ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο Γιάνης Βαρουφάκης γράφει για τη Ν.Δ. που έχει ανάγκη ο τόπος!

Ο Γιάνης Βαρουφάκης γράφει για τη Ν.Δ. που έχει ανάγκη ο τόπος!

Είναι αλήθεια! Ο Γιάνης Βαρουφάκης προετοιμάζει τη ΝΔ για κυβέρνηση, γράφει για τη Ν.Δ. που έχει ανάγκη ο τόπος, «τη Νέα Δημοκρατία που χρειαζόμαστε...» σε άρθρό του στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Η «ανάγνωση» του περιεχομένου και των μηνυμάτων πολυδιάστατη. Κάποιος θα μπορούσε να τό μεταφράσει ως «συμβουλευτική» του πρώην υπουργού στην αξιωματική αντιπολίτευση για ανάληψη της εξουσίας ή ακόμα - ακόμα και ως παρότρυνση. Παράγοντας επί της ουσίας πολιτική, ιχνηλατεί τα βήματα που πρέπει να γίνουν από την «Πειραιώς» ώστε να αναβαθμιστεί ο ρόλος και ο λόγος της. Αλλιώς, δημιουργεί υποθήκες απέναντι στο αριστερό του πρόσφατο παρελθόν προλαμβάνοντας το μοιραίο στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου.

Το άρθρο του Γ. Βαρουφάκη

«Οπως στον αθλητισμό ή στο σκάκι, έτσι και στην πολιτική ένας καλός αντίπαλος σε βελτιώνει. Ως αριστερός, που κατανοεί ότι στον καπιταλισμό η Δεξιά είναι θεσμός, θα ήθελα μια Νέα Δημοκρατία που, με τα επιχειρήματα και τις προτάσεις πολιτικής της, να με φέρνει σε δύσκολη θέση, να με προβληματίζει, να με αναγκάζει να βελτιώσω τις δικές μου θέσεις και προτάσεις.

Για να συμβεί αυτό, η Νέα Δημοκρατία πρέπει να μετεξελιχθεί σ’ ένα αυθεντικά νεοφιλελεύθερο, πατριωτικό, φιλοευρωπαϊκό κόμμα. Μόνο τότε θα βελτιωνόταν η ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης με εμάς τους αριστερούς, μετασχηματίζοντας τις άγονες κόντρες σε δημιουργική σύγκρουση.

Νεοφιλελεύθερη

Η Νέα Δημοκρατία πασχίζει να αυτο-παρουσιάζεται ως θιασώτης της «ελεύθερης» αγοράς, της πεποίθησης ότι ο ιδιωτικός τομέας διαχειρίζεται τους πόρους καλύτερα από το κράτος και πως το κράτος πρέπει να αφοσιώνεται στη δημιουργία και αστυνόμευση των «κανόνων» της αγοράς. Ομως, στον βαθμό που αρνείται να αγκαλιάσει τη χρεοκοπία ως αναπόσπαστο μηχανισμό της αγοραίας διαδικασίας, η Νέα Δημοκρατία δεν πείθει για την ιδεολογική και λογική της συνέπεια.

Οπως ο Δαρβίνος ανέδειξε τον θάνατο και την εξαφάνιση ειδών ως την κινητήρια δύναμη της εξελικτικής διαδικασίας, έτσι και οι αυθεντικοί θιασώτες του «ιδιωτικού» βλέπουν τον ιδιώτη-επιχειρηματία ως τον ηρωικό δρώντα που αντιπαλεύει το φάσμα της χρεοκοπίας. Για κάθε πενήντα επιχειρηματίες που πτωχεύουν, ένας τα καταφέρνει διοχετεύοντας στην υπόλοιπη οικονομία τις ανταγωνιστικές επιχειρηματικές πρακτικές. Μόνο όπλο του η επιχειρηματικότητα και μόνιμος εχθρός το κράτος που δανείζεται υπέρμετρα και, ως αποτέλεσμα, τον φορολογεί υπέρμετρα.

Μια πραγματικά νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία θα θεωρούσε μέγα υπονομευτή της κοινωνίας της αγοράς μια τράπεζα, μια επιχείρηση, ένα κράτος που χρεοκόπησε αλλά που κρύβει την πτώχευσή του μέσω μη βιώσιμου δανεισμού ο οποίος, αναγκαστικά, επιβαρύνει τους φορολογούμενους, θυσιάζοντας τους εν δυνάμει επιτυχημένους επιχειρηματίες στον βωμό της «διάσωσης» των πτωχευμένων.

Μια πραγματικά νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία θα ήταν το κόμμα που θα κατακεραύνωνε την αναπαραγωγή του συνεχούς ψέματος ότι, με τα τεράστια δάνεια που χρεώνονται οι φορολογούμενοι, «διασώθηκε» το πτωχευμένο ελληνικό Δημόσιο, ανακεφαλαιοποιήθηκαν» οι τράπεζες και πως μπορούμε να υπερβούμε τη συνολική πτώχευση δημόσιου και ιδιωτικού τομέαχωρίς να την παραδεχθούμε – απλά μέσω νέων μνημονιακών δόσεων και νέων περικοπών των δημόσιων δαπανών».

Σχετικές ειδήσεις