MEDIA

Χάρις Αλεξίου: «Βίωσα πένθος για την απώλεια της φωνής μου» - Η ζωή της χωρίς το τραγούδι

Χάρις Αλεξίου: «Βίωσα πένθος για την απώλεια της φωνής μου» - Η ζωή της χωρίς το τραγούδι
Glomex

Η Χάρις Αλεξίου παραχώρησε συνέντευξη στην οποία μίλησε για τις δυσκολίες που έχει περάσει στη ζωή της και μίλησε και για την απώλεια της φωνής της.

Για το πένθος που βίωσε λόγω της απώλειας της φωνής της, αλλά και το πώς ζει χωρίς το τραγούδι, μίλησε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή της η Χάρις Αλεξίου.

Η γνωστή τραγουδίστρια βρέθηκε στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ και αναφέρθηκε στην απόφασή της να σταματήσει να τραγουδά, καθώς όπως είπε «δεν γίνεται να κοροϊδεύεις».

Η κυρία Αλεξίου είπε για το θέμα με τη φωνή της: «Το πένθος δεν ήταν επειδή έφυγα από τη δουλειά, το πένθος -ας μην φοβόμαστε να πούμε τη λέξη ακόμα- ήταν για την απώλεια της φωνής. Αυτό, όσο κι αν θες να το διασκεδάσεις, να πεις “τα έκανα όλα, τα έζησα, επιτυχία, ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο, έπαιξα στα ωραιότερα και μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, είμαι χορτάτη καλλιτέχνις”… Όμως, θέλεις τη φωνή σου».

Όταν ρωτήθηκε αν θέλει κουράγιο να το παραδεχθεί αυτό κάποιος, επεσήμανε: «Τι να παραδεχτείς; Ο κόσμος το ξέρει. Δεν το άφησα να γίνει πολύ, το πρόλαβα. Τα σημάδια είχαν φανεί. Όταν τραγουδάς πρέπει να τραγουδάς, δεν γίνεται να κοροϊδεύεις».

Για το πώς προχώρησε μετά από αυτό είπε πως «κρατάς αυτό και πας παρακάτω. Αυτό δεν είναι μια απλή υπόθεση, να πεις πάω παρακάτω. Πρέπει να παραδεχτείς και την απώλεια, να παραδεχτείς την ήττα, τη νέα συνθήκη. Θέλει τον χρόνο του. Και το πένθος θέλει τον χρόνο του».

«Είμαι τυχερή ακόμη, γιατί σε αυτή την ηλικία συμβαίνουν νέα ξεκινήματα. Αυτό για έναν άνθρωπο είναι μεγάλη υπόθεση. Έχω μιλήσει με συνάδελφο, που λέει “αν σταματήσω να τραγουδάω θα πεθάνω, δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο από το να ανεβαίνω στη σκηνή, δεν ξέρω να ζω”. Εγώ ήξερα να ζω και χωρίς το τραγούδι, δηλαδή να παίρνω χαρά από πάρα πολλά πράγματα», εξήγησε η ερμηνεύτρια.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η Χάρις Αλεξίου ανέφερε πως στη ζωή της ήταν μαθημένη στον αγώνα. «Δεν μπορώ να πω ότι έζησα μια εύκολη ζωή, από παιδί. Ήταν ένας συνεχής αγώνας. Κάθε τι που γινόταν ήταν μια άσκηση πάνω στη δυσκολία. Οπότε ήμουν μαθημένη στον αγώνα, για αυτό μετά έδωσα στον εαυτό μου τα δώρα, να απολαύσει κι άλλα πράγματα. Δηλαδή να ζήσω ένα διάστημα στο Παρίσι», δήλωσε.