Όσκαρ Σίντλερ: Ο άπληστος Γερμανός που έσωσε 1.200 Εβραίους - Η χρεωκοπία και η ταφή στην Ιερουσαλήμ

Η συγκλονιστική ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ θα μείνει ανεξίτηλη ανά τους αιώνες, όχι γιατί ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, Στίβεν Σπίλμπεργκ κατάφερε να μετουσιώσει το ανθρώπινο δράμα και την φρικαλεότητα του Ολοκαυτώματος, σε ένα noir συνονθύλευμα συναισθημάτων απόγνωσης, φόβου και αίσθησης ελπίδας στην μεγάλη οθόνη, κερδίζοντας μεταξύ άλλων επτά όσκαρ, αλλά γιατί η πραγματική ιστορία που εκτυλίχθηκε, ξεπερνά κατά πολύ τα πλαίσια ενός χολιγουντιανού έργου τέχνης.

Ο όρος ανιδιοτέλεια, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι είναι η «επιτομή» της ιστορίας του Όσκαρ Σίνλτερ και της λίστας, με την οποία κατάφερε να διασώσει από φρικτά βασανιστήρια και τελικώς τον θάνατο, τουλάχιστον 1.200 ζωές Εβραίων, με την ιστορία του να γίνεται ευρέως γνωστή με την πολυβραβευμένη ταινία «Η λίστα του Σίντλερ», παραγωγής 1993.

Ο Όσκαρ Σίνλτερ, από «άπληστος» Γερμανός επιχειρηματίας που επέλεγε «στρατόπεδα» για το κέρδος και απολάμβανε τα κέρδη που αποκόμιζε από την κατάσταση του «χάους», στην οποία βρισκόταν η οικονομία λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εφοδιάζοντας με τις γραμμές παραγωγής του το ναζιστικό καθεστώς, μετατράπηκε -στη θέα της φρίκης του πολέμου- σε έναν ανθρωπιστή με αυτοσκοπό την διάσωση όσο περισσότερων ανθρώπων μπορούσε, θυσιάζοντας την προσωπική του περιουσία και βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή.

Ο Όσκαρ Σίντλερ γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1908 στο Τσβίταου της Μοραβίας, που τότε ανήκε στην Αυστροουγγαρία και σήμερα στην Τσεχία και υπήρξε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, κυρίως για επαγγελματικούς λόγους και όχι ιδεολογικούς.

Μάλιστα, ο ίδιος εξελίχθηκε σε «μετρ» των δωροδοκιών προς Γερμανούς αξιωματούχους, κατορθώνοντας το 1940 να αποκτήσει ένα εργοστάσιο οικιακών ειδών στην κατεχόμενη Κρακοβία, με το οποίο προμήθευε τον γερμανικό στρατό, κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στην Κρακοβία υπήρχε ένα από τα μεγαλύτερα εβραϊκά γκέτο της Πολωνίας, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειονότητα των υπαλλήλων του να είναι Εβραίοι.

Ο Σίντλερ αποφασισμένος να αναπτύξει τις επιχειρήσεις πουλώντας σκεύη σίτισης στον γερμανικό στρατό, δωροδοκούσε αξιωματικούς «κλειδιά» για ανάθεση συμβολαίων με τον γερμανικό στρατό. Εκείνη την εποχή γνώρισε τον Ισαάκ Στερν, έναν Εβραίο λογιστή με τον οποίο θα δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση και ο οποίος θα τον βοηθήσει στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.

Στην συγκεκριμένη πόλη ζούσαν σε γκέτο γύρω στις 6.000 Εβραίοι. Μετά από συμβουλή του Εβραίου λογιστή του, προχώρησε σε πρόσληψη μεγάλου αριθμού Εβραίων για τα εργοστάσιά του, μιας και θεωρήθηκαν φθηνό και οικονομικό εργατικό προσωπικό.

