Δύο διαφορετικοί κόσμοι

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με την «ιδιωτική πρωτοβουλία». Ο μεγαλύτερος και πιο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος της χώρας, τον οποίο ο ελληνικός λαός πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει «χρυσό», η «Αττική Οδός», μετατράπηκε σε «φυλακή» για όσους είχαν την ατυχία να τον επιλέξουν.

Όσο για την ιδιωτική «ΤΡΑΙΝΟΣΕ», σε αγαστή συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό, άφησαν 250 ανθρώπους εγκλωβισμένους σε ένα τρένο, στη μέση του πουθενά. Χωρίς θέρμανση, χωρίς τροφή, χωρίς καμία βοήθεια.

Όσο για το ξενοδοχείο που «φιλοξενήθηκαν» οι εγκλωβισμένοι της «Αττικής Οδού», υπάρχουν καταγγελίες ότι χρέωνε το πρωινό 15 ευρώ. Γιατί αν δεν βγάλει κέρδος από τους παγιδευμένους, από που θα βγάλει;

Και μία μικρή παρένθεση για να είμαστε ξεκάθαροι. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων εγκλωβίστηκαν στους δημόσιους ή ιδιωτικούς δρόμους, δεν βγήκαν έξω για βόλτα. Αναγκάστηκαν να βγουν είτε από τους εργοδότες τους, είτε για να προστατεύσουν με όποιον τρόπο μπορούσαν τα μαγαζιά τους.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η απογοητευτική. Εκείνη που αποδεικνύει ότι τα «επιτελικά» κράτη, λειτουργούν «ρολόι» μόνο για την ικανοποίηση συμφερόντων και για την καταστολή.

Όταν πρόκειται για τους πολίτες, τους αφήνει στο έλεος του, προτάσσοντας για πολλοστή φορά την «ατομική ευθύνη».

Υπάρχει, ευτυχώς, και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Αυτή της αλληλεγγύης και της κοινωνικής προσφοράς. Όποιος βρέθηκε χθες στους δρόμους της πρωτεύουσας και των αποκλεισμένων προαστίων της, θα είδαν εικόνες που σίγουρα θα τους έκαναν να αναθαρρήσουν.

Ανθρώπους που προσπαθούσαν να βοηθήσουν παγιδευμένους οδηγούς, με όποιον τρόπο μπορούσαν. Τους εργάτες του ΔΕΔΔΗΕ που με αυταπάρνηση προσπαθούσαν να αποκαταστήσουν τις ζημιές στο δίκτυο ηλεκτρισμού.

Πολίτες να προσφέρουν ότι είχαν στους εγκλωβισμένους, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα κλιμάκια των οργανώσεων του ΚΚΕ, που βρέθηκαν στην «Αττική Οδό» προσφέροντας φαγητό και ήδη πρώτης ανάγκης στους «παγωμένους» οδηγούς.

Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας έφτασαν εκεί που δεν μπορούσε καν να πλησιάσει η κρατική μηχανή, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.

Είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ. Υπάρχουν δύο «κόσμοι». Ο «κόσμος» του «επιτελικού» κράτους και ο «κόσμος» του ελληνικού λαού. Και ευτυχώς, δηλαδή…

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.