ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ευθύνες σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από τη ΔΗΜΑΡ για το έλλειμμα

Ευθύνες σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από τη ΔΗΜΑΡ για το έλλειμμα

Επικρίσεις για τους χειρισμούς των δύο κυβερνήσεων του 2009, αφήνουν δύο βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, επιρρίπτοντας πολιτικές ευθύνες στα δύο μεγάλα κόμματα.

Οι ανεξάρτητοι βουλευτές και μέλη πλέον της «Δημοκρατικής Αριστεράς», Οδυσσέας Βουδούρης και Ηλίας Θεοδωρίδης, στις πορισματικές τους θέσεις για το έλλειμμα του 2009, επιρρίπτουν πολιτικές ευθύνες στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, για την διόγκωση ενός «αδηφάγου πολιτικοκρατικού συστήματος και μιας μεταπρατικής εισαγωγικής οικονομίας που οδήγησαν στον υπέρμετρο δανεισμό».

«Οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, μπορεί να αφορούν σ' αυτούς που δημιούργησαν τα ελλείμματα και όχι σ' αυτούς που τα κατέγραψαν».

Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ στηλιτεύουν «τη σκανδαλώδη διαχείριση των διαρκώς αυξανόμενων δαπανών της πενταετίας Αβραμόπουλου στην υγεία, για την οποία δεν ζητήθηκαν ποτέ ευθύνες από την κυβέρνηση Παπανδρέου, τις υπερτιμολογήσεις στον τομέα των δημοσίων έργων, ολόκληρο το σύστημα κρατικών χρηματοδοτήσεων κάθε λογής προγραμμάτων, καθώς και την κατάρρευση και διαφθορά των φοροεισπρακτικών μηχανισμών της χώρας, το λαθρεμπόριο καυσίμων που έμεινε άθικτο και τη διαχρονικά ανεξέλεγκτη συσσώρευση πλούτου και το μαύρο χρήμα της παραοικονομίας.

«Το δίδυμο των κυρίων Καραμανλή-Παπαθανασίου, παρακολουθεί την ραγδαία επιδείνωση των δημοσιονομικών της χώρας και αντί να πάρει μέτρα έκτακτης ανάγκης που επιβάλλουν οι συνθήκες υπερβολικού ελλείμματος, ομιλούν για μέτρα που θα ήταν αναγκαία μετά τις εκλογές, δηλαδή στο τελευταίο δίμηνο του έτους (…)», προσθέτουν στη συνέχεια.

Οι κ.κ. Βουδούρης και Θεοδωρίδης κατηγορούν επίσης τους κ.κ. Καραμανλή και Παπαθανασίου για «βαρειά αμέλεια και κακοδιαχείριση της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας», αλλά και για την «κατασπατάληση πόρων στην υγεία και στην εκτίναξη των ελλειμμάτων των κλάδων υγείας των ασφαλιστικών ταμείων».

Ως προς τις ευθύνες της κυβέρνησης Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου, επισημαίνουν ότι αυτές αφορούν στο γεγονός ότι «καθυστέρησε να αντιληφθεί τις δραματικές συνθήκες στις οποίες είχε περιέλθει η χώρα, εξαιτίας ενός μη βιώσιμου οικονομικού μοντέλου«, αλλά και στο «χειρισμό της κρίσης δανεισμού της χώρας και στη συνέχεια τη διαχείριση του υπέρογκου χρέους που είχε συσσωρευτεί».