ως δασκαλο και ως ανθρωπο ,βοηθωντας και πολλα παιδια απο την επαρχια Σφακιων. Σε εμας σταθηκες σαν πατερας μετα το θανατο του μεγαλου σας αδερφου και πατερα μου του Πετρο το 1978.

Δεν θα ξεχασω ποτε τη χαρα σου τη μερα που παρελαβες εσυ στο Ηρακλειο ,τους βαθμους των πανελλαδικων μου εξετασεων το 1983 καθως ημουν ο πρωτος απο την επομενη γενια της οικογενειας μας που περναγα τις πυλες μιας ανωτατης σχολης, συνεχιζοντας την πορεια που χαραξατε εσεις σε πολυ δυσκολες εποχες . Δεν θα ξεχασω ολα τα γλεντια μας στο χωριο τις δεκαετιες του 90 και του 2000 και τα τελευταια δυο χρονια που ηρθες για χατηρι μου στο χωριο. Δεν θα ξεχασω ποτε το αστειρευτο πειραχτικο σου χιουμορ οπως και την τεραστια δεξιοτεχνια σου στη λυρα που σε πολλα γλεντια συνοδευε τους χορους και τα τραγουδια μας Δεν θα ξεχασω ποτε τα τηλεφωνα σου ή τις συναντησεις μας την περιοδο που ημασταν κυβερνηση αλλα και μετα ,οταν εβλεπες να με χτυπουν τα ΜΜΕ και οι αντιπαλοι που μου ελεγες «κρατα γερα» και «μην κανεις πισω»!!Τη χαρα σου στις νικες και τη στενοχωρια και αγωνια σου στις ήττες!

Αιωνια σου η μνημη θειε Μαρκο»

Πηγή: neakriti.gr