_ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΛΑΜΒΑΝΟΣ

Φρενοκομείο ή ελπίδα; Πάνε… περίπατο ο …τυφλός και ο …παράλυτος

Φρενοκομείο ή ελπίδα; Πάνε… περίπατο ο …τυφλός και ο …παράλυτος

«Πώς τα πάς;», ρώτησε ο τυφλός τον παράλυτο. «Όπως τα βλέπεις», του απάντησε ο παράλυτος. Αυτός ο διάλογος, αποτυπώνει τη νέα πραγματικότητα στην πολιτική ζωή, με την κατάρρευση των «δύο».

Καλή σας ημέρα

«Πώς τα πάς;», ρώτησε ο τυφλός τον παράλυτο. «Όπως τα βλέπεις», του απάντησε ο παράλυτος. Αυτός ο διάλογος, γραμμένος από τον Γερμανό Georg Christoph Lichtenberg, πάει γάντι στους πολιτικούς ηγέτες

Δημιούργησαν το τέρας και ήρθε η ώρα που το τέρας τρώει έναν - έναν τους δημιουργούς του…

…Το κακό είναι, ότι ο τυφλός και ο παράλυτος καταστρέφονται μόνο πολιτικά, αλλά τα εκατομμύρια των «σιωπηλών» Ελλήνων καταστρέφονται οικονομικά …

Άλλο να σε μαυρίζουν στην κάλπη και άλλο να σου ανατρέπουν βάναυσα τη ζωή ή να μην μπορείς καν να τα βγάλεις πέρα…

…Ούτε μία, ούτε δύο, είναι πολλές οι αλήθειες που μας έκρυψαν

…Και πρώτη από όλες, ότι η χώρα είχε πρόβλημα σοβαρό. Να κάνουν οι πολίτες το κουμάντο τους και να τους προταθεί ένα πρόγραμμα συντεταγμένο, με θυσίες μεν, αλλά και με ορατές ελπίδες για το αύριο…

Ο τυφλός… έβλεπε λεφτά και ο παράλυτος …βάδιζε προς την εξουσία!...

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έπρεπε να είχε αποφασιστεί τουλάχιστον 2 χρόνια νωρίτερα όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα και όταν το χρέος αυτό βρισκόταν στα χέρια ιδιωτών. Αλλά τότε, τα οικονομικά σαΐνια της ευρωζώνης δε συζητούσαν καν την αναδιάρθρωση, διαβεβαιώνοντας ότι το χρέος θα ήταν βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση, ενώ τα σαΐνια της Ελλάδας θεωρούσαν «προβοκάτορα» όποιον τολμούσε να υπαινιχθεί αυτή την αναγκαιότητα…

Τα δύσκολα μέτρα, ούτε ο τυφλός, ούτε ο παράλυτος τα ήθελαν. Αποτέλεσμα; Ενώ έπρεπε να παρθούν μια και καλή, ώστε να δημιουργήσουν ένα σοκ που θα επανακινούσε γρήγορα τη μηχανή της οικονομίας , εφαρμόστηκαν με δόσεις. Το μαρτύριο της σταγόνας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, το απόλυτο τίποτα για την επανεκίνηση της οικονομίας…

…Αυτά, τα γράφαμε στο newsbomb στις 13 Φεβρουαρίου 2012…

…Προκηρύχθηκαν εκλογές. Ούτε ο διάδοχος του τυφλού, ούτε ο ανάπηρος είπαν κάτι σοβαρό, αληθινό, αξιόπιστο και ελπιδοφόρο στους πολίτες….

Λόγια του αέρα, ότι …εγγυώνται το ευρώ, ότι θα διαπραγματευτούν, ότι θα αλλάξουν, ότι θα σχεδιάσουν…

Ούτε μία συγγνώμη για τα ολέθρια λάθη, ούτε νέα άφθαρτα πρόσωπα με αξία και γνώση στα ψηφοδέλτια. Οι ίδιοι και οι ίδιοι «γόνοι» του συστήματος, πλαισιωμένοι από ολίγα κορίτσια με… επιδέξιους κώλους και σιλικονάτα στήθη…

Ο λαός δεν είχε άλλα περιθώρια ανοχής. Μαύρισε το δίδυμο που ηγήθηκε των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων και …άνοιξε μια νέα πόρτα…

Άλλοι την ονομάζουν «πόρτα φρενοκομείου», άλλοι την εκλαμβάνουν σαν «πόρτα ελπίδας»…

Είναι στο χέρι και στην πολιτική αξιοσύνη των νέων δυνάμεων που κέρδισαν την εμπιστοσύνη του λαού, να μην τον διαψεύσουν. Η υπογραφή μπήκε, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται ορθή και λελογισμένη διαχείριση της νίκης, χρειάζεται δουλειά και κυρίως μετριοφροσύνη…

Η αξιοπρέπεια της χώρας και ο αγώνας για παραμονή στην ευρωζώνη και το ευρώ, πάνω από όλα!»

Βασίλης Βαλαμβάνος