ΕΛΛΑΔΑ

To Newsbomb.gr φέρνει στο φως τα ξεχασμένα οχυρά των Ναζί στις παραλίες της Αττικής

Ένα εν πολλοίς άγνωστο, αλλά ορατό από τον κάθε έναν από εμάς, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, ιστορικό κατάλοιπο της ναζιστικής κατοχής στην Αθήνα, φέρνει στο φως το Newsbomb.gr.

Newsbomb

17/03/2023 15:54

Ρεπορτάζ: Σωτήρης Σκουλούδης , Αναστασία - Βασιλική Γκολέμη

Εικονολήπτης: Νίκος Χριστοφάκης

Το Newsbomb.gr, με ξεναγό τον ερευνητή και Πολιτικό Μηχανικό Πάνο Δευτεραίο πραγματοποίησε οδοιπορικό στην άγνωστη «υπόγεια πόλη» της Αθηναϊκής Ριβιέρας και στα γερμανικά οχυρά της Αττικής.

Πολλά από τα καταφύγια της Αττικής κατασκευάστηκαν από τους Γερμανούς ναζί κατά την κατοχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ το οριστικό τους «τέλος» ήρθε επισήμως το 1956. Ο σκοπός των Γερμανών ήταν να οχυρωθούν σε περίπτωση απόβασης των συμμάχων και να «υπερασπιστούν» την κατεχόμενη Αττική. Κάτι που δεν χρειάστηκε, αφού οι Σύμμαχοι πραγματοποίησαν απόβαση τελικά στη γειτονική Ιταλία.

Ωστόσο, από το ξεκίνημα σχεδόν αυτής της μαύρης σελίδας της νεότερης ιστορίας μας, οι κατακτητές χρησιμοποιούσαν τα οχυρά αυτά -που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα άλλων πεδίων μαχών- ως προμετωπίδα αντίστασης στις όποιες απειλές δια θαλάσσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποια από αυτά αντέχουν στον χρόνο μέχρι και σήμερα, ωστόσο κανένα δεν έχει διατηρηθεί ως μουσειακός χώρος.

Δείτε το ρεπορτάζ:

Στάση πρώτη: Τα ανεξίτηλα σημάδια της Κατοχής στις τρύπες του Καραμανλή

Ένας γερμανικό πολυβολείο κρύβεται δίπλα από τις τρύπες του Καραμανλή, αυτό φαίνεται ότι επέβλεπε τις κινήσεις από τη θάλασσα.

«Είναι μία θέση από αυτές που τα γερμανικά στρατεύματα μπαίνοντας στην Αττική κατασκεύασαν θέσεις είτε μεμονωμένων οχυρωματικών έργων (σκοπιές και πολυβολεία) είτε σε μεγαλύτερης στρατηγικής σημασίας τοποθεσίες που κατασκευάστηκαν οχυρά που κάλυπταν περισσότερο χώρο στο έδαφος και αποτελούνταν από μεγαλύτερες εγκαταστάσεις», εξήγησε ο σπηλαιολόγος Πάνος Δευτεραίος.

Και συμπλήρωσε: «Στη συγκεκριμένη θέση, μπορούμε να φανταστούμε τον Γερμανό στρατιώτη στη σκοπιά του, μέσα στο συγκεκριμένα περιορισμένο χώρο, οι διαστάσεις ήταν πάντα ίσα-ίσα, τόσο όσο έπρεπε. Από τις συγκεκριμένες θυρίδες υπήρχε η θέα προς τον κολπίσκο που βρίσκεται στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας, υπήρχε μία άμεση εποπτεία όπως άλλωστε και σε όλες τις κατασκευές εκείνης της εποχής που βρίσκονταν σε τέτοια σημεία».

Στάση δεύτερη: Το μυστικό πολεμικό καταφύγιο των Γερμανών στην Ανάβυσσο

Στον παραλιακό δρόμο από Σαρωνίδα προς Παλαιά Φώκαια και λίγο πριν από την παραλία της Αναβύσσου, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικόλα. Αριστερά και χαμηλότερα από το εκκλησάκι «βλέποντας» στην ακτή, βρίσκεται ένα πολυβολείο.

«Άλλη μία θέση οχυρωματικού έργου, μεμονωμένη θέση, εκείνης της εποχής βρίσκεται εδώ στη πλαγιά του λόφου του Αγίου Νικολάου Αναβύσσου. Θωρακίζει από την πλευρά της στεριάς το νησάκι, καθώς δεν βλέπει προς το πέλαγος αλλά εννοείται ότι σε κάθε θέση τα έργα αυτά κατασκευάζονταν προσανατολισμένα προς εκεί που έκριναν οι γερμανικές δυνάμεις ότι υπήρχε ο μεγαλύτερος κίνδυνος», σχολίασε ο Πάνος Δευτεραίος σχετικά με το δεύτερο καταφύγιο των Γερμανών.

Στάση τρίτη: Οχυρωματικά έργα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στα Λεγραινά

Όπως φαίνεται η παραλιακή ζώνη μέχρι την Λαυρεωτική είναι γεμάτη από διάφορα οχυρωματικά έργα τα οποία κατασκεύασαν οι Γερμανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου προκειμένου να ελέγχουν τις θαλάσσιες συγκοινωνίες και μετακινήσεις.

Στην τρίτη στάση συναντήσαμε οχυρωματικά έργα στην παραλία των Λεγραινών. Ορισμένα από αυτά τα ζωντανά ιστορικά μνημεία έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και είναι εμφανή τα σημάδια της διάβρωσης.

«Είμαστε στο κέντρο μίας από τις τέσσερις μεγάλες βάσεις κανονιών που θωράκιζαν το συγκεκριμένο λόφο εδώ στη περιοχή των Λεγραινών και μαζί με άλλες εγκαταστάσεις μερικές υπόγειες και επιφανειακές συνέθεταν ένα τοπικό οχυρό σαν ένα στρατόπεδο της εποχής. Ο διάδρομος στο σημείο οδηγούσε στην υπόγεια αποθήκη που χρησίμευε για να φυλάσσονται τα οχυρωματικά», εξήγησε ο Πάνος Δευτεραίος.

Στάση τέταρτη: Τα σημάδια της Κατοχής στο Σούνιο

Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι τα ιστορικά αυτά οχυρώματα έχουν προσαρμοστεί στο σήμερα αλλά και το γεγονός ότι οι Γερμανοί είχαν επιμεληθεί αρκετά τα έργα αυτά σαν να ήθελαν να μείνουν αρκετά στον τόπο.

«Το συγκεκριμένο μεγάλο πολυβολείο, χτισμένο με τούβλα σε αντίθεση με τα υπόλοιπα που είναι κατασκευασμένα με μπετόν, κάποια στιγμή μετά τον πόλεμο έγινε μία προσπάθεια να μετασχηματιστεί σε κάποιο μικρό “σπιτάκι”. Το εντυπωσιακό όλων είναι ότι από πάνω του στέκει ένα όπλο εκείνης της εποχής σαν σημερινό σκουριασμένο έκθεμα μίας άλλης εποχής», σχολίασε ο σπηλαιολόγος.