GOSSIP

Έρρικα Πρεζεράκου: Η φωτογραφία με το ακρωτηριασμένο δάχτυλο για την Παγκόσμια Ημέρα ΑΜΕΑ

Έρρικα Πρεζεράκου: Η φωτογραφία με το ακρωτηριασμένο δάχτυλο για την Παγκόσμια Ημέρα ΑΜΕΑ

Με έναν ιδίαιτερα συμβολικό τρόπο τίμησε η Έρρικα Πρεζεράκου την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Η Έρρικα Πρεζεράκου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία την Κυριακή ανάρτησε στο Instagram μια φωτογραφία της με το ακρωτηριασμένο δάχτυλό της στο δεξί χέρι μετά το ατύχημα που είχε το 2020 όταν χτυπήθηκε από σκάφος.

«Ήθελα τόσα να γράψω .. όμως μέσα μου μόνο αυτό στάθηκε …» γράφει, μεταξύ άλλων στην ανάρτησή της η Έρρικα Πρεζεράκου προκειμένου να εξηγήσει την απόφασή της αυτή.

«Συγχωράτε με αν κάνω λάθος … μα η παγκόσμια μέρα δεν αφορά τα άτομα που γεννήθηκαν η απέκτησαν αναπηρία αφορά όλους εμάς που είμαστε πολλές φορές μέσα μας ανάπηροι να αγκαλιάσουμε να αγαπήσουμε η να αποδεχτούμε κάθε τι το διαφορετικό που κοιτάμε μόνο το έξω και όχι την φλόγα της ψυχής μέσα .. Είναι για όλους εμάς αυτή η μέρα ηλιολουστα μου πλάσματα. Δεν ξερω αν σας είπα σήμερα πόσο πολύ σας αγαπώ;» συμπλήρωσε στην ανάρτησή της η Έρρικα Πρεζεράκου.

Το ατύχημα της Έρρικας Πρεζεράκου σημειώθηκε στις 7 Αυγούστου του 2020 ενώ ήταν σε διακοπές στην Κύθνο.

Υπενθυμίζεται ότι σε παλαιότερη συνέντευξη της στην ΕΡΤ είχε πει: «Ήξερα όταν άκουσα τον ήχο, ότι μπορεί να μην καταφέρω να ζήσω. Την ώρα που έπεσα στο νερό, έκανα κωλοτούμπες οπότε δεν ήξερα που βρίσκομαι. Αν δεν ήταν το χέρι μου πιο ψηλά κ ήταν τα μαλλιά μου, δεν θα μιλούσαμε τώρα. Άκουσα τον ήχο και δεν ήξερα που με είχε χτυπήσει η προπέλα. Την ώρα που βγήκα κι είδα το χέρι μου, είναι αυτό το ένστικτο επιβίωσης που έχουμε όλοι, κι άρχισα να κολυμπώ κι έλεγα το χέρι μου θα το φτιάξουν στο νοσοκομείο και θα είμαι καλά. Αυτό με έσωσε».

Περιγράφοντας τότε τις σκέψεις της είχε εξομολογηθεί ότι φοβήθηκε πως θα χάσει το χέρι της: «Έχασα σχεδόν το μισό μου αίμα. Άκουσα στο ελικόπτερο που έλεγαν θα σου κόψουμε το χέρι από τον ώμο. Είχα χάσει τόσο αίμα, που το χέρι κινδύνευε να κοπεί ολόκληρο. Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη που ζω. Πιο πολύ με ζόρισε η συμπεριφορά του οδηγού, ο οποίος ούτε ήρθε καν μαζί μου επάνω. Έλεγε ψέματα κι ήταν σοκαριστικό σε ανθρώπινο κομμάτι».