Μαρόκο: Μυστήριο με τις λάμψεις στον ουρανό πριν τον σεισμό - Πού οφείλεται αυτό το φαινόμενο

Οι αναφορές για «σεισμικά φώτα» στον πρόσφατο σεισμό του Μαρόκου έφεραν ξανά στο προσκήνιο έναν προβληματισμό των επιστημόνων καθώς διίστανται οι απόψεις για το τι τα προκαλεί. Μάλιστα, οι αναφορές αυτές ανάγονται πίσω στην αρχαία Ελλάδα.

Αυτές οι εκρήξεις φωτεινού, χορευτικού φωτός σε διαφορετικά χρώματα έχουν προβληματίσει εδώ και καιρό τους επιστήμονες αλλά είναι «σίγουρα αληθινές», είπε ο Τζον Ντερ, ένας συνταξιούχος γεωφυσικός που εργαζόταν στο Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ και που έχει συγγράψει πολλές επιστημονικές εργασίες για τα φώτα σεισμού ή EQL.

«Η θέαση τους εξαρτάται από το σκοτάδι και άλλους παράγοντες», εξηγεί ενώ ανέφερε ότι το πρόσφατο βίντεο από το Μαρόκο που κοινοποιήθηκε στο διαδίκτυο έμοιαζε με παρόμοιο που αποτύπωνε φώτα του σεισμού όπως καταγράφηκαν από κάμερες ασφαλείας κατά τη διάρκεια ενός σεισμού του 2007 στο Πίσκο του Περού.

Τα σεισμικά φώτα μπορούν να έχουν διαφορετικές μορφές, σύμφωνα με σύγγραμμα για το φαινόμενο του Derr και δημοσιεύτηκε στην έκδοση του 2019 της Εγκυκλοπαίδειας της Γεωφυσικής Στερεάς Γης.

Μερικές φορές, τα φώτα μπορεί να φαίνονται παρόμοια με τους συνηθισμένους κεραυνούς ή μπορεί να είναι σαν μια φωτεινή ζώνη στην ατμόσφαιρα παρόμοια με το πολικό σέλας. Άλλες φορές μοιάζουν με λαμπερές σφαίρες που ίπτανται στον αέρα. Μπορεί επίσης να μοιάζουν με μικρές φλόγες που τρεμοπαίζουν ή έρπουν κατά μήκος ή κοντά στο έδαφος ή μεγαλύτερες φλόγες που αναδύονται από το έδαφος.

Για να κατανοήσουν καλύτερα τα σεισμικά φώτα, ο Derr και οι συνεργάτες του συγκέντρωσαν πληροφορίες για 65 αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς σεισμούς για τους οποίους υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές για σεισμικά φώτα που χρονολογούνται από το 1600.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το 80% των περιστατικών με τα σεισμικά φώτα που μελετήθηκαν παρατηρήθηκαν σε σεισμούς με μεγέθη μεγαλύτερα από 5,0 της κλίμακας Ρίχτερ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το φαινόμενο παρατηρήθηκε λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια του σεισμικού γεγονότος και ήταν ορατό σε απόσταση 600 χιλιομέτρων (372,8 μίλια) από το επίκεντρο του σεισμού.

Σεισμοί, ιδιαίτερα ισχυροί, είναι πιο πιθανό να συμβούν κατά μήκος ή κοντά στις περιοχές όπου συναντώνται οι τεκτονικές πλάκες. Ωστόσο, η μελέτη του 2014 διαπίστωσε ότι η συντριπτική πλειονότητα των σεισμών που συνδέονται με σεισμικά φώτα συνέβησαν εντός τεκτονικών πλακών και όχι στα όριά τους.

Επιπλέον, τα σεισμικά φώτα ήταν πιο πιθανό να εμφανιστούν σε ή κοντά σε κοιλάδες με ρήγματα, μέρη όπου, σε κάποιο σημείο στο παρελθόν, ο φλοιός της Γης είχε απομακρυνθεί, δημιουργώντας μια επιμήκη πεδινή περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο υψηλότερα τμήματα γης.

Πιθανές αιτίες

Αναφορικά με τις αιτίες που προκαλούν το φαινόμενο, ο ερευνητής της ΝΑSA, Friedemann Freund, έχει καταλήξει σε μια θεωρία, σύμφωνα με την οποία όταν ορισμένα ελαττώματα ή ακαθαρσίες σε κρυστάλλους στα πετρώματα υποβάλλονται σε μηχανική καταπόνηση, όπως κατά τη διάρκεια της συσσώρευσης τεκτονικών τάσεων πριν ή κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου σεισμού, διασπώνται αμέσως και παράγουν ηλεκτρισμό.