Αυστραλία: Το σπάνιο είδος ψαριού που... περπατάει

Στον σκοτεινό και λασπώθη βυθό του ποταμού Derwent της Τασμανίας, εντοπίζεται ένα ασυνήθιστο είδος ψαριού, το οποίο μπορεί να το δείτε να περπατά και όχι να κολυμπά κατά μήκος του ποταμού.

Το ροζ ψάρι (spotted handfish) κινείται χρησιμοποιώντας θωρακικά πτερύγια, τα οποία μοιάζουν με χέρια και παραμονεύει στον βυθό, έτοιμο να επιτεθεί στο θήραμά του.

Το κρεμ χρώμα του και οι σκούρες καφέ ή πορτοκαλί κηλίδες του καθιστούν αρκετά δύσκολο τον εντοπισμό του ψαριού και ακόμα πιο δύσκολη την φωτογράφισή του.

Παράλληλα το είδος αυτό απειλείται με εξαφάνιση, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες στη φύση έχουν απομείνει λιγότερα από 3.000 χερόψαρα.

Ο Γάλλος φωτογράφος Nicolas Remy ήταν αποφασισμένος να δει μόνος του το άπιαστο ψάρι, έτσι, το 2022, ταξίδεψε από το Σίδνεϊ, στην πιο κρύα πολιτεία της Αυστραλίας και βούτηξε στα νερά του Derwent με 11 βαθμούς Κελσίου.

Μία ώρα μετά εντόπισε το πρώτο χερόψαρο, το οποίο όμως με το φλας της φωτογραφικής μηχανής έφυγε. Ο φωτογράφος κατάλαβε ότι εάν ήθελε να απαθανατίσει το ψάρι, θα έπρεπε να βελτιώσει την τεχνική του, έτσι πέρασε τρεις συνεχόμενες ημέρες και εννέα ώρες στο ποτάμι.

Τελικά, αφού κατέκτησε μια ειδική τεχνική κολύμβησης με τα βατραχοπέδιλά του να μην αναδεύονται τη λάσπη και χρησιμοποίησε μια διαφορετική συσκευή φωτισμού που δημιουργούσε ένα στενό προσκήνιο, ο Remy κατάφερε να βγάλει τη φωτογραφία του.

Η φωτογραφία κέρδισε την πρώτη θέση στην κατηγορία κρύου νερού του διαγωνισμού Underwater Photography Guide’s Ocean Art 2022.

Οι προσπάθειες για τη διατήρηση αυτού του είδους και των ακόμη πιο σοβαρά απειλούμενων συγγενών του, του κόκκινου χερόψαρου και του χερσόψαρου Ziebell, συνεχίζονται. Η National Handfish Recovery Team σχεδιάζει να αναβιώσει και τα τρία είδη, που βρίσκονται στα νερά της νοτιοανατολικής Αυστραλίας. Από το κόκκινο χερσόψαρο, μόνο 100 ενήλικα κόκκινα χερόψαρα πιστεύεται ότι παραμένουν, ενώ το χερσόψαρο Ziebell δεν έχει εντοπιστεί στη φύση από το 2007.

«Η χαμηλή ικανότητα διασποράς, το μικρό μέγεθος του πληθυσμού και η σχετικά χαμηλή αναπαραγωγική απόδοση τα καθιστούν επιρρεπή σε περιβαλλοντικές διαταραχές», λέει στο CNN η Jemina Stuart-Smith, πρόεδρος της Εθνικής Ομάδας Ανάκτησης Χειρόψαρου, η οποία σημειώνει την απώλεια οικοτόπων, τη ρύπανση και την αστική ανάπτυξη ως κύριες απειλές.

Επιπλέον, τα χερόψαρα δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν τα ωκεάνια ρεύματα για να μεταφερθούν μακριά από υποβαθμισμένες περιοχές, προσθέτει.

Οι προσπάθειες προστασίας του είδους περιλαμβάνουν την παρακολούθηση των πληθυσμών και των τριών ειδών, την αποκατάσταση του φυσικού τους οικοτόπου, την απομάκρυνση χωροκατακτητικών ειδών και την συνεργασία με ενυδρεία για τη δημιουργία προγραμμάτων αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία και πληθυσμών ασφάλισης.

Στον ποταμό Derwent, η ομάδα έχει φυτέψει τεχνητό βιότοπο για να ενθαρρύνει την ωοτοκία με στίγματα χεριών ψαριών, η οποία έχει ήδη δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στη σταθεροποίηση των πληθυσμών, λέει ο Stuart-Smith.

Παρόλο που έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι επείγουσα και η ομάδα ανάκαμψης χρειάζεται μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση και πόρους, σύμφωνα με την Stuart-Smith.

Η ερευνήτρια ελπίζει ότι το πρόσφατο σχέδιο δράσης της αυστραλιανής κυβέρνησης για απειλούμενα είδη, το οποίο στοχεύει στην αποτροπή τυχόν νέων εξαφανίσεων, θα βοηθήσει, καθώς το κόκκινο χερόψαρο περιλαμβάνεται στα 110 είδη προτεραιότητας του σχεδίου.

Η ευαισθητοποίηση του κοινού είναι ζωτικής σημασίας για τις προσπάθειες διατήρησης, σύμφωνα με την επιστήμονα, ενώ αναφέρει πως η φωτογραφία μπορεί να είναι ένα σημαντικό μέσο.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε στο CNN ο Mark Strickland, Αμερικανός φωτογράφος και κριτής του φωτογραφικού διαγωνισμού Ocean Art 2022, «Με τη λήψη και την κοινοποίηση όμορφων εικόνων τέτοιων ειδών που σπάνια παρατηρούνται, οι υποβρύχιοι φωτογράφοι μπορούν να διαδραματίσουν τεράστιο ρόλο στην ευαισθητοποίηση των ανθρώπων, που διαφορετικά μπορεί να αγνοούν τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται αυτά τα είδη και τα εύθραυστα ενδιαιτήματα όπου κατοικούν».