Ο «πράσινος» Τσίπρας και η αριστερά του εξώστη

Το μόνο που με προβληματίζει από τα όσα είπε ο Τσίπρας στο Παλλάς είναι αυτά τα περί self-organization. Ποια αυτοοργάνωση καλέ μου άνθρωπε;

Ο «πράσινος» Τσίπρας και η αριστερά του εξώστη

Όλγα Γεροβασίλη, Σωκράτης Φάμελλος και Αλέξης Χαρίτσης στον εξώστη του θεάτρου «Παλλάς» κατά την παρουσίαση του βιβλίου του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα

Eurokinissi

Από την εκδήλωση στο «Παλλάς» βγήκαν αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να κινηθεί ο Αλέξης Τσίπρας στην πολιτική σκακιέρα.

Η επιλογή του να εξορίσει τους πρώην συντρόφους του στα θεωρεία του θεάτρου μόνο τυχαία δεν ήταν... Ούτε λίγο ούτε πολύ τους είπε ότι αφού δεν θέλουν να κυβερνήσουν ας κάτσουν στα θεωρεία ως θεατές. Ο ίδιος πάντως δεν πρόκειται αυτή τη φορά να τους αποκαταστήσει επαγγελματικά εξασφαλίζοντάς τους μια βουλευτική καρέκλα για να στρογγυλοκάθονται. Άλλωστε και υπουργούς που τους έκανε, ποινή εξέτισαν, αγγαρεία έκαναν (σ.σ. όπως έλεγε και ο Βύρων Πολύδωρας όταν τοποθετήθηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης).

Να πούμε και καμιά αλήθεια αγαπητοί σύντροφοι η αριστερά στην Ελλάδα ουδέποτε επιθυμούσε να κυβερνήσει, απλά ο Τσίπρας άργησε να το καταλάβει. Η αποκαλούμενη «Gauche caviar» είναι μόνο για θεωρία από τα θεωρεία και υψηλή διανόηση στα καφέ του Κολωνακίου. Κάτι σαν τους γκρινιάρηδες παππούδες του θρυλικού Muppet Show.

Ο πρώην πρωθυπουργός δεινοπάθησε να τους ξεφορτωθεί. Υπάρχει περίπτωση να τους ξαναμαζέψει; Εδώ που τα λέμε δεν του προσφέρουν απολύτως τίποτα, ούτε το 3% του Φάμελλου ούτε το 1% του Χαρίτση μπορούν να προκαλέσουν κάποιο πολιτικό big bang.

Το λαϊκό ΠΑΣΟΚ

Ο Τσίπρας θέλει το ΠΑΣΟΚ, τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ για να είμαι σαφής. Το ορθόδοξο και όχι αυτό του «Nikos and friends». Το αυθεντικό πασοκικό DNA με ήλιο, πράσινο και λαϊκό ακροατήριο.

Ανέκαθεν αυτό επιθυμούσε δηλαδή, απλά έτυχε λόγω συγκυριών να βρεθεί σε λάθος κόμμα. Αφήστε που 15 χρόνια δεν κατάφερε να μετατρέψει σε πραγματικό κόμμα αυτό το συνονθύλευμα των ετερόκλητων τάσεων που αποτελούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν ένα μόρφωμα που δεν το λες ούτε κίνημα, ούτε κόμμα, ούτε παράταξη. Ήταν μια πολιτική πολυκατοικία χωρίς διαχειριστή, με όλους να μαλώνουν για την καθαρίστρια.

Το μόνο που με προβληματίζει από τα όσα είπε ο Τσίπρας στο «Παλλάς» είναι αυτά τα περί self-organization. Ποια αυτοοργάνωση καλέ μου άνθρωπε; Στην κεντροαριστερά αυτά είναι ψιλά γράμματα... Αυτοί δεν είναι ικανοί να μοιράσουν δυο γαϊδάρων άχυρα. Μαζεύονται δέκα νοματαίοι και καταλήγουν με είκοσι διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα, δεκαπέντε παρεξηγήσεις και τέσσερις αποχωρήσεις. Παιδική χαρά. Η «Μελωδία της ευτυχίας» χωρίς ευτυχία.

Δεν έχουν αρχή, μέση και τέλος. Είναι ικανοί να οργανωθούν από μόνοι τους;

Οι μόνιμοι θαμώνες της ιδεολογικής πολυθρόνας όχι big bang, ούτε big bubble στο νερό μιας μπανιέρας δεν μπορούν να κάνουν.
Αν περιμένει ότι θα αυτοοργανωθούν, μάλλον θα χρειαστεί να ξανανοίξει τα θεωρεία του «Παλλάς». Γιατί εκεί θα τους βρει: θεατές, σχολιαστές και… εξώστης για πάντα.

Σχόλια
Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή