ΚΟΣΜΟΣ

Οι άγνωστες ιστορίες όσων επέζησαν από τον Τιτανικό: Ο αρωματοπώλης, οι καμαρώτοι, οι οικογένειες

Οι άγνωστες ιστορίες όσων επέζησαν από τον Τιτανικό: Ο αρωματοπώλης, οι καμαρώτοι, οι οικογένειες
AP PHOTO

Το ναυάγιο του Τιτανικού άφησε πίσω του περισσότερους από 1.500 νεκρούς αλλά 705 επιζήσαντες: Αυτές είναι οι ιστορίες 8 εξ αυτών


Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 14ης Απριλίου 1912 ο «Τιτανικός» χτύπησε σε παγόβουνο ενώ ταξίδευε προς τη Νέα Υόρκη.

Μέσα σε τρεις ώρες το θεωρούμενο μέχρι τότε «αβύθιστο» πλοίο χάθηκε στην παγωμένη θάλασσα του Ατλαντικού Ωκεανού παρασύροντας μαζί του 1.500 ανθρώπους.

Ο «Τιτανικός» ήταν το μεγαλύτερο τότε πλοίο του κόσμου και μετέφερε ορισμένους από τους πλουσιότερους ανθρώπους της εποχής καθώς και εκατοντάδες Βρετανούς, Ιρλανδούς και άλλους που αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή στις ΗΠΑ.

Το βιβλίο με τίτλο 'Iceberg Ahead' επιχειρεί να παρουσιάσει μια διαφορετική οπτική της ναυτικής τραγωδίας μέσα από τις ιστορίες των 50 από τους 705 ανθρώπους που επέζησαν για να περιγράψουν τι ακριβώς συνέβη το μοιραίο εκείνο βράδυ.

Το παγόβουνο που βύθισε τον Τιτανικό εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 23:40 από τον Φρέντερικ Φλιτ. Ήταν αυτός που σήμανε τον συναγερμό και ενημέρωσε την γέφυρα: Παγόβουνο μπροστά μας.

Αν και το καράβι κατάφερε να αλλάξει πορεία ώστε να αποφύγει μια μετωπική σύγκρουση, η αλλαγή αυτή δεν απέτρεψε μια σύγκρουση υπό γωνία με το παγόβουνο.

Ένα τμήμα του παγόβουνου που ήταν κάτω από το νερό προκάλεσε μια μεγάλη τρύπα στο κύτος του Τιτανικού με αποτέλεσμα να υπάρξει εισροή υδάτων.

Μέσα σε 2,5 ώρες το πλοίο είχε κοπεί στα δύο και βυθίστηκε.

Ακολουθούν οι ιστορίες οχτώ εξ αυτών όπως τις επέλεξε η Daily Mail.

O κορνιζάς Τζόζεφ Χάιμαν

Ο Χάιμαν ήταν επιβάτης της τρίτης θέσης και ταξίδευε μαζί με τον αδερφό του Χάρι. Πίστευε ότι στις ΗΠΑ θα ξεκινήσει μια καινούργια ζωή ώστε στη συνέχεια να πάνε μαζί του η γυναίκα του και η οικογένειά του.

Ο κορνιζάς στο επάγγελμα Χάιμαν ήταν ήδη ξαπλωμένος στο κρεβάτι όταν ένιωσε το πλοίο να τραντάζεται από την πρόσκρουση στο παγόβουνο.

Η καμπίνα του ήταν δύο επίπεδα κάτω από το κυρίως κατάστρωμα και κοντά στο μπροστά μέρος του πλοίου.

«Ξύπνησα από έναν τεράστιο θόρυβο. Ακούστηκε ένα σκίσιμο που διήρκησε για μερικά δευτερόλεπτα και μετά απόλυτη ησυχία. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί αλλά ποτέ δεν πίστεψα ότι ήταν κάτι τόσο σοβαρό και γι’ αυτό παρέμεινα ξαπλωμένος για 20 λεπτά στήνοντας αυτί» περιέγραψε ο Χάιμαν το πώς έζησε τη σύγκρουση.

O Τζόζεφ Χάιμαν

Στη συνέχεια ντύθηκε και ανέβηκε στο κεντρικό κατάστρωμα όπου έμεινε για άλλα 20 λεπτά. «Κατάλαβα ότι το πλοίο είχε χτυπήσει σε κάτι αλλά δεν πίστευα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Πιστεύω ότι κανείς επάνω στο πλοίο δεν φοβόταν ότι είχε γίνει κάτι σοβαρό» πρόσθεσε.