Η «Λίστα του Σίντλερ»

Το 1943 οι τοπικές αρχές κατοχής αποφάσισαν να διαλύσουν το γκέτο και να το μετατρέψουν σε στρατόπεδο εργασίας, όπου θα δούλευαν οι υγιείς Εβραίοι, ενώ οι ανήμποροι για εργασία θα μεταφέρονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου ήταν βέβαιος ο θάνατός τους στα κρεματόρια.

Τότε ο Σίντλερ επανέλαβε το ευγενές σπορ της δωροδοκίας, πείθοντας τον τοπικό Γερμανό διοικητή να μεταφέρει το εργοστάσιο στην επίσης κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία και να πάρει μαζί του τους Εβραίους υπαλλήλους του, από μία λίστα που συνέταξε ο ίδιος. Ήταν η περίφημη «Λίστα του Σίντλερ», όπως έμεινε στην ιστορία.

Η λίστα περιείχε 1.100 άτομα τα οποία ήταν όλοι οι υπάλληλοι του εργοστασίου του, αλλά και αρκετοί άλλοι. Το φθινόπωρο του 1944 ο Σίντλερ, αφού δωροδόκησε όλους τους ανθρώπους «κλειδιά», άρχισε την μεταφορά του εργοστασίου του στην Τσεχοσλοβακία.

Τον Οκτώβριο, μεταφέρθηκαν αρχικά περίπου 800 άτομα και μετά άλλα 300, γυναίκες και παιδιά. Είναι χαρακτηριστικό, ότι η δεύτερη ομάδα οδηγήθηκε μετά από λάθος στο Άουσβιτς, με σκοπό την θανάτωσή τους -και των 300 ατόμων- αλλά ο Σίντλερ μετά από άμεσες ενέργειες κατόρθωσε να τους σώσει και να τους οδηγήσει στην Τσεχοσλοβακία. Κατά τους επόμενους 11 μήνες το εργοστάσιό του δεν παρήγαγε ούτε έναν κάλυκα. Σαν δικαιολογία για το παραπάνω προς τον Γερμανικό στρατό, δόθηκε το γεγονός των «αρχικών δυσκολιών». Στην πραγματικότητα όμως, σκοπίμως είχε αποδυναμώσει την γραμμή παραγωγής, με απώτερο σκοπό την κακή παραγωγή καλύκων για σφαίρες.

Η χρεωκοπία και η επιστροφή στη Γερμανία

Εξαντλημένος οικονομικά μετά τη λήξη του πολέμου, ζούσε από τη φιλανθρωπία των εβραίων υπαλλήλων του που είχε διασώσει, αλλά και εβραϊκών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Το 1949, με την πολεμική αποζημίωση που έλαβε, μετακινήθηκε με τη σύζυγό του στην Αργεντινή, όπου άνοιξε μία αγροτική φάρμα. Γρήγορα, όμως, η σπάταλη και τρυφηλή ζωή του τον οδήγησε στη χρεωκοπία. Χώρισε από τη σύζυγό του κι επέστρεψε στην τότε Δυτική Γερμανία. Ασχολήθηκε με το εμπόριο τσιμέντου, αλλά κι αυτή η επιχειρηματική του δραστηριότητα δεν ευδοκίμησε.

Μέχρι τον θάνατό του, στις 9 Οκτωβρίου 1974, ο Όσκαρ Σίντλερ ζούσε με μία πενιχρή σύνταξη και τις φιλανθρωπίες των εβραϊκών οργανώσεων. Τάφηκε στο όρος Σιών της Ιερουσαλήμ, όντας το μοναδικό μέλος του Ναζιστικού Κόμματος που έλαχε αυτής της τιμής.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Επίδομα Θέρμανσης: Μεγαλύτερο σε ύψος, περισσότεροι οι δικαιούχοι – Τα νέα διευρυμένα κριτήρια

Ο καιρός τρελάθηκε: Πού θα δείξει 30 βαθμούς μετά την κακοκαιρία «Αθηνά» - Η πρόγνωση Αρναούτογλου

Η στιγμή της πτώσης του αεροπλάνου του Ρουμάνου μεγιστάνα στην Ιταλία – Ξεκληρίστηκαν 2 οικογένειες