Η ΠΡΙΟΝΟΚΟΡΔΕΛΑ

Ρωσία: Εκσυχρονίζεται η ναυτική αεροπορία του Πολεμικού Ναυτικού

Ρωσία: Εκσυχρονίζεται η ναυτική αεροπορία του Πολεμικού Ναυτικού

Οι νέες προκλήσεις στην Αρκτική και οι ανάγκες για σύγχρονα συστήματα εντοπισμού υποβρυχίων, επιταχύνουν τις διαδικασίες για αναβάθμιση του αεροπορικού στόλου ναυτικής συνεργασίας της Ρωσίας.

Η Μόσχα, δημιουργεί μια ενιαία αεροπορική πλατφόρμα – ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας πολλαπλού σκοπού. Ετσι, στα ρωσικά σχέδια προβλέπεται και η κατασκευή μιας μη επανδρωμένης έκδοσης αεροσκάφους θαλάσσιας περιπολίας μακράς ακτίνας δράσης.

Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας θα επιλέξει για τα νέα ανθυποβρυχιακά αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας μια νέα γενική αεροπορική πλατφόρμα, που μελλοντικά θα αντικαταστήσει τα σοβιετικής σχεδίασης IL-20 και IL-38N, τα οποία βρίσκονται ακόμα σε υπηρεσία. Αυτό ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ITAR-TASS ο διοικητής της Ναυτικής Αεροπορίας, ταξίαρχος Ίγκορ Κόζιν.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η γενική αεροπορική πλατφόρμα θα έχει έναν «αρκετά υψηλό συντελεστή ποιότητας». Ο Κόζιν διαβεβαίωσε ότι το νέο αεροσκάφος θα είναι πιο εξελιγμένο από τα ξένα ανάλογα του, όμως οι σχεδιαστές του αεροπλάνου θα βασιστούν σε πολλές σοβιετικές τεχνολογικές καινοτομίες για την κατασκευή του. Οι εργασίες για τη δημιουργία της νέας ρωσικής αεροπορικής «καθολικής» πλατφόρμας, έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν μέσα στη διετία 2015-2016.

Ήδη από τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, ο Ίγκορ Κόζιν σε μια συνέντευξη του στον αεροπορικό διαδικτυακό πόρο AEX.RU είχε πει ότι «η ανθυποβρυχιακή συνιστώσα της Ναυτικής Αεροπορίας θα πρέπει να γίνει πιο καθολική στο σχεδιασμό και πιο ευέλικτη».

Σύμφωνα με τον ταξίαρχο, η ναυτική αεροπορία του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού εξετάζει αρκετές επιλογές αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (και ανθυποβρυχιακών καθηκόντων) που, σύμφωνα με τις νέες επιχειρησιακές ανάγκες, θα πρέπει να ενταχθούν σε υπηρεσία τη διετία 2018-2020.

Σήμερα, στις ανεπτυγμένες χώρες το φάσμα των αποστολών που εκτελούνται από τα αεροσκάφη εντοπισμού υποβρυχίων έχει διευρυνθεί σε μεγάλο βαθμό και τα αεροπλάνα θαλάσσιας περιπολίας έχουν μετατραπεί σε αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων (για παράδειγμα, το P-3 Orion του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ). Προφανώς, μια παρόμοια πορεία περιμένει και τη Ναυτική Αεροπορία της Ρωσίας.

Σε σχέση με την ενεργό ανάπτυξη της περιοχής της ρωσικής Αρκτικής, είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη χώρα να διαθέτει αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας μακράς ακτίνας δράσης, εξοπλισμένα με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και σύγχρονα οπλικά συστήματα.

Αεροσκάφη, που να μπορούν, όχι μόνο να εκτελέσουν καθήκοντα περιπολιών και αναγνώρισης σε απομακρυσμένες θαλάσσιες ζώνες, αλλά και να εκτελούν επιθετικές ενέργειες στα εχθρικά πλοία, να επιχειρούν πολεμικές αποστολές, ενεργώντας ως εναέρια αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης, ελέγχου και διοίκησης, κλπ.