Αφού ανέρρωσε στη Νέα Υόρκη μετά την τραγωδία, ο Χάιμαν επέστρεψε στο Μάντσεστερ όπου έφτιαξε ένα παντοπωλείο. Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 75 ετών τον Μάρτιο του 1956.

Ο αρωματοπώλης Άντολφ Σάαλφελντ

Ο Σάαλφελντ είχε γεννηθεί στη Γερμανία το 1865 πριν να μετακομίσει στην Αγγλία όπου σε ηλικία 20 ετών έγινε πρόεδρος εταιρείας με αρώματα στο Μάντσεστερ.

Στον Τιτανικό είχε εισιτήριο α΄ θέσης με την καμπίνα του να είναι ακριβώς απέναντι από αυτή του Τζέικομπ Άστορ VI του πλουσιότερου επιβάτη του πλοίου.

Στόχος του ταξιδιού του ήταν να παρουσιάσει στις ΗΠΑ μια συλλογή από αρώματα που μετέφερε μαζί του σε 65 γυάλινα μπουκάλια, τρία εκ των οποίων, μάλιστα, ανασύρθηκαν από το βυθό του Ατλαντικού το 2000.

O Άντολφ Σάαλφελντ

Ο Σάαλφελντ βρέθηκε σε μια από τις σωσίβιες λέμβους που απομακρύνονταν από τον Τιτανικό. «Ενώ απομακρυνόμασταν βλέπαμε τον Τιτανικό να βυθίζεται μέχρι που έσβησαν τα φώτα του και τον είδαμε να εξαφανίζεται στο νερό. Η λέμβος μας ήταν περίπου 3χλμ. αλλά οι κραυγές ακούγονταν ξεκάθαρα».

Σύμφωνα με τον ίδιο όλοι οι επιβάτες του Τιτανικού θα είχαν σωθεί αν υπήρχαν αρκετές σωσίβιες λέμβοι.

«Κανείς από εμάς δεν γνώριζε τον ακριβή αριθμό τους αλλά υπήρχε αρκετός χρόνος για να σωθούν όλοι οι επιβάτες αν υπήρχαν αρκετές λέμβοι» είπε μετά την τραγωδία.

Το ναυάγιο άφησε μεγάλες πληγές στον Σάαλφελντ ο οποίος επέστρεψε στην Αγγλία με τα φτερά του κομμένα ενώ μέχρι το 1926 οπότε και πέθανε στο Σάρεϊ οι εφιάλτες στοίχειωναν τα βράδια του.

Ο ασυρματιστής Χάρολντ Μπράιντ

Ο Μπράιντ ήταν μόλις 22 ετών όταν προσελήφθη ως ασυρματιστής στον Τιτανικό.

Μιλώντας για το μοιραίο βράδυ περιέγραψε ότι «δεν ένιωσα το χτύπημα στο παγόβουνο». Τον Μπράιντ ενημέρωσε ο 62χρονος πλοίαρχος Έντουαρντ Σμιθ ο οποίος του είπε «χτυπήσαμε παγόβουνο. Ετοιμάσου να καλέσεις για βοήθεια. Αλλά δεν θα το κάνεις πριν να σου το πω εγώ».

Σύμφωνα με τον Μπράιντ τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοί του αντιλήφθηκαν «μια μεγάλη σύγχυση» αλλά όχι κάποια ένδειξη ότι υπήρχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα.

Τελικά ο πλοίαρχος του Τιτανικού του έδωσε την εντολή να στείλει το SOS στο οποίο ανταποκρίθηκαν αρκετά άλλα καράβια με το πλησιέστερο να είναι το επιβατικό Καρπάθια το οποίο, όμως, ήταν σε απόσταση περίπου 90χλμ.

Στις περιγραφές του ο Μπράιντ μετέφερε εικόνες με άνδρες και γυναίκες σε σύγχυση ενώ οι σωσίβιες λέμβοι, που μπορούσαν να μεταφέρουν σαφώς λιγότερους από τους επιβάτες του Τιτανικού, έπεφταν στον νερό με γυναικόπαιδα.

O Χάρλοντ Μπράιντ μεταφέρεται από το πλοίο «Καρπάθια»

Ο Μπράιντ είναι και αυτός που μετέφερε την εικόνα ότι η μπάντα του καραβιού συνέχιζε να παίζει ενώ ήταν σε εξέλιξη η επιχείρηση εκκένωσης, σκηνή που παρουσιάστηκε και στην ταινία του Τζέιμς Κάμερον το 1997 με τον Λεονάρντο ντι Κάπριο και την Κέιτ Γουίνσλετ.

