Ο πιο δύσκολος αντίπαλος στη ζωή του Ζιντάν!

Ο Πολ Σκόουλς δεν ήταν απλά μέλος της χρυσής Γιουνάιτεντ. Δεν ήταν απλά ένας χαφ με υψηλή τεχνική κατάρτιση). Ήταν πολλά περισσότερα. Για αντίστοιχους ποιοτικούς μέσους, υπάρχουν πλέον πολλές επιλογές στις στοιχηματικές. Για παράδειγμα στην Interwetten βρίσκετε σε κάθε ματς αγορές για σκόρερ και άλλα πολλά!

Ας επιστρέψουμε στα… παλιά όμως, και τον Σκόουλς. Αν βάλουμε δίπλα στα λόγια του Ζιζού αυτά του Χάβι Ερνάντεζ, ότι είναι ο κορυφαίος κεντρικός μέσος που έχει δει στη ζωή του ζωντανά μέσα στο γήπεδο, τότε μπαίνουμε στο πνεύμα του τι θα διαβάσουμε σε αυτές εδώ τις γραμμές. Τους λόγους που εξηγούν αυτούς του επαίνους.

Ο αγαπημένος του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον

Η μεγάλη μορφή της Γιουνάιτεντ έχει δει στο γήπεδο τον Τζορτζ Μπεστ, τον Μπράιαν Ρόμπσον, τον Ντάνκαν Έντουαρντς και πολλούς άλλους. Στην ερώτηση όμως για τον αγαπημένο του μέσο από αυτούς που πέρασαν από τους κόκκινους διαβόλους, η απάντηση του είχε το ονοματεπώνυμο του Πολ Σκόουλς.

Ο συμπαίκτης του και αρχηγός του, Ρόι Κιν είχε πει ότι σε μία εποχή που οι αμοιβές άρχισαν να ξεφεύγουν και κάποιοι παίκτες να βάζουν το ποδόσφαιρο σε δεύτερη μοίρα, ο Πολ παρέμεινε το ίδιο ταπεινός και εργατικός κι αυτό είναι πάνω από την τεχνική του και τα φαρμακερά του πόδια που... μάτωναν τα αντίπαλα δίχτυα.

Ένα σπάνιο κράμα

Ήταν σίγουρα πιο τεχνιτής από τον Νίκι Μπατ. Πολύ πιο ήρεμος και πειθαρχημένος από τα αδέλφια Νέβιλ και μισό "σκαλί" πιο κάτω αναφορικά με την ένταση και το πάθος από τον Ρόι Κιν. Στην τελική όμως ποιος μπορεί να είναι τόσο παθιασμένος και έντονος όσο ο Κιν; Ουδείς. Άρα και εδώ ο Σκόουλς ήταν στο μέγιστο δυνατό επίπεδο. Κι όλα αυτά, έχοντας μία μεταβίβαση που άγγιζε τα επίπεδα Μπέκαμ, ενώ και εκτελεστικά μπορούσε να σκοτώσει τον αντίπαλο κίπερ και το έκανε πολλές φορές και μάλιστα από μεγάλες αποστάσεις. Α, για να μην το ξεχάσουμε... σκόραρε και με το κεφάλι. Ο Σκόουλς ήταν ένα σπάνιο μείγμα 6αριού και 8αριού και όσοι τον χρέωσαν ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει το σύγχρονό ποδόσφαιρο (τύπου Βενγκέρ για παράδειγμα) ας δούνε καλύτερα τόσο την τροπαιοθήκη του, όσο και τη συμβολή που είχε σε αυτά τα τρόπαια. Και φυσικά ας σκεφτούνε την άκρατη εμπιστοσύνη που του έδειχνε ο κορυφαίος μάνατζερ όλων των εποχών, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Κι εκεί σταματά η κουβέντα.

Τα φοβερά τάκλιν του Σκόουλς

Από άλλους κατηγορήθηκε ότι δεν μπορεί να κάνει τάκλιν (από τον Αρσέν Βενγκέρ) κι από άλλους ότι είναι ιδιαίτερα σκληρός. Ο Σκόουλς ήταν απλά... τόσο-όσο. Δεν μπορούμε να το περιγράψουμε αλλιώς. Σπάνια θα έπαιρνε ανόητες κάρτες, ποτέ δεν θα δείλιαζε να κοντραριστεί σκληρά, ακόμη και με παίκτες όπως ο Βιεϊρά ή ο Τζέραρντ και φυσικά οποιονδήποτε στην Ευρώπη κόντρα σε Μπάγερν, Μπάρτσα, Ρεάλ, σε Γιούβε, όπου και όποτε χρειαζόταν.

Η Γιουνάιτεντ πάνω από την Εθνική Αγγλίας

Ο Σκόουλς έδωσε χώρο σε άλλους στην εθνική, στον Λάμπαρντ, τον Τζέραρντ, δεν τον ένοιαζε όμως και τόσο πολύ. Ήθελε να προφέρει τα πάντα στη Γιουνάιτεντ και αυτό ήταν ξεκάθαρο. Μπόρεσε μάλιστα σε ηλικία 37 ετών να πάρει νέο συμβόλαιο από τον Σερ Άλεξ, κάτι που δεν πίστευε ούτε ο ίδιος όταν έγινε. Και παρόλα αυτά το 2012 παραλίγο να κερδίσει ένα ακόμη πρωτάθλημα, αν δεν του το χαλούσε ο Αγκουέρο με τη Σίτι κόντρα στην ΚΠΡ. Παίρνει πάντα θέση ανοικτά για την ομάδα που λάτρεψε. Σε αντίθεση με τον πάντα ήπιο και ευγενικό Γκιγκς, δεν δίστασε να κατηγορήσει ανοικτά τον Φαν Χάαλ, όταν ο Ολλανδός ήταν στη Γιουνάιτεντ. Σε ρόλο σχολιαστή πλέον θα πει πάντα απερίφραστα τη γνώμη του γύρω από το ποδόσφαιρο. Δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, λέει απλά ότι βλέπει. Δίχως υπερβολή ο Σκόουλς είναι ίσως ο κυριότερος εκφραστής της νοοτροπίας της Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Τόσο απλά. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.