Τα ανοιχτά μέτωπα με τη Λιβύη – Μεταναστευτικό και τουρκολιβυκό μνημόνιο

Δύο πολύ σοβαρά ανοιχτά μέτωπα καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση το επόμενο
διάστημα, τα οποία αν και είναι γνωστά τόσο στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου όσο και στο υπουργείο Εξωτερικών, τα νέα δεδομένα που έχουν
δημιουργηθεί, προκαλούν νέες πιέσεις και πονοκέφαλο στη διαχείρισή τους.
Καταρχήν το μεταναστευτικό.

Ο νέος υπουργός Θάνος Πλεύρης αν και δήλωσε ότι θα ακολουθήσει τη γραμμή του προκατόχου του, οι αυξημένες μεταναστευτικές ροές από τα αφρικανικά παράλια και κυρίως από τη Λιβύη προς τη Κρήτη, δεν αφήνουν περιθώρια για εφυσηχασμό. Η παρουσία πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού έξω από τη Λιβύη αφορά στη διαχείρηση του μεταναστευτικού, «λόγω αυξημένων ροών στην Κρήτη, κάτι που αναγκάζει την Πολιτεία «να δράσει αποτρεπτικά» δήλωσε πρόσφατα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Ο πρωθυπουργός έκανε μια σημαντική ανακοίνωση, που έρχεται να προστεθεί στις υπόλοιπες ενέργειες.

Η Ελλάδα έχει δείξει τον δρόμο για την επιτυχή αντιμετώπιση του μεταναστευτικού», είπε. Η προετοιμασία έχει γίνει και η κυβέρνηση θέλει τη φύλαξη των συνόρων. «Ευτυχώς η χώρα εδώ και έξι χρόνια έχει μια κυβέρνηση που πιστεύει ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα», είπε.

Μεγάλο πρόβλημα στην Κρήτη

Η Αθήνα βασίζεται στις ευρωπαϊκές οδηγίες, οι οποίες όμως δεν αρκούν καθώς η
τοπική αυτοδιοίκηση της Κρήτης δεν μπορεί να σηκώσει άλλο πια το βάρος των
αφίξεων και διαμαρτύρεται. Το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο δεν έχουν άλλους
προσωρινούς χώρους να φιλοξενήσουν τους ανθρώπους και αναζητούνται
επειγόντως νέες δομές βραχυχρόνιας παραμονής.

Και μπορεί η Ελλάδα να πρέπει να ακολουθήσει τις διαδικασίες στο πλαίσιο της συμφωνίας του Δουβλίνου, όμως η διαχείριση των επιστροφών δεν είναι εύκολη. Μάλιστα η χώρα μας, μαζί με την Ιταλία, τη Μάλτα και την Κύπρο με επιστολή τους προς την Κομισιόν εξέφρασαν την αντίθεσή τους σε ένα προσχέδιο συμφωνίας που υπέγραψαν σε διμερές επίπεδο η Γαλλία με την Μεγάλη Βρετανία διαφωνώντας με την βούληση του Λονδίνου να επιστρέφουν οι μετανάστες στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Το τουρκολιβυκό μνημόνιο

Το άλλο μεγάλο μέτωπο είναι ασφαλώς το τουρκολιβυκό μνημόνιο και κυρίως η
διαχείριση των σχέσεων με την προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία ακόμη
δεν έχει καταφέρει να διεξάγει εκλογές από τον Δεκέμβριο του 2021 που τις έχει
προκηρύξει. Επιπλέον η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου TPAO, η Άγκυρα
δηλαδή, έχει καταφέρει να ενισχύσει την παρουσία της με τη συμφωνία με την
αντίστοιχή κρατική εταιρεία πετρελαίου NOC.

Παρά το γεγονός ότι στον χάρτη που προβλήθηκε κατά την τελετή υπογραφής της συμφωνίας φαίνεται ότι τα οικόπεδα αυτά ακολουθούν τη μέση γραμμή που μονομερώς έχει ορίσει η Ελλάδα βάσει του Νόμου 4001/2011, η Αθήνα είναι επιφυλακτική, καθώς ακόμη δεν έχουν γίνει γνωστές οι ακριβείς συντεταγμένες των θαλάσσιων οικοπέδων.

Ο «πρωθυπουργός» της Βεγγάζης, Οσάμα Χαμάντ, στήριξε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, ενώ βουλευτές στο Τομπρούκ προανήγγειλαν ψηφοφορία για την επικύρωσή από τη
Βουλή, τις επόμενες ημέρες, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολο το προγραμματισμένο
ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη την επόμενη Κυρική στην
Τρίπολη και στη Βεγγάζη, διότι ενδεχόμενη επικύρωση θα επιβαρύνει ακόμη
περισσότερο τις πολιτικές διαβουλεύσεις.

Ο κ. Γεραπετρίτης προγραμματίζει να συναντήσει τον πρωθυπουργό Ντμπεϊμπά, ενώ στην Ανατολική Λιβύη θα έχει συναντήσεις με τον στρατηγό Χαφτάρ, τον πρόεδρο της Βουλής Ακίλα Σάλεχ.

Διαβάστε επίσης