ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Κοστέλο: Χρέος, τράπεζες, ανεργία και Δημόσιο τα τρωτά σημεία της ελληνικής οικονομίας

Ο Ντέκλαν Κοστέλο, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν
Ο Ντέκλαν Κοστέλο, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν
ΑΠΕ - ΜΠΕ

Την ανάγκη να συνεχιστεί, όποιος κι αν είναι ο εκλογικός κύκλος, η εφαρμογή των οροσήμων και των στόχων του Σχεδίου Ανάκαμψης (RRF) εντός χρονοδιαγράμματος τονίζει ο Ντέκλαν Κοστέλο, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν, ο οποίος τις επόμενες ημέρες θα συμμετάσχει στο συνέδριο του Economist στην Αθήνα.

Ερωτηθείς από τα Νέα για το ποια παραμένουν τα τρωτά σημεία της ελληνικής οικονομίας ο Ντέκλαν Κοστέλο αναφέρθηκε στο χρέος, στο τραπεζικό σύστημα, στην ανεργία και τη δημόσια διοίκηση.

Για το υψηλό χρέος είπε πως δεν εγείρει άμεσες ανησυχίες για τη χρηματοδότηση ή τη ρευστότητα, αλλά η κυβέρνηση θα χρειαστεί κάποια χρηματοδότηση τα επόμενα χρόνια και είναι σαφές ότι με την αύξηση των σπρεντ θα υπάρξει πρόσθετο κόστος. Επίσης, τόνισε πως το υψηλό χρέος επηρεάζει την ικανότητα των ελληνικών επιχειρήσεων να συγκεντρώνουν χρήματα για επενδύσεις.

Για το τραπεζικό σύστημα είπε ότι έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν είναι τόσο ισχυρό. «Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν μειωθεί δραματικά, εν μέρει χάρη στον «Ηρακλή», αλλά παραμένουν σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με άλλα κράτη-μέλη. Η κερδοφορία των τραπεζών έχει περιοριστεί και είναι ένα ζήτημα που πρέπει να παρακολουθούμε», είπε.

Ερωτηθείς για τον κυβερνητικό σχεδιασμό για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης στο Δημόσιο και τους συνταξιούχους, την αύξηση των συντάξεων και τη μείωση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, το στέλεχος της Κομισιόν ανέφερε τα εξής: «Η Ελλάδα πρέπει να είναι συνετή στη λήψη δημοσιονομικών μέτρων που θα μπορούσαν να έχουν μόνιμο αντίκτυπο για να διασφαλίσει ότι οι τρέχουσες δαπάνες δεν θα αυξηθούν ταχύτερα από την ικανότητα ανάπτυξης της οικονομίας. Όσον αφορά αυτά που αναφέρατε, πρέπει να διαχωρίσουμε πόσο συνεπή είναι αυτά τα μέτρα με τον πραγματικό δημοσιονομικό χώρο και με τον πιο μακροπρόθεσμο διαρθρωτικό σχεδιασμό του φορολογικού και συνταξιοδοτικού συστήματος. Η απόφαση για το εάν οι μισθοί του δημόσιου τομέα πρέπει ή όχι να αυξηθούν ή εάν αυτά τα μέτρα που εισήχθησαν στην κρίση πρέπει να καταργηθούν σταδιακά πρέπει επίσης να εξεταστεί με το τι άλλο συμβαίνει για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στον δημόσιο τομέα. Ο χρόνος του μέτρου εξαρτάται λίγο από τον δημοσιονομικό χώρο, αλλά ο σχεδιασμός του μέτρου εξαρτάται από την ανάγκη να υπάρχει ένα σαφές στρατηγικό σχέδιο για την προσέλκυση και διατήρηση εργαζομένων υψηλής ποιότητας. Εξαρτάται επίσης από την παραγωγικότητα. Εάν η παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα αυξηθεί, θα πρέπει να υπάρχει περιθώριο αύξησης των μισθών με την πάροδο του χρόνου».