Τι οδήγησε στην κατάρρευση της European Super League
Ποιός θα περίμενε ένα εγχείρημα δισεκατομμυρίων, το οποίο κατασκευάστηκε σε μυστικότητα από 12 από τους πλουσιότερους συλλόγους στην Ευρώπη, θα κατέρρεε τόσο άσχημα εν μέσω μία παγκόσμιας κρίσης και στην ακμή της οικονομικής ανισότητας; Αν υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο στο στοιχημα live σίγουρα δεν θα το πόνταραν πολλοί!
Και σίγουρα, όχι τα “μυαλά” πίσω από το εγχείρημα της European Super League.
Ώρες μετά την Κυριακάτικη ανακοίνωση ότι 12 κορυφαίες ποδοσφαιρικές ομάδες θα δημιουργήσουν τη δική τους κλειστή λίγκα, δίχως άνοδο και υποβιβασμό, αλλά με πλούσια τηλεοπτικά συμβόλαια, το σχέδιο τους έγινε κομμάτια.
Τι πήγε στραβά;
Οι φίλαθλοι σε όλη την Ευρώπη εξοργίστηκαν, με τον Γκάρι Νέβιλ να εκπροσωπεί το θυμό όλων όταν “έθαψε” το εγχείρημα αυτό ζωντανά στο Sky Sports.
Τα σχόλια του Νέβιλ πυροδότησαν μία οργισμένη αντίδραση των φιλάθλων απέναντι στους δισεκατομμυριούχους ιδιοκτήτες των συλλόγων, με εκατοντάδες να συγκεντρώνονται έξω από τα γήπεδα σε όλη την Αγγλία. Η οργή έξω από αυτά τα γήπεδα σόκαραν τους παίκτες και το προσωπικό των ομάδων, περισσότεροι εκ των οποίων δεν είχαν ενημερωθεί ή συμβουλευτεί για το εγχείρημα αυτό. Στη συνέχεια άρχισαν και οι παίκτες να ποστάρουν στα social media, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη νέα λίγκα.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος δέχεται δριμύτατη κριτική για το πως αντιμετώπισε την πανδημία του Covid-19, βρήκε την ευκαιρία να τεθεί αντιμέτωπος με την πρόταση των ομάδων, απειλώντας να προσαρμόσει τους νόμους ώστε να σταματήσει το “καρτέλ” ιδιοκτητών από το να διαλύσει το αγαπημένο άθλημα παγκοσμίως και ένα από τα σπουδαιότερα εξαγόμενα προϊόντα της Μεγάλης Βρετανίας.
Οι ιδιοκτήτες των συλλόγων ρίσκαραν και έχασαν, παταγωδώς.
Μία νίκη των φιλάθλων απέναντι στη νίκη των πλούσιων συμβουλίων; Μάλλον όχι.
“Δεν πιστεύω ότι περίμεναν τόσο έντονη αντίδραση από τους φιλάθλους” δήλωσε ο Πολ Γουίντοπ, καθηγητής του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου στο Μάντσεστερ, στην Al Jazeera.
“Αλλά θεωρώ ότι ήταν θέμα επιβίωσης. Δεν γνωρίζουμε τα νομικά θέματα του παρασκηνίου, τι είδους απειλές δέχθηκαν από την UEFA και τη FIFA. Δεν το διαχειρήστηκαν σωστά ούτε από θέμα δημοσίων σχέσεων. Όλο το σχέδιο φάνηκε πρόχειρο, ανέτοιμο”.
Αποπροσανατολισμός;
Μία ημιτελής ιδέα και πρόχειρος χειρισμός στο θέμα των δημοσίων σχέσεων. Άρα πόσο σοβαρή ήταν αυτή η πρόταση από την αρχή;
“Νομίζω ότι ήταν λιγότερο ένα φιάσκο και περισσότερο αντιπερισπασμός” δήλωσε ο Σάιμον Τσάντγουικ, καθηγητής Ευρασιατικού αθλητισμού, στην Al Jazeera.
“Πολλοί δεν παρατήρησαν τις προτάσεις της UEFA για αναπροσαρμογή του Champions League, οι οποίες δημοσιεύτηκαν τη Δευτέρα μετά την ανακοίνωση της Super League. Και δεν είναι πολύ διαφορετικές από την πρόταση της ESL. Πρόκειται ουσιαστικά για κλειστή λίγκα με wild card θέσεις.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που έχει προταθεί μία κλειστή λίγκα. Την τελευταία φορά που έπεσε σοβαρά στην ατζέντα ήταν το 2007 και τότε χρησιμοποιήθηκε ως βάση διαπραγματεύσεων για τα μεγάλα clubs απέναντι στην UEFA. Οπότε πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά “παζάρια” και διπλωματικές κινήσεις στο παρασκήνιο, τις ώρες που ακολούθησαν την ανακοίνωση”.
Ο Τσάντγουικ συμπλήρωσε: “Η UEFA είναι πάντα σε δύσκολη θέση, διότι τα έσοδά της εξαρτώνται από τα μεγάλα ποδοσφαιρικά clubs, αλλά δεν υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ορέξεις αυτών των δυνατών 12-15 συλλόγων, υπάρχει για να εκπροσωπεί τις 55 ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες.
Όπως και στην Premier League, ένα μέρος των τηλεοπτικών εσόδων για το Champions League μοιράζεται στα μέλη της UEFA. Όταν η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παίζουν σε έναν τελικό του Champions League, υπάρχουν μεγαλύτερα έσοδα ακόμη και για τις ομοσπονδίες της Μάλτας και των Νήσων Φερόε. Αυτό είναι το συλλογικό πνεύμα.”
Η κλειστή λίγκα θα ήταν μία συγκεκριμένη αγορά, με έσοδα που θα μοιράζονταν μεταξύ συγκεκριμένων συλλόγων, αλλά υπάρχει και μία πιο θεμελιώδης διαφορά φιλοσοφίας.
“Αυτό που έκανε η European Super League είναι να υπογραμμίσει ξανά μερικά από τα ιδεολογικά λάθη που υπάρχουν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο αυτή την εποχή” είπε ο Τσάντγουικ. “Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της Λίβερπουλ και της Άρσεναλ είναι όλοι Αμερικάνοι. Άρα μιλάμε για ελεύθερη καπιταλιστική αγορά, η οποία κινείται από τα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την κοινωνική δημοκρατία της Ευρώπης και ειδικά της Γερμανίας, όπου υπάρχει ένα πιο δημοκρατικό ποδοσφαιρικό μοντέλο. Ζούμε στην εποχή μίας νέας γεωπολιτικής αθλητικής οικονομίας, διότι έχουμε μία διασταύρωση οικονομικών, εμπορικών, βιομηχανικών και πολιτικών συμφερόντων”.
“Το ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης της κοινωνίας” είπε ο Γουίντοπ. “Η κοινωνίας έχει αλλάξει και το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη έχει υποδεχθεί με ανοιχτές αγκάλες κεφάλαια από την άλλη άκρη του Ατλαντικού τα τελευταία 30 χρόνια.
Και οι καπιταλιστές θέλουν να επεκταθούν. Θεμελιωδώς, θέλουν να επεκτείνονται διαρκώς, αναζητώντας νέες αγορές. Και όταν βλέπουν αγορές σε τέλμα, προφανώς αναζητούν νέα προϊόντα. Τι καλύτερος τρόπος γι αυτούς από το να δημιουργήσουν μία νέα λίγκα;”