«Πιστεύω ότι όλοι βυθίστηκαν μαζί με τον Τιτανικό. Ήταν πραγματικοί ήρωες μέχρι την τελευταία στιγμή» είπε ο Μπράιντ.

Κάποια στιγμή αργότερα ο πλοίαρχος του πλοίου τον ενημέρωσε ότι ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει τον Τιτανικό. «Τώρα είστε ο καθένας για τον εαυτό του. Να προσέχετε τους εαυτούς σας, σας απαλλάσσω από τα καθήκοντα σας» θυμάται ότι τους είπε ο πλοίαρχος του πλοίου.

Ο Μπράιντ βρέθηκε στον νερό χτυπημένος από ένα κύμα ενώ προσπαθούσε να ρίξει στη θάλασσα μια λέμβο με αποτέλεσμα να παγιδευτεί από κάτω της. «Κατάλαβα ότι έπρεπε να παλέψω. Δεν κατάλαβα ποτέ πώς τα κατάφερα να γλιτώσω. Γύρω μου ήταν εκατοντάδες άνθρωποι σαν κουκίδες μέσα στη θάλασσα που κρατούσαν σφιχτά τα σωσίβιά τους. Και τότε είδα το πανέμορφο πλοίο να βυθίζεται όπως μια πάπια με τη μύτη πρώτα. Τότε κολύμπησα με όλη μου τη δύναμη. Ήμουν περίπου 45 μέτρα μακριά όταν βυθίστηκε και το τελευταίο τμήμα του Τιτανικού. Όταν το πλοίο καλύφθηκε από τα κύματα δεν ένιωσα τίποτα να με τραβάει, Πρέπει να συνέχισε να βυθίζεται. Αυτό ήταν το τέλος του πλοίου».

Αφού διασώθηκε ο Μπράιντ πέρασε αρκετό διάστημα στο νοσοκομείο με κρυοπαγήματα και τραύματα στα πόδια.

Ο καμαρότος Τομ Γουίτλεϊ

Τέσσερα χρόνια μικρότερος από τον Μπράιντ, ο καμαρότος Τομ Γουίτλεϊ εργαζόταν στο εστιατόριο της α΄ θέσης του Τιτανικού.

Στις 11:30 το βράδυ τον ενημέρωσε ένα άλλο μέλος του πληρώματος ότι το πλοίο χτύπησε σε παγόβουνο. «Κοίταξα από το φινιστρίνι, η θάλασσα ήταν γυαλί και γι’ αυτό δεν τον πίστεψα» ήταν η πρώτη απάντησή του.

Ο Γουίτλεϊ περιέγραψε ότι αργότερα και όταν οι σωσίβιες λέμβου έπεσαν στο νερό, οι αξιωματικοί είχαν τραβήξει το όπλα τους. «Ένας από αυτούς πυροβόλησε έναν άνδρα και στη συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε» σύμφωνα με τον Γουίτλεϊ.

Ο 18χρονος τότε καμαρότος βρέθηκε στον νερό προσπαθόντας να μείνει στην επιφάνεια γαντζωμένος πάνω σε μια ντουλάπα που είχε το ίδιο μέγεθος με το κρεβάτι του νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύτηκε.

Ο Τομ Γουίτλεϊ

«Ήμουν μόνο 20 μέτρα από τον Τιτανικό όταν βυθίστηκε. Είδα το μεγάλο κύτος να σηκώνεται στον αέρα και τελικά να σκάει στο νερό. Είδα τις μηχανές να πέφτουν. Βρέθηκα στο νερό για περίπου μισή ώρα και το μόνο που άκουγα ήταν οι κραυγές χιλιάδων ανθρώπων, ή τουλάχιστον έτσι μου φαινόταν» περιέγραψε τη στιγμή της βύθισης του μεγάλου πλοίου.

Κάποια στιγμή ο Γουίτλεϊ προσπάθησε να ανέβει σε μια λέμβο στην οποία βρίσκονταν ήδη 30 άνδρες. «Αρνήθηκαν να με βοηθήσουν. Κάποιος προσπάθησε να με χτυπήσει με ένα κουπί αλλά εγώ έμεινα γατζωμένος».

Σύμφωνα με τον ίδιο η τελευταία φορά που είδε τον πλοίαρχο του τιτανικού ήταν όταν προσπαθούσε να βάλει ένα μωρό σε μια λέμβο. «Ορισμένες από τις γυναίκες τότε προσπάθησαν να τον ανεβάσουν στη λέμβο αλλά εκείνος αρνήθηκε λέγοντάς τους «σωθείτε εσείς». Τότε τον είδα να χάνεται στο νερό».