Με τη ραγδαία ανάπτυξη των μη επανδρωμένων τεχνολογιών, η Διοίκηση της Ναυτικής Αεροπορίας ζήτησε από τη ρωσική αμυντική βιομηχανία τη δημιουργία αεροσκαφών και ελικοπτέρων που να μπορούν να λειτουργήσουν τόσο με πιλότο, όσο και μη επανδρωμένα ιπτάμενα μέσα (UAV), δήλωσε ο Ίγκορ Κόζιν.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, τα αεροσκάφη αυτά θα είναι σε θέση να εκτελέσουν, όχι μόνο αναγνωριστικές (κατασκοπευτικές) αποστολές και να επιτηρούν τα θαλάσσια σύνορα της χώρας, αλλά και επιθετικές αποστολές. Το κύριο ατού της χρήσης της μη επανδρωμένης έκδοσης του αεροσκάφους είναι η ασφάλεια του πιλότου, διαβεβαιώνει ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας στην μη επανδρωμένη αεροπορία, Ντενίς Φεντουτίνοφ.

Η ναυτική έκδοση των UAVs ταιριάζει απόλυτα στην νέα άποψη «αρθρωτών» οπλικών συστημάτων, την οποία προωθεί το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας.

Στην υλοποίηση της ή ιδέα είναι απλή: Μπορούμε να κατασκευάσουμε μη επανδρωμένα αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας, αφαιρώντας τα τμήματα που αντιστοιχούν στις θέσεις εργασίας του πληρώματος. Στη θέση τους θα μπορεί να τοποθετηθεί πρόσθετος εξοπλισμός.

Σήμερα, το αυτοματοποιημένο σύστημα ελέγχου και πλοήγησης μπορεί να ενσωματωθεί στο αεροσκάφος, αντικαθιστώντας πρακτικά ένα μέλος του πληρώματος, χωρίς την ίδια στιγμή τα χαρακτηριστικά του αεροσκάφους να χειροτερέψουν.

Η δημιουργία εκ του μηδενός UAVs, με στόχο την υλοποίηση τέτοιων – πολλαπλού σκοπού- αποστολών θα «ξετινάξει» τον προϋπολογισμό του έργου.

Αντίθετα, η τροποποίηση του IL-38 για χρήση σε μη επανδρωμένη λειτουργία θα κοστίσει κατά πολύ φθηνότερα, λέει με βεβαιότητα ο αρχισυντάκτης του περιοδικού αμυντικών θεμάτων «Αρσενάλ Οτέτσεστβα», Βίκτορ Μουραχόβσκι.

Μέχρι η στρατιωτική ηγεσία να επιλέξει τους πιθανούς τρόπους ανάπτυξης μιας γενικής αεροπορικής πλατφόρμας, αποφασίστηκε να εκσυγχρονιστούν τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας IL-38 που ήδη βρίσκονται σε ενεργό υπηρεσία (38 μονάδες).

Παρά το γεγονός, ότι η παραγωγή των IL-38 έχει σταματήσει εδώ και 40 χρόνια, αυτές οι αξιόπιστες ιπτάμενες μηχανές εξακολουθούν να υπηρετούν στις ρωσικές ΕΔ.

Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού θα αφορά στην επαναπιστοποίηση της διαρκούς αξιοπλοΐας των αεροσκαφών σύμφωνα με το σχετικό κανονισμό και θα διευρύνει τις μαχητικές τους ικανότητες με νέο εξοπλισμό, όπως το σύστημα αναζήτησης στόχου και στόχευσης «Novella».

Στο πλαίσιο της υλοποίησης του σχετικού κρατικού διαγωνισμού έχουν ήδη εκσυγχρονιστεί τα πέντε πρώτα IL-38, τα οποία πήραν την κωδική ονομασία «IL-38Ν» («Novella»).

Το τετρακινητήριο ελικοφόρο αεροσκάφος IL-38 που σχεδιάστηκε πριν από μισό και πλέον αιώνα από το διάσημο σχεδιαστικό γραφείο «Ilyushin», ήταν το πρώτο σοβιετικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας (θαλάσσιας περιπολίας και εντοπισμού υποβρυχίων) μακράς ακτίνας δράσης και το πρώτο αεροσκάφος στο οποίο τοποθετήθηκε το ψηφιακό σύστημα αναζήτησης στόχου και στόχευσης «Berkut» (το οποίο αντικαταστάθηκε με το έργο εκσυγχρονισμού τους με το προηγμένο σύστημα «Novella»).

Το αεροπλάνο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο των μέτρων αντιμετώπισης της ανάπτυξης από ένα δυνητικό εχθρό πυρηνικών υποβρυχίων που μεταφέρουν πυραύλους στα τέλη της δεκαετία του 1950.

ΠΗΓΗ Η ΡΩΣΙΑ ΤΩΡΑ

Σχετικές ειδήσεις