Δαμανάκη:Η Ευρώπη είναι πρωτίστως κοινωνία και δευτερευόντως οικονομία

«Και στις ευρωεκλογές που έρχονται, οι πολίτες θα κληθούμε να επιλέξουμε, αν θα έχουμε περισσότερη ή λιγότερη Ευρώπη. Εμείς θα επιλέξουμε, εμείς θα ζήσουμε με τις συνέπειες των επιλογών μας» προσέθεσε. Ανατρέχοντας στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προχώρησε μετά από κρίσεις (με το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου συγκροτήθηκε η ΕΟΚ, μετά από την πετρελαϊκή κρίση στη δεκαετία του ΄70 άνοιξε ο δρόμος για την Ενιαία Αγορά, η πτώση του τείχους του Βερολίνου σηματοδότησε τη διεύρυνση της ΕΕ) η κ. Δαμανάκη τόνισε πως και σε τούτη τη φάση η ΕΕ καλείται να κάνει το προωθητικό άλμα.

«Διότι η Ευρώπη έχει μεν ένα μέγεθος που μετράει (είναι το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 20% της παγκόσμιας οικονομίας), αλλά είναι κάτι παραπάνω από μια απλή αγορά. Το ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει να κάνει με αξίες, με πρότυπα, με δικαιώματα. Πρωτίστως ζούμε σε μια κοινωνία, δευτερευόντως σε μια οικονομία. Η οικονομική πολιτική δεν είναι αυτοσκοπός και όταν καταρρεύσει μια κοινωνία, είναι πολύ δύσκολο να την επαναφέρουμε».

Αναφερόμενη στην κρίση που έπληξε την ΕΕ, η κ. Δαμανάκη σημείωσε ότι βρήκε την Ευρώπη με διαρθρωτικά προβλήματα και με ελλείμματα στον βασικό σχεδιασμό (όπως στη λειτουργία του ευρώ). «Τα καλά νέα είναι ότι συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να πολεμήσουμε την κρίση ενωμένοι και κινητοποιήσαμε πάνω από 700 δισεκ. ευρώ για να απομακρύνουμε το ευρώ από το χείλος του γκρεμού. Μείναμε όρθιοι πέφτοντας απ' την Ακρόπολη» τόνισε η κ.Δαμανάκη.

Ωστόσο, παρατήρησε, υπήρξε καθυστέρηση - «πολύτιμη» σε πολλές περιπτώσεις, στην ελληνική περίπτωση «δεν συνυπολογίστηκε η ύφεση στην απόδοση του προγράμματος» («το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε πάνω από 23% από το 2009, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ σε συνθήκες ειρήνης»), σε πολλές περιπτώσεις ακολουθήθηκαν διακυβερνητικές και όχι κοινοτικές λύσεις.

Στις πλούσιες χώρες δημιουργήθηκαν ισχυρές πιέσεις να αντιταχθούν σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης και όλα αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν στην αξιολόγησή μας. Σήμερα, σημείωσε η κ. Δαμανάκη, που «η ενίσχυση ακραίων αντι-ευρωπαϊκών απόψεων είναι γενικό φαινόμενο, τι θα κάνουμε; Η Γερμανία θα στηρίξει την ευρωπαϊκή προοπτική στενότερης συνεργασίας κι αλληλεγγύης και ποια από τις τρείς επιλογές (η απλή διαχείριση με βραχυπρόθεσμους στόχους, η απόφαση διάλυσης της ΕΕ και η απόφαση μετάβασης στην ολοκλήρωση) θα αναδειχθεί ισχυρή από τις ευρωεκλογές;».

Υποστηρίζοντας την ανάγκη της περαιτέρω ολοκλήρωσης, η επίτροπος σημείωσε ότι «ήδη η τραπεζική ένωση βρίσκεται υπό κατασκευή, η δημοσιονομική ένωση έχει επίσης ξεκινήσει (με τη θέσπιση της αξιολόγησης των επιδόσεων κάθε χώρας ανά εξάμηνο), το επόμενο βήμα είναι η οικονομική ένωση (για την ανάπτυξη, την απασχόληση και την αντιμετώπιση του χάσματος της ανταγωνιστικότητας) και τέλος η πολιτική ένωση, με αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση».

Για να πορευτούμε σε αυτό τον δρόμο όμως και για να διαφύγουμε από τη σημερινή πολυδιάσταση κρίση, παρατήρησε η κ.Δαμανάκη, «πρέπει να αντισταθούμε στον πολιτικό πειρασμό του λαϊκισμού, του εξτρεμισμού και της μισαλλοδοξίας και να διατηρήσουμε αναλλοίωτες τις ευρωπαϊκές αξίες».