«Βόμβα» χρέους οι νέες κρατικές εγγυήσεις – Αυξήθηκαν κατά 34,7% μέσα σε 12 μήνες

Στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το ΔΝΤ, δείχνουν πως σχεδόν το 40% της παγκόσμιας δημοσιονομικής στήριξης που έχει χορηγηθεί για να ανασχεθούν οι επιπτώσεις της πανδημίας, αφορά σε μέτρα στήριξης ρευστότητας μέσω παροχής κρατικών δανείων ή εγγυήσεων, αλλά και μέσω απόκτησης μετοχών σε ιδιωτικές εταιρείες που χρειάζονταν κρατική αρωγή.

Κατά το ΔΝΤ, αν και η στήριξη του ιδιωτικού τομέα με ρευστότητα έχει συμβάλει στον περιορισμό των πτωχεύσεων, η κατάπτωση των κρατικών εγγυήσεων ή η διεύρυνση των ζημιών των επιχειρήσεων που έχουν λάβει δημόσια στήριξη, θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν τους κρατικούς ισολογισμούς, μετά το τέλος της πανδημίας.

Στη βάση αυτή το ΔΝΤ αναφέρει πως είναι «ζωτικής σημασίας» να διασφαλιστεί ότι η δημόσια υποστήριξη παρέχεται με διαφάνεια, ότι τα χρήματα πηγαίνουν σε οντότητες με χρηστή διακυβέρνηση και ότι υπάρχει σαφής στρατηγική εξόδου του Κράτους, συμπεριλαμβανομένης της ελαχιστοποίησης των δημοσιονομικών κινδύνων.

Τι σημασία έχουν όλα τα παραπάνω για την Ελλάδα, η οποία ήδη έχει χρέος που ξεπερνάει το 210% του ΑΕΠ; Εξαιρετικά μεγάλη. Η Κυβέρνηση μεταξύ Φεβρουαρίου 2020 και Φεβρουαρίου 2021 έχει παράσχει νέες κρατικές εγγυήσεις, οι οποίες εάν καταπέσουν, θα επιβαρύνουν το ήδη προβληματικό ελληνικό χρέος και κυρίως τις χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου.

Είναι ενδεικτικό πως πέρυσι το Φεβρουάριο, όταν μπαίναμε στην πανδημία, οι εγγυήσεις της Γενικής Κυβέρνησης ανέρχονταν σε 11,72 δισ. ευρώ. Μετά από δώδεκα μήνες και ένα πακέτο στήριξης της οικονομίας που έχει ξεπεράσει τα 34 δισ. ευρώ, οι εγγυήσεις της Γενικής Κυβέρνησης έχουν ήδη σκαρφαλώσει στα 15,9 δισ. ευρώ, δηλαδή αυξήθηκαν κατά 34,7%. Εξ αυτών των 4 δισ. ευρώ νέων εγγυήσεων, οι 2,4 δισ. ευρώ αφορούν στο πρόγραμμα Ηρακλής για τις τιτλοποιήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, πάνω από 1 δισ. ευρώ αφορά σε εγγυήσεις της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας και τα 696 εκατ. ευρώ σε εγγυήσεις που έχουν δοθεί στα πλαίσια αντιμετώπισης της πανδημίας .

Δεδομένου ότι η εγγυητική ευθύνη του Δημοσίου, είτε για τη στήριξη των τραπεζών, είτε για τη στήριξη ΔΕΚΟ και ιδιωτικών επιχειρήσεων διαρκώς αυξάνεται, ταυτόχρονα αυξάνονται και οι κίνδυνοι για το ελληνικό χρέος.