Ο περίεργος επιβάτης Άλτζι Μπάρκγουορθ

Ο 48χρονος Μπάρκγουορθ έκλεισε εισιτήριο για τον Τιτανικό επειδή ήθελε να δει πώς ήταν το μεγαλύτερο καράβι του κόσμου.

Αυτό που θυμόταν πάντα ήταν ο ήχος που άκουσε ενώ καθόταν σε ένα από τα καταστρώματα με φίλους του.

«Το πλοίο άρχισε να τρέμει πριν τελικά οι μηχανές να σταματήσουν» περιέγραψε ο 48χρονος και τότε ήταν που κάποιος τους ενημέρωσε ότι το πλοίο χτύπησε σε παγόβουνο. Τότε ήταν, μάλιστα, που πρόσεξε στο κατάστρωμα και μερικά κομμάτια πάγου.

Στη συνέχεια δόθηκε η εντολή να φορέσουν τα σωσίβιά τους με τη μπάντα του πλοίου να παίζει βαλς ενώ το πλοίο βυθιζόταν.

O Άλτζι Μπάρκγουορθ

«Αφού οι περισσότερες από τις λέμβους βρέθηκαν στο νερό, το πλοίο άρχισε να γέρνει. Εγώ είχα μάθει κολύμπι στο Ίτον και σκέφτηκα ότι στο χειρότερο σενάριο θα δοκίμαζα τις δυνάμεις μου. Και τελικά αυτό έκανα. Βρέθηκα στο νερό ενώ φορούσα γούνινο παλτό και σωσίβιο. Κολύμπησα με όλες μου τις δυνάμεις για να απομακρυνθώ από το πλοίο ενώ βυθιζόταν. Τότε ήταν που βρέθηκε μπροστά μου μια σανίδα. Κοίταξα πίσω μου και είδα τον Τιτανικό να εξαφανίζεται εν μέσω μεγάλου θορύβου. Στη συνέχεια συνέχισα το κολύμπι μέχρι που στάθηκα τυχερός γιατί είδα μπροστά μου μια λέμβο».

Όπως έλεγε αφού ανέβηκε στη λέμβο «οι εικόνες των πνιγμένων ήταν το πιο τρομακτικό θέαμα».

Η περιπέτεια για τον ίδιο δεν σταμάτησε εκεί αφού η λέμβος του άρχισε να παίρνει νερά και μέχρι να σωθούν από το «Καρπάθια», «το νερό μας είχε φτάσει μέχρι το γόνατο».

Όταν, τελικά, έφτασε στην Αμερική ο Μπάρκγουορθ έγραψε επιστολή στην οικογένειά του για να τους ενημερώσει ότι είχε επιζήσει.

Η καμαρότος Βάιολετ Τζέσοπ

Το ναυάγιο του Τιτανικού δεν ήταν το πρώτο για την Τζέσοπ η οποία το 1911 ως μέλος του πληρώματος του πλοίου Olympic βίωσε την εμπειρία της σύγκρουσης με το HMS Hawke.

Οι φίλοι της την έπεισαν, όμως, να εργαστεί στον Τιτανικό λέγοντάς της ότι θα είναι «θαυμάσια».

Αυτό που θυμόταν μετά την πρόσκρουση με το παγόβουνο ήταν ότι την κάλεσαν στο κατάστρωμα όπου οι επιβάτες περπατούσαν ήρεμα. «Ήμουν στον μπουλμέ του πλοίου και έβλεπα τις γυναίκες να κρέμονται από τους συζύγους τους ενώ τις έβαζαν στις λέμβους με τα παιδιά τους. Κάποια στιγμή ένας αξιωματικός μας διέταξε να μπούμε στη λέμβο με τον αριθμό 16 για να δείξουμε σε επιβάτιδες ότι ήταν ασφαλές. Ένας άλλος αξιωματικός μου έδωσε τότε ένα παιδί στην αγκαλιά μου αλλά αργότερα μια γυναίκα μου το άρπαξε και έφυγε μακριά».

Η Βάιολετ Τζέσοπ

«Φαίνεται ότι πήγε με το μωρό στο εσωτερικό του πλοίου για να πάρει κάτι αλλά όταν επέστρεψε το μωρό είχε εξαφανιστεί» συνέχισε την συγκλονιστική της περιγραφή η Τζέσοπ.

Οι περιπέτειες στη θάλασσα δεν σταμάτησαν εκεί για την Τζέσοπ η οποία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως νοσοκόμα στον «Βρετανικό» το πλοίο που βυθίστηκε στο Αιγαίο Πέλαγος όταν χτύπησε νάρκη με αποτέλεσμα 30 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.

Τελικά η Τζέσοπ πέθανε σε ηλικία 84 ετών, το 1971, από ανακοπή καρδιάς.

Η 21χρονη Άλις Φίλιπς

Η Φίλιπς ταξίδευε με τον πατέρα της ο οποίος θα εργαζόταν ως εργάτης στο Πίτσμπουργκ. Κανονικά θα ταξίδευαν με το πλοίο Philadelphia αλλά μια απεργία ανθρακωρύχων τους υποχρέωσε να κλείσουν θέση στον Τιτανικό.

Η ίδια περιέγραφε το αίσθημα απόλυτου φόβου από το χτύπημα του Τιτανικού στο παγόβουνο.

Το επόμενο που θυμόταν ήταν ένα μέλος του πληρώματος να την διαβεβαιώνει ότι «όλα είναι εντάξει» και ότι θα έπρεπε να γυρίσει στην καμπίνα της.

«Ο πατέρας μου μπήκε στην καμπίνα και με ρώτησε αν ήθελα να πάω στο κατάστρωμα μαζί του. Δεν είχαμε συμπληρώσει πολύ ώρα εκεί όταν ακούσαμε κάποιον να φωνάζει «όλοι στο κατάστρωμα και βάλτε τα σωσίβιά σας».

H Άλις Φίλιπς

Σε επιστολή προς την οικογένειά της περιέγραψε την γενικότερη σύγχυση στο κατάστρωμα. «Δεν μπορώ να σας περιγράψω πώς ένιωθα. Είχαμε βάλει τα σωσίβιά μας και ήμασταν στο κατάστρωμα και τότε όλα τα γυναικόπαιδα μπήκαν σε σωσίβιες λέμβους. Τότε είδα για τελευταία φορά τον πατέρα μου και σας λέω ότι θα ήθελα να είχα πεθάνει μαζί του».

Τελικά χρειάστηκε να περάσουν εννέα ώρες μέσα στο ψύχος μέχρι να εντοπιστεί η λέμβος της από το «Καρπάθια».

Μετά την επιστροφή της στην Αγγλία παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη πριν τελικά να πεθάνει σε ηλικία 31 ετών χτυπημένη από τη γρίπη.

Η Έσθερ Χαρτ και η κόρη της Εύα

Η Έσθερ Χαρτ ταξίδευε στον Τιτανικό με την μόλις 7 ετών κόρη της Εύα και τον σύζυγό της, Μπέντζαμιν.

Η ίδια και η κόρη της μπήκαν στη σωσίβια λέμβο με τον αριθμό 14. «Άκουγες κραυγές «βυθίζεται». Άκουσα την εντολή «πρώτα οι γυναίκες και τα παιδιά» και μετά πηγαίναμε από λέμβο σε λέμβο ακούγοντας συνέχεια τη φράση «είναι γεμάτη». Μετά από τέσσερις προσπάθειες βρήκαμε χώρο στην πέμπτη λέμβο. Πρώτα έβαλαν μέσα την Εύα και μετά εμένα».

Η Έσθερ θυμόταν, επίσης, ότι ένας από τους αξιωματικούς πυροβόλησε στον αέρα όταν ένας άνδρας προσπάθησε να μπει σε μια από τις λέμβους. Ο ίδιος αξιωματικός, μάλιστα, είπε στη συνέχεια «ο επόμενος άνδρας που θα βάλει το πόδι του σε αυτή τη λέμβο θα πεθάνει από μένα σαν σκυλί».

H οικογένεια Χαρτ

Ο σύζυγός της τους έδωσε το παλτό του για να είναι ζεστές με την κόρη της αλλά τους ανακοίνωσε ότι δεν θα πάει μαζί τους. «Σε παρακαλώ φρόντισε τη γυναίκα και το παιδί μου» είπε ο Μπέντζαμιν Χαρτ στον αξιωματικό ενώ η μικρή Εύα φώναζε «μην πυροβολήσεις τον μπαμπά μου. Δεν μπορείς να τον πυροβολήσεις».

Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα του συζύγου της με την Έσθερ να θυμάται ότι ο Τιτανικός εξαφανίστηκε κάτω από τα κύματα με έναν δυνατό θόρυβο.

Η Έσθερ πέθανε τελικά σε ηλικία 65 ετών ενώ η κόρη της έζησε μέχρι τα 91 της.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.