ΚΟΣΜΟΣ

«Μανιφέστο» του Σνόουντεν

«Μανιφέστο» του Σνόουντεν

Των κινήσεών του υπεραμύνεται ο καταζητούμενος από τις ΗΠΑ πρώην συμβασιούχος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) Έντουαρντ Σνόουντεν σε άρθρο του με τίτλο «Ένα Μανιφέστο για την Αλήθεια» που δημοσιεύεται στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

Όπως αναφέρει, οι εκκλήσεις για μεγαλύτερο έλεγχο επί των κρατικών μυστικών υπηρεσιών αποδεικνύουν πως είχε δίκαιο να αποκαλύψει τις μεθόδους και τους στόχους της αμερικανικής κατασκοπείας.

Στο άρθρο του ο Σνόουντεν τονίζει πως οι αποκαλύψεις του όχι μόνο δεν προκάλεσαν ζημιά αλλά βοήθησαν ώστε να σημειωθεί μία ριζική μεταστροφή.

«Οι πολίτες θα πρέπει να παλέψουν ενάντια στη συσκότιση της πληροφόρησης για ζητήματα θεμελιώδους σημασίας για το κοινό. Εκείνοι που λένε την αλήθεια δεν διαπράττουν κάποιο έγκλημα», υπογραμμίζει.

Στο ‘Μανιφέστο’ του, ο 30χρονος -που σήμερα ζει στη Ρωσία, όπου του έχει παραχωρηθεί άσυλο- σημειώνει πως οι μαζικές παρακολουθήσεις αποτελούν ένα παγκόσμιο πρόβλημα που χρειάζεται παγκόσμια λύση και προσθέτει ότι «προγράμματα εγκληματικής παρακολούθησης» που εξυφαίνουν οι μυστικές υπηρεσίες διακυβεύουν την ιδιωτική ζωή του ατόμου, την ελευθερία της άποψης και την ανοικτή κοινωνία.

Σύμφωνα με τον Σνόουντεν, η ύπαρξη της τεχνολογικής δυνατότητας για κατασκοπεία δεν θα πρέπει να καθορίζει την πολιτική: «έχουμε το ηθικό καθήκον να εξασφαλίσουμε πως οι νόμοι και οι αξίες μας θα περιορίσουν τα προγράμματα παρακολούθησης και θα προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα».

«Η κοινωνία θα πρέπει να κατανοήσει και να κρατήσει σε λογαριασμό αυτά τα προβλήματα μόνον μέσα από μία ανοικτή, άτεγκτη και καλά πληροφορημένη συζήτηση», επισημαίνει.

Υποστηρίζει παράλληλα πως πολλές κυβερνήσεις που τώρα αισθάνονται εκτεθειμένες από τις αποκαλύψεις, ήταν εκείνες που πρώτες απ’ όλους είχαν εξαπολύσει μία «εκστρατεία προγραφών» για να καταστείλουν τον διάλογο, τρομοκρατώντας τους δημοσιογράφους και απειλώντας τους με διώξεις.

«Εκείνην την εποχή το κοινό δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσει τη χρησιμότητα των αποκαλύψεων εκείνων. Οι πολίτες εμπιστεύονταν τις κυβερνήσεις τους ότι θα πάρουν τις ορθές αποφάσεις...Σήμερα γνωρίζουμε πως αυτό είναι λάθος και πως μία τέτοια συμπεριφορά δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον», λέει στο άρθρο του ο Σνόουντεν.