ΕΛΛΑΔΑ

Κακοκαιρία Daniel: Ανατριχιάζουν οι εικόνες από τη Μεταμόρφωση Καρδίτσας

Μεταμόρφωση, Καρδίτσα, κακοκαιρία Daniel

Απόκοσμες είναι οι εικόνες που έρχονται από τη Μεταμόρφωση Καρδίτσας μετά την κακοκαιρία Daniel 

Ανατριχιάζουν οι εικόνες από τη Μεταμόρφωση Καρδίτσας που φέρνει στη δημοσιότητα το OPEN TV. Το χωριό «εξαφανίστηκε» από τους τόνους νερού που έφερε η κακοκαιρία Daniel.

Από το πρωί, χρησιμοποιώντας κανό, ερευνητικά κλιμάκια, ψάχνουν μέσα στον οικισμό για το εάν υπάρχει κάποιος που χρειάζεται βοήθεια, όπως μεταδίδει ο απεσταλμένος του Open, Γιάννης Ρήγος, έχουν απεγκλωβιστεί αρκετοί κάτοικοι.

Αγνοούνται μια 85χρονη και ο 65χρονος γιος της

Όπως περιγράφει ο πρόεδρος της Μεταμορφώσεως, Πέτρος Κοντογιάννης: «Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και πολύ. Σίγουρα η στάθμη έχει πέσει στο ένα μέτρο περίπου. Το νερό από τον Παλαμά και τα γύρω χωριά θα περάσει στο δικό μας για να φύγει, να στραγγίξει το νερό. Έχουμε θέμα. Στον Παλαμά πέρασε και έφυγε σε μας είναι ακόμα μέχρι τη στέγη σε κάποια σημεία. Στα 3-4 μέτρα φτάνει». Και συνεχίζει:

«Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε, έχουν απεγκλωβιστεί περίπου 100 άτομα και άλλοι 200 περίπου είχαν φύγει. Σύνολο είμαστε 307 κάτοικοι στο χωριό. Έχουμε δύο άτομα που έμειναν πίσω και πάμε να τους πάρουμε και είναι δύο που αγνοούνται. Δεν έχουμε μάθει ακόμα κάτι, κάποια πληροφορία για αυτούς. Είναι μια γυναίκα, 85 χρονών και ο γιος της, 65 χρονών».

Όλος ο θεσσαλικός κάμπος έχει μετατραπεί σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα, με την κατάσταση να είναι δραματική για τέταρτη ημέρα, όπως φαίνεται στις εικόνες. Κύριο μέλημα των Αρχών είναι να βρεθούν όλοι οι άνθρωποι που είναι σε ανάγκη, με εθελοντές να λένε στο OPEN πως από χτες, Παρασκευή, όλη μέρα και όλη νύχτα συνέχιζαν να διασώζουν κόσμο μέσα στον οικισμό.

Στις λέμβους, ακόμη και με κουπιά, εθελοντές κάνουν 3-4 χιλιόμετρα μέσα στα λασπόνερα για να δώσουν ένα νερό, φαγητό ή να μεταφέρουν ανθρώπους που είναι σε ανάγκη.

«Πώς θα ξαναγυρίσουμε;»

Όπως σημειώνει ο κ. Κοντογιάννης: «Πρώτα πρέπει να δούμε τι γίνεται με τους αγνοούμενους και έπειτα θα αποφασίσουμε εάν πρέπει να ξαναγυρίσουμε πίσω στον χωριό, γιατί είχαμε ξανά το ΄94 πάλι πλημμύρα. Το ψυχολογικό φορτίο είναι μεγάλο ειδικά για όσους το ξαναζήσανε. Όταν βγαίναμε χτες μικρά παιδιά κλαίγανε. Πώς θα ξαναγυρίσουμε; Πολλοί λένε πως δεν θέλουν να ξαναγυρίσουνε, φοβούνται… Τι σοκ έχουν υποστεί όλοι αυτοί. Θα δούμε τώρα τι θα κάνουμε αλλά το καλύτερο είναι να μην ξαναγυρίσουμε γιατί πιστεύω πως σύντομα θα έχουμε και πάλι τέτοια φαινόμενα. Ξανακινδυνέψαμε με τον Ιανό, το είχαμε σώσει το χωριό αλλά πλέον δεν γίνεται τίποτα…